سید محمد محقق داماد: تفاوت میان نسخه‌ها
←تدریس
(←تدریس) |
(←تدریس) |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
===تدریس=== | ===تدریس=== | ||
پس از وفات [[عبدالکریم حائری یزدی |شیخ عبد الکریم حائری]] در سال ۱۳۱۵ شمسی، سید محمد محقق داماد جزو فضلای جوان حوزه قم محسوب می‌شد و حوزه درس وی به تدریج رونق گرفت. در زمان [[مرجعیت]] آیت‌الله [[سید حسین طباطبایی بروجردی |بروجردی]]، داماد جزو ممتحنین حوزه بود که در کنار علمایی چون شیخ [[مرتضی حائری یزدی]] از طلاب امتحان شفاهی می‌گرفت.<ref>احمدی میانجی، خاطرات فقیه اخلاقی آیت‌الله احمدی میانجی، ۱۳۸۰ش، ص۸۱.</ref> وی در طول سه دهه تدریس در حوزه قم و با وجود بیان دشوار و محتوای سنگینی که در درس وی وجود داشت، به یکی از شاگردپرورترین استادان تاریخ حوزه قم بدل شد و اکثر شاگردان وی در زمان استاد از فضلای حوزه بودند و بعدها در سلک عالمان و مجتهدان نامدار معاصر درآمدند. [[سید موسی شبیری زنجانی |سیدموسی شبیری زنجانی]] از شاگردان درس آیت الله محقق داماد می‌گوید: | پس از وفات [[عبدالکریم حائری یزدی |شیخ عبد الکریم حائری]] در سال ۱۳۱۵ شمسی، سید محمد محقق داماد جزو فضلای جوان حوزه قم محسوب می‌شد و حوزه درس وی به تدریج رونق گرفت. در زمان [[مرجع تقلید| | ||
مرجعیت]] آیت‌الله [[سید حسین طباطبایی بروجردی |بروجردی]]، داماد جزو ممتحنین حوزه بود که در کنار علمایی چون شیخ [[مرتضی حائری یزدی]] از طلاب امتحان شفاهی می‌گرفت.<ref>احمدی میانجی، خاطرات فقیه اخلاقی آیت‌الله احمدی میانجی، ۱۳۸۰ش، ص۸۱.</ref> وی در طول سه دهه تدریس در حوزه قم و با وجود بیان دشوار و محتوای سنگینی که در درس وی وجود داشت، به یکی از شاگردپرورترین استادان تاریخ حوزه قم بدل شد و اکثر شاگردان وی در زمان استاد از فضلای حوزه بودند و بعدها در سلک عالمان و مجتهدان نامدار معاصر درآمدند. [[سید موسی شبیری زنجانی |سیدموسی شبیری زنجانی]] از شاگردان درس آیت الله محقق داماد می‌گوید: | |||
:::«در درس آقای داماد طلبه‌های ممتاز شرکت می‌کردند، علتش ویژگی‌هایی بود که در خود ایشان و درسش بود: یکی اینکه رئیس نبود لذا مطامع غیر علمی در میان نبود تا شخص برای آنها در درس وی حاضر شود... از طرفی آقای داماد بیان خیلی روشنی نداشت و خیلی احتیاج به مقدمات مَطویه داشت و لازم بود طلبه مقدمات دیگری برای فهم مطالب در ذهن داشته باشد. از طرف دیگر مطالب ایشان نوعا مشکل بود چون دقیق النظر بود.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، جلد۳، ص۵۲۲.</ref> | :::«در درس آقای داماد طلبه‌های ممتاز شرکت می‌کردند، علتش ویژگی‌هایی بود که در خود ایشان و درسش بود: یکی اینکه رئیس نبود لذا مطامع غیر علمی در میان نبود تا شخص برای آنها در درس وی حاضر شود... از طرفی آقای داماد بیان خیلی روشنی نداشت و خیلی احتیاج به مقدمات مَطویه داشت و لازم بود طلبه مقدمات دیگری برای فهم مطالب در ذهن داشته باشد. از طرف دیگر مطالب ایشان نوعا مشکل بود چون دقیق النظر بود.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، جلد۳، ص۵۲۲.</ref> | ||