احتیاط واجب: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احتیاط واجب''' اصطلاحی [[فقه|فقهی]] به معنای لزوم احتیاط در مسئله‌ای است که [[مجتهد]] در آن فتوایی ندارد. [[فقیهان]] در مواردی که بر اساس ادله شرعی، به حکم فقهی دست پیدا نمی‌کنند و احتیاط را در آن موارد لازم می‌دانند، از عبارت احتیاط واجب استفاده می‌کنند. در احتیاط واجب، بر مکلف [[واجب]] است که یا برطبق احتیاط عمل کند یا در مسئله مورد نظر، از [[مرجع تقلید]] دیگری [[تقلید]] کند که پس از مرجع تقلید خودش، به لحاظ علمی از دیگر مراجع بالاتر است.

در [[فقه]] به احتیاط الزام‌آور، احتیاط واجب گفته می‌شود.<ref>جمعی از مؤلفان، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۹۶.</ref> [[فقیهان]] گاه بر اساس ادله شرعی، به حکم فقهی برخی موضوعات دست پیدا نمی‌کنند، اما احتیاط را در آنها لازم می‌دانند. در چنین مواردی واژه احتیاط واجب را به کار می‌برند.<ref>جمعی از مؤلفان، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۷۲.</ref>

در مواردی که احتیاط، الزامی نیست، اما بهتر است در آنها احتیاط شود، واژه [[احتیاط مستحب]] به کار می‌رود.<ref>جمعی از مؤلفان، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۷۲.</ref>

در احتیاط واجب، بر مکلَّف [[واجب]] است که یا برطبق احتیاط عمل کند یا در مسئله مورد نظر، از [[مرجع تقلید]] دیگری [[تقلید]] کند که پس از مرجع تقلید خودش، به لحاظ علمی از دیگر مراجع بالاتر است. رجوع به حکم مرجع تقلید دیگر از آن رو است که مرجع تقلید خود شخص، در این زمینه [[فتوا|فتوایی]] ندارد.<ref>مکارم شیرازی، دایرة المعارف فقه مقارن،  ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۴۵۴.</ref>