رکوع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رکوع''' خم شدن نمازگزار تا حدی است که انگشتان دست به زانو برسند. این جزء از [[رکن نماز|واجبات رکنی]] بوده و لازم است در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب یک بار انجام شود مگر [[نماز آیات]] که هر رکعت آن پنج رکوع دارد.  

رکوع به عنوان نمادی از عبودیت و [[نماز]] در ده آیه از [[قرآن کریم]] مورد اشاره قرار گرفته است. <ref>بقره ۴۳و ۱۲۵، حج ۲۶ و ۷۷</ref> در روایات [[اهل بیت]] نیز بر جایگاه برجسته آن تأکید شده و به طولانی کردن آن مگر در [[نماز جماعت]]<ref> تهذیب الاحکام، ج ۲، ص ۷۷</ref> سفارش شده است.<ref> کافی، ج ۲، ص ۷۷</ref>  در دو کتاب [[وسائل الشیعه]] و [[مستدرک الوسائل|مستدرک]] آن ۱۸۲ [[روایت]] در موضوع احکام رکوع وجود دارد.

در آیاتی مانند ۷۷ [[سوره حج|سورۀ حجّ]] که امر به رکوع شده است: {{عربی|یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا ارْکعُوا وَ اسْجُدُوا وَ اعْبُدُوا رَبَّکمْ وَ افْعَلُوا الْخَیرَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده‌اید، رکوع و سجود کنید و پروردگارتان را بپرستید و کار خوب انجام دهید، باشد که رستگار شوید}}، برخی از مفسران با توجه به اینکه رکوع در کنار سجده آمده و سجده علاوه بر جزئی از نماز، عبادتی مستقل نیز هست، رکوع را نیز عبادتی مستقل دانسته‌اند که در غیر نماز نیز می‌توان آن را انجام داد ولی برخی دیگر منظور از رکوع را امر به رکوع در نماز دانسته و آن را عبادتی مستقل نمی‌دانند.<ref> [http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa21663 اسلام کوئست]</ref>

ترک عمدی طمأنینه و آرامش هنگام ذکر واجب رکوع باعث بُطلان نماز است ولی ترک سَهوی آن موجب بطلان نماز نیست؛ در این صورت چنانچه قبل از سر برداشتن از رکوع متوجه شود باید ذکر را با طمأنینه تکرار کند.<ref>جواهرالکلام، ۱۲/۲۷۵، ۲۷۶.</ref> پس از پایان ذکر، نمازگزار باید بایستد و پس از آرامش بدن به سجده رود.  

ایستادن قبل از رکوع نیز از [[ارکان نماز]] بوده و ترک سهوی یا عمدی آن باعث باطل شدن نماز است، به همین دلیل افرادی که نمی‌توانند همه نماز را ایستاده بخوانند در صورتی که بتوانند هنگام گفتن تکبیرة الاحرام نماز و رکوع‌ها بایستند، لازم است این کار را انجام دهند.  

==پانویس==