آیه توکل: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات آیه

| عنوان          =آیه توکل

|اندازه=۱۰۰%

|الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ ﴿۱۷۳﴾}}| همان كسانى كه [برخى از] مردم به ايشان گفتند مردمان براى [جنگ با] شما گرد آمده‏ اند پس از آن بترسيد و[لى اين سخن] بر ايمانشان افزود و گفتند خدا ما را بس است و نيكو حمايتگرى است (۱۷۳)}}

==شأن نزول==

==داستان آیه==

زمانی که نعیم وارد مدینه شد دید مسلمانان خود را برای جنگ آماده می‌کند و گفت تصمیم شما نادرست است و گفت کسی از شما سالم نمی‌ماند. در این هنگام پیامبر فرمود به خدا سوگند اگر تنها هم باشم به قرارگاه جنگ خواهم‌رفت و اکنون اگر کسی می‌ترسد، بماند و هر کس شجاع است، آماده جنگ شود. بالاخره پیامبر همراه هفتاد سوار در حالی که می‌گفتند خدا ما را کفایت می‌کند و او بهترین وکیل است از مدینه خارج شده و به منطقه بدر رسیدند و هشت شب در آنجا به انتظار ابوسفیان ماندند و در این مدت کالاهای تجاری خود را فروخته و بدون درگیری با [[مشرکان]] به همراه سودی که برده بودند به مدینه بازگشتند و ابوسفیان هم به مکه بازگشته و مردم مکه لشکر او را لشکر سویق نامیدند و گفتند شما تنها برای نوشیدن سویق خارج شدید.<ref>طبرسی، ترجمه جوامع الجامع، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۵۲۲</ref>

* الناس اول: منظور نعیم بن مسعود است زیرا او همجنس مردم بوده و با ترساندن مردم چه بسا برخی با او هم صدا شدند.

* الناس دوم: منظور [[ابوسفیان]] و یاران اوست.  

==دلالت آیه بر توکل==

همچنین این آیه آگاهی می‌دهد به مؤمنان که باید در اعتقادات خودشان ثابت و راسخ باشند تا با ترساندن‌های منافقین متزلزل نگردد و با کمال قوت قلب و توکل بر خدای سبحان امتثال فرامین الهی را انجام دهند.<ref>حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثناعشری،۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۰۴</ref>  

==آیات مرتبط==

{| class="wikitable"

|-

! مشتقات توکل !! تعداد !! سوره !! آیه

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|}

*طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه: مترجمان، ترجمه جوامع الجامع،انتشارات دانشگاه تهران و حوزه علمیه قم، تهران، ۱۳۷۷ش.

*طباطبایی، محمد حسین، سید محمد باقر همدانی، ترجمه المیزان، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم، ۱۳۷۴ش.

*مجلسی، محمد باقر، تحقیق: سید ابراهیم میانجی، محمد باقر بهبودی، بحارالاانوار، دارالاحیاء التراث، بیروت،‌۱۴۰۳ق.

{{پایان}}