پرش به محتوا

شاه طهماسب اول: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۲۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ آوریل ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hamedona
جز (نیاز به منبع)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:شاه تهماسب اول.jpg|بندانگشتی|200px|تصویر شاه تهماسب اول بر دیوارهٔ داخلی [[کاخ چهلستون]] [[اصفهان]]]]
[[پرونده:شاه تهماسب اول.jpg|بندانگشتی|200px|تصویر شاه تهماسب اول بر دیوارهٔ داخلی [[کاخ چهلستون]] [[اصفهان]]]]
{{حکومت صفویان}}
{{حکومت صفویان}}
'''شاه تهماسب اول صفوی''' (۹۱۹-۹۸۱ ه‍.ق) فرزند [[شاه اسماعیل اول]] (مؤسس [[صفویه]]) که با ۵۴ سال سلطنت، طولانی‌ترین مدت حکومت را در بین شاهان صفوی داشت. مقابله با دشمنان خارجی، [[صلح آماسیه]]، انتقال پایتخت و مهاجرت علماء به [[ایران]] از مهم‌ترین حوادث دوران حکومت وی است.
'''شاه تهماسب اول صفوی''' (۹۱۹-۹۸۱ ه‍.ق) فرزند [[شاه اسماعیل اول]] (مؤسس [[صفویه]]) که با ۵۴ سال سلطنت، طولانی‌ترین مدت حکومت را در بین شاهان صفوی داشت. مذهب شیعه در زمان شاه اسماعیل مذهب رسمی ایران شد ولی استقرار و گسترش آن در دوران شاه تهماسب اتفاق افتاد. تشکیل نهاد روحانیت شیعی از دوره تهماسب آغاز می‌گردد، خصوصا پس از ورود محقق ثانی به ایران دودمان‌های روحانی از علمای مهاجر و فرزندانشان در ایران تشکیل شد.
 
[[صلح آماسیه]] میان شاه تهماسب و سلطان سلیمان باعث شد که برای مدت ۲۰ سال میان ایران و عثمانی صلح برقرار باشد.
 
در زمان او پایتخت ایران از تبریز به قزوین منتقل شد.


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
تهماسب اول در سال ۹۱۹ ه‍.ق به دنیا آمد. وی در یک سالگی به دستور پدرش شاه اسماعیل به [[هرات]] انتقال یافت و [[خراسان]] تا رود آموری اصطلاحا به او تعلق گرفت و دیو سلطان رملو حاکم [[بلخ]] به للگی (سرپرستی) او انتخاب شد. وی ده ساله بود که به سلطنت رسید و از سال ۹۳۰ تا ۹۸۴ ه‍.ق به مدت ۵۴ سال سلطنت کرد که طولانی‌ترین ایام سلطنت در دوران صفوی محسوب می‌شود.<ref>اصفهانی، خلد برین، ص۳۲۶</ref>
تهماسب اول در سال ۹۱۹ ه‍.ق به دنیا آمد. وی در یک سالگی به دستور پدرش شاه اسماعیل به [[هرات]] انتقال یافت و [[خراسان]] تا رود آموری اصطلاحا به او تعلق گرفت و دیو سلطان رملو حاکم [[بلخ]] به للگی (سرپرستی) او انتخاب شد. وی ده ساله بود که به سلطنت رسید و از سال ۹۳۰ تا ۹۸۴ ه‍.ق به مدت ۵۴ سال سلطنت کرد که طولانی‌ترین ایام سلطنت در دوران صفوی محسوب می‌شود.<ref>اصفهانی، خلد برین، ص۳۲۶</ref>


با اینکه شاه اسماعیل مؤسس سلسله صفویه محسوب می‌شد، اما ثبات آن را در دوران طولانی حکومت شاه تهماسب باید جستجو کرد.<ref>اصفهانی، خلد برین، ص۳۲۷</ref> نیمه اول سلطنت او بیشتر در رفع نفاق و چند دستگی میان سران قزل باش و اداره جنگ در سرحدات شرقی و غربی مملکت گذشت.<ref>سیوری، ایران عصر صفوی، ص۴۶</ref>
با اینکه شاه اسماعیل مؤسس سلسله صفویه است، اما ثبات حکومت صفویه در دوران طولانی حکومت شاه تهماسب بود.<ref>اصفهانی، خلد برین، ص۳۲۷</ref> نیمه اول سلطنت او بیشتر در رفع نفاق و چند دستگی میان سران قزل باش و اداره جنگ در سرحدات شرقی و غربی مملکت گذشت.<ref>سیوری، ایران عصر صفوی، ص۴۶</ref>


شاه تهماسب در پنجاه و چهارمین سال سلطنت خود در ۱۵ ماه صفر سال ۹۸۴ ه‍.ق در قزوین از دنیا رفت و پس از چندی جسد او را در [[مشهد]] دفن کردند. شاه تهماسب نشان می‌داد که مردی دیندار و پایبند به تکالیف و فرایض دینی است. اگر چه مذهب شیعه در زمان پدر او مذهب رسمی شد، ولی استقرار و گسترش آن در دوره‌ شاه تهماسب انجام گرفت.<ref>سیوری، ایران عصر صفوی، ص۵۷</ref>
شاه تهماسب در پنجاه و چهارمین سال سلطنت خود در ۱۵ ماه صفر سال ۹۸۴ ه‍.ق در قزوین از دنیا رفت و پس از چندی جسد او را در [[مشهد]] دفن کردند. شاه تهماسب نشان می‌داد که مردی دیندار و پایبند به تکالیف و فرایض دینی است. اگر چه مذهب شیعه در زمان پدر او مذهب رسمی شد، ولی استقرار و گسترش آن در دوره‌ شاه تهماسب انجام گرفت.<ref>سیوری، ایران عصر صفوی، ص۵۷</ref>