حور العین: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان}}

علی رغم اینکه در آیات قرآن سخنی از تعداد حوریان بهشتی نیامده، اما در روایات شیعه گفته شده هیچ مؤمنی داخل [[بهشت]] نمی‌شود مگر آنکه خداوند، پانصد حوری به او عطا می‌فرماید که با هر حوری هفتاد غلام و هفتاد کنیز نیز می‌باشد که هریک مانند لؤلؤ منثور و لؤلؤ مکنون می‌باشند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج٨، ح٢٠٥.</ref> طبق برخی نقل‌های دیگر هر مؤمنی را هفتاد زوجه از حوران می‌دهند و چهار زن از آدمیان، که ساعتی با حوریّه صحبت می‌دارد و ساعتی با زن دنیا و ساعتی باخود خلوت می‌کند و بر کُرسی‌ها تکیه زده‌اند و بایکدیگر صحبت می‌کنند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۵۷.</ref>

همچنین گفته شده بیشتر نهرهای بهشتی از نهر [[کوثر]] است که در کناره آن دختران نار پستان (مانند گیاه) می‌رویند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۹۶.</ref> این دوشیزگان با چنان صدایی می‌خوانند که خلایق تا کنون چنین صدایی را نشنیده‌اند و این نعمت، بالاترین نعمات بهشتی است این دوشیزگان به تسبیح (ذکر صفات الهی)<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ص۱۲۷.</ref> به‌طور دسته‌جمعی آواز می‌خوانند، و یا احساسات خود را درباره همسرانشان بیان می‌کنند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۹۴و۱۹۵.</ref> از امام علی(ع) نیز نقل شده هریک ازآن حوریان، هفتاد حلّه پوشیده‌اند و سفیدی ساق ایشان از زیر هفتاد حلّه معلوم است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج٨، ح٢٠٥.</ref>

[[عبدالله بن عباس]] از پیامبر نقل می‌کند: شب [[معراج]] وقتی مرا وارد بهشت کردند، نوری به صورتم برخورد. به [[جبرئیل]] گفتم: این چه نوری بود؟ گفت: این نور خورشید و ماه نبود، یکی از حوریه‌های علی بن ابی طالب از قصرش سرک کشید و به تو نگریست و خندید، و این نور از دهانش خارج شد. این حوریه در بهشت می‌گردد و می‌چرخد تا علی وارد بهشت شود.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج٣٩، ص۲۳۶.</ref>

==حورالعین در منابع اهل سنت==

در منابع [[حدیث|روایی]] [[اهل‌ سنّت]]، درباره حوریان بهشتی توصیفاتی آمده، از جمله اینکه، حوریان بهشتی از قطره‌های باران ابری در آسمان عرش<ref>قرطبی، جامع احکام قرآن، ۱۴۰۵ق، ذیل واژه رحمن، آیه۷۲.</ref> یا از تسبیح فرشتگان<ref>ثعلبی، تفسیر ثعلبی، ۱۴۲۲ق، ذیل سوره واقعه، آیه ۳۵.</ref> یا از زعفران<ref>طبری، جامع طبری، ذیل سوره واقعه، آیه۲۲.</ref>آفریده شده‌اند. همچنین در نقلی مادّه خلقت حوریان، زعفران، مشک، عنبر و کافور ذکر شده است.<ref>قرطبی، جامع احکام قرآن، ۱۴۰۵ق، ذیل سوره واقعه، آیه۲۲.</ref> در روایات اهل سنت بدن حوریان بی‌اندازه سفید و براق توصیف شده، به حدی که ظرافت اندام‌شان به اندازه‌ای است که حتی عصب ساق‌های آنان از پس هفتاد لباس ابریشم هویداست.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۸۸.</ref> ابروانشان خطی سیاه بر بالای نور، پیشانی‌شان هلال ماه، و چهره‌های درخشان‌شان منعکس کننده نور الهی است.<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱۴، ص۹۵.</ref> آنان مزیّن به جواهرات و سنگ‌های قیمتی فراوان‌اند به طوری که اگر یک حوری دستبندش را نمایان سازد تمام دنیا نورانی می‌شود،<ref>قرطبی، التذکره فی احوال الموتی و امور الآخره، ۱۴۱۰،‌ ج۱، ص۱۵۰.</ref> همچنین در این منابع گفته شده اگر زنی بهشتی بر اهل دنیا ظاهر شود، نور و بوی او آسمان و زمین را فراخواهد گرفت<ref>بخاری، صحیح بخاری، ۱۴۰۱ق، ج۷، ص۲۰۴.</ref>، و اگر قطره‌‌ای از آب دهان او در دریا بریزد، آب آن شیرین می‌شود.<ref>ثعلبی، تفسیر ثعلبی، ۱۴۲۲ق، ذیل سوره رحمن، آیه۷۲.</ref>