پرش به محتوا

شیخ طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ ژوئن ۲۰۱۶
←‏روش و رویکرد تفسیری: ویرایش و تصحیح (جزئی)
imported>Kmhoseini
imported>Kmhoseini
(←‏روش و رویکرد تفسیری: ویرایش و تصحیح (جزئی))
خط ۱۲۳: خط ۱۲۳:
===روش رجالی===
===روش رجالی===
===روش و رویکرد تفسیری===
===روش و رویکرد تفسیری===
شیخ طوسی نویسنده کتاب [[التبیان فی التفسیر القرآن]] است. کتابی که سرمشق تفسیرهای شیعی بعد از خود قرار گرفت. کتاب التبیان نخستین تفسیر کامل قرآن است که به قلم یک شیعه نگاشته شده است و تمام سوره های قرآن را در بر می گیرد. توجه شیخ طوسی به آرای دانشمندان شیعه و سنی و نقد و بررسی آرای تفسیری دیگر مفسران، استفاده از متون ادبی عرب پیش از اسلام و ارائه اطلاعات درباره لغات غریب قرن و اختلاف قرائت و مسائل فقهی و کلامی و بلاغی آیات قرآن از جمله ویژگی های کتاب است که آن را با نمونه های پیش از خود متمایز ساخته است. <ref>غلامی، نگاهی به نخستین تفسیر جامع و کامل جهان تشیع، ص 85-86</ref>
شیخ طوسی نویسنده کتاب [[التبیان فی تفسیر القرآن]] است. کتابی که سرمشق تفسیرهای شیعی بعد از خود قرار گرفت. کتاب التبیان نخستین تفسیر کامل قرآن است که به قلم یک شیعه نگاشته شده است و تمام سوره های قرآن را در بر می گیرد. توجه شیخ طوسی به آرای دانشمندان شیعه و سنی و نقد و بررسی آرای تفسیری دیگر مفسران، استفاده از متون ادبی عرب پیش از اسلام و ارائه اطلاعات درباره لغات غریب قرن و اختلاف قرائت و مسائل فقهی و کلامی و بلاغی آیات قرآن از جمله ویژگی های کتاب است که آن را با نمونه های پیش از خود متمایز ساخته است. <ref>غلامی، نگاهی به نخستین تفسیر جامع و کامل جهان تشیع، ص 85-86</ref>


مهم ترین ویژگی روش تفسیری شیخ طوسی را باید رویکرد اجتهادی و عقل گرایانه او در تفسیر قران دانست که با رویکرد یکسره روایی مفسران قبل از او متفاوت است. شیخ طوسی با استناد به آیات قرآنی، قرآن را متنی قابل فهم برای عقل بشر می داند و روایاتی را که تنها راه فهم قرآن را مراجعه به احادیث می دانند، نمی پذیرد.<ref>غلامی، نگاهی به نخستین تفسر جامعه و کامل جهان تشیع، ص86</ref>
مهم ترین ویژگی روش تفسیری شیخ طوسی را باید رویکرد اجتهادی و عقل گرایانه او در تفسیر قران دانست که با رویکرد یکسره روایی مفسران قبل از او متفاوت است. شیخ طوسی با استناد به آیات قرآنی، قرآن را متنی قابل فهم برای عقل بشر می داند و روایاتی را که تنها راه فهم قرآن را مراجعه به احادیث می دانند، نمی پذیرد.<ref>غلامی، نگاهی به نخستین تفسر جامعه و کامل جهان تشیع، ص86</ref>
کاربر ناشناس