عشره مبشره: تفاوت میان نسخه‌ها

*مثبتین این حدیث می‌گویند این افراد در هر حالی به بهشت خواهند رفت٬ در حالی که خدای متعال حتی به پیامبر خود چنین وعده‌ای نداده است بلکه آن حضرت را در صورت تمایل به گناه٬ به جهنم تهدید کرده است:{{متن قرآن|وَ لَوْ لا أَنْ ثَبَّتْناکَ لَقَدْ کِدْتَ تَرْکَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئاً قَليلاً(۷۴)إِذاً لَأَذَقْناکَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لا تَجِدُ لَکَ عَلَيْنا نَصيراً|سوره=اسراء|آیه=۷۵}}: و اگر ما تو را ثابت قدم نمى داشتیم نزدیک بود اندکى به آنان متمایل شوى. در آن صورت، از عذابى که در زندگى دنیا براى مجرمان مقرّر داشته ایم دو چندان و از عذاب پس از مرگ نیز دو چندان به تو مى چشاندیم، سپس کسى را در برابر ما نمى یابى که تو را یارى دهد و از عذاب رهایى بخشد.

==گزارش‌های تاریخی معارض==

*[[عبد الله بن عمر]] از جمله راویان این حدیث نقل شده است. اگر نقل او درست است و و ی به سخن پیامبر ایمان داشت٬ می‌باید وقتی مردم برای [[خلافت امام علی(ع)|بیعت با علی]] به خانه او رفتند٬ عبدالله از بیعت خودداری کرد.<ref>ابن قتیبة الدینوری، الإمامةوالسیاسة، ۱۴۱۰ق، ج ۱، ص۷۳.</ref>

نیز او شرط کرده بود اگر در شورا فردی از اعضا با رأی اکثریت مخالفت کرد، گردن او زده شود و در صورت دودستگی شورا، اگر گروه مقابل عبدالرحمن، نظر او را نپذیرفتند، ۳ مخالف کشته شوند و اگر نتوانستند پس از ۳ روز فردی را برگزینند، همه آنان گردن زده شوند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۶۰؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۶۱.</ref>. محل تامل این جاست که اگر اعضای شورا جزو عشره مبشره بودند٬ چرا باید کشته می‌شدند؟ لذا این احتمال تقویت می‌شود که عمر نیز چنین حدیثی از پیامبر نشنیده باشد.

*در گزارشی آمده است که ابوبکر از سختی عذاب الهی می‌نالد و به پرنده‌ای خطاب می‌کند که خوش به حال تو که بر درختان می‌نشینی و حسابی بر تو نیست و عذابی نخواهی داشت. کاش من نیز چون تو بودم.<ref>المتقی الهندی٬ كنز العمال۱۴۰۱٬ق٬ ج۱۲ ٬ ص۵۲۸ ؛ ابن أبی الدنيا ٬المتمنين٬  ۱۴۱۸ق٬ ص۲۴.</ref> این سخن ابوبکر حکایت از این دارد که او جایگاه خودش را بهشت نمی‌داند و احتمال می‌دهد که در دوزخ جای بگیرد و این با بشارت پیامبر منافات دارد. شبیه همین سخن را از عمر نیز نقل کرده‌اند که آرزو می‌کرد قوچی باشد.<ref>المتقی الهندی٬ كنز العمال۱۴۰۱٬ق٬ ج۱۲ ٬ ص۶۱۹.</ref>