آیه نور: تفاوت میان نسخه‌ها

[[علامه طباطبائی]] گفته است که ظاهر [[آیه]]، انبیا، اوصیا و اولیا را دربرمی‌گیرد اما [[رسول خدا(ص)]] و اهل بیت او را برترین مصادیق آن هستند.

و معنای آیه این است که خدای تعالی به سوی نور خود هدایت می‏‌کند کسانی را که دارای کمال ایمان باشند، نه کسانی را که متصف به [[کفر]] باشند، - که به زودی درباره ایشان سخن می‏‌گوید - و این به خاطر صرف مشیت او است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ص۱۶۶ - ۱۷۱</ref>

در برخی از [[تفسیر|تفاسیر]] با استناد به روایات وارده، این [[آیه]] بر [[اهل بیت پیامبر]] تطبیق شده است. به عنوان نمونه، در [[تفسیر شبر]] آمده است: گفته شده است که ''مشکات'' سینۀ [[محمد(ص)]]، ''زجاجه'' قلب او، ''مصباح'' [[نبوت]]، و ''شجره مبارکه'' شجرۀ نبوت است که نه غربی و [[نصرانی]] است که قبلۀ آن مشرق باشد و نه شرقی و [[یهودی]] است که [[قبله|قبلۀ]] آن مغرب باشد... و از [[امام رضا(ع)]] روایت شده که فرمود ما مشکاتی هستیم که چراغ محمد در آن قرار دارد و خداوند با ولایت ما هر که را بخواهد هدایت می‌کند.<ref>تفسیر شبر، ص۳۴۲.</ref> یا در [[تفسیر المیزان]] آمده است: در [[توحید صدوق|توحید]] است که از [[امام صادق علیه‏ السلام‏]] روایت شده که از آیه {{متن قرآن|'''الله نور السموات و الارض مثل نوره کمشکوة فیها مصباح'''|سوره= [[سوره نور|نور]]|آیه= ۳۵}} نور سوال شد، حضرت فرمود: این مثلی است که خدا برای ما اهل بیت زده که [[پیغمبر(ص)|پیغمبر]] و [[ائمه]] از ادله خدا و آیات اویند، آیاتی که مردم به وسیله آن به سوی توحید و مصالح دین و شرایع اسلام و سنن و فرائض هدایت می‌‏شوند.<ref>ترجمۀ تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۹۵</ref>