پرش به محتوا

علویان (ترکیه): تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ فوریهٔ ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahdiemadi
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱۷: خط ۱۱۷:
علویان ترکیه از حیث اقتصادی قدرت چندانی ندارند. وضعیت آنان تفاوتی با دیگر [[شیعیان]] [[ترکیه]] ندارد. علویان همواره با دولت‎های وقت مخالفت کرده کمتر جذب ارگان‎های دولتی می‎شدند. البته سیستم اقتصادی ترکیه عامل مهمی در وضعیت اقتصادی علویان دارد. در این سیستم سرمایه‎دارها و شرکت های از دولت حمایت کرده تا دولت دوباره انتخاب شود. دولت‎ها نیز بیشترین امکانات و تسهیلات را به حامیان خود اختصاص می‎دهد. بیشتر سرمایه‌داران نیز سنی‎های ملی‎گرا هستند. از این رو علویان که همیشه از احزاب مخالف دولت‎ حمایت می‎کردند، از تسهیلات دولتی محروم می‎ماندند. به طور کلی می‎توان گفت وضعیت اقتصادی علویان ترکیه در سطح متوسط و پایین است.<ref>بابک وفایی، شیعیان ترکیه؛ اوضاع سیاسی ـ اجتماعی، ص ۱۶۰.</ref>
علویان ترکیه از حیث اقتصادی قدرت چندانی ندارند. وضعیت آنان تفاوتی با دیگر [[شیعیان]] [[ترکیه]] ندارد. علویان همواره با دولت‎های وقت مخالفت کرده کمتر جذب ارگان‎های دولتی می‎شدند. البته سیستم اقتصادی ترکیه عامل مهمی در وضعیت اقتصادی علویان دارد. در این سیستم سرمایه‎دارها و شرکت های از دولت حمایت کرده تا دولت دوباره انتخاب شود. دولت‎ها نیز بیشترین امکانات و تسهیلات را به حامیان خود اختصاص می‎دهد. بیشتر سرمایه‌داران نیز سنی‎های ملی‎گرا هستند. از این رو علویان که همیشه از احزاب مخالف دولت‎ حمایت می‎کردند، از تسهیلات دولتی محروم می‎ماندند. به طور کلی می‎توان گفت وضعیت اقتصادی علویان ترکیه در سطح متوسط و پایین است.<ref>بابک وفایی، شیعیان ترکیه؛ اوضاع سیاسی ـ اجتماعی، ص ۱۶۰.</ref>


==وضعیت سیاسی علویان در دوره معاصر==
==وضعیت سیاسی علویان در قرن ۲۰ و ۲۱ میلادی==
علویان و به طور خاص علویان غیربکتاشی در طول بیش از شش قرن [[عثمانیان|حکومت عثمانی]]، نه‎تنها از جایگاه سیاسی در دولت سلاطین عثمانی برخوردار نبودند، بلکه از حداقل حقوق مدنی، اجتماعی و دینی نیز محروم بودند. در اواخر دولت عثمانی و به صورت مشخص از سال ۱۸۷۶ میلادی به بعد، عده زیادی در راستای ترقی کشور برای تحصیل به [[اروپا]] فرستاده شدند. این گروه که پس از بازگشت، به قشر روشنفکر معروف بودند، با تفکرات ماتریالیستی و غرب‎زده خود نقش مهمی در فروپاشی حکومت عثمانی و تشکیل حکومت جمهوری لائیک ترکیه داشته‎اند.
علویان و به طور خاص علویان غیربکتاشی در طول بیش از شش قرن [[عثمانیان|حکومت عثمانی]]، نه‎تنها از جایگاه سیاسی در دولت سلاطین عثمانی برخوردار نبودند، بلکه از حداقل حقوق مدنی، اجتماعی و دینی نیز محروم بودند. در اواخر دولت عثمانی و به صورت مشخص از سال ۱۸۷۶ میلادی به بعد، عده زیادی در راستای ترقی کشور برای تحصیل به [[اروپا]] فرستاده شدند. این گروه که پس از بازگشت، به قشر روشنفکر معروف بودند، با تفکرات ماتریالیستی و غرب‎زده خود نقش مهمی در فروپاشی حکومت عثمانی و تشکیل حکومت جمهوری لائیک ترکیه داشته‎اند.


کاربر ناشناس