پرش به محتوا

ساره: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۹
(←‏محدَّثه بودن: اصلاح منابع و متن)
خط ۵۲: خط ۵۲:


===حسادت===
===حسادت===
ساره در برخی [[حدیث|روایات]]، زنی [[حسد|حسود]] و بداخلاق معرفی شده که دچار [[عذاب]] می‌شود.<ref>صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق. ص۳۰۷؛ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۸؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۱، ص۶۰.</ref> دلیل [[حسادت]] و کج‌خلقی ساره، نازا بودن خود و فرزنددار شدن هاجر دانسته شده است.{{مدرک}} با این حال، برخی محققان معاصر، این روایات را از جهت سند و دلالت ضعیف دانسته‌اند.<ref>تهامی/ فرجامی، ساره همسر ابراهیم(ع) در قرآن و روایات، ۱۳۸۷ش، ش۴۳، ص۹۶-۱۲۰.</ref> بنابر آنچه در تورات آمده است، ساره از ابراهیم خواست که هاجر و اسماعیل را از خانه‌اش بیرون کند، اما ابراهیم از این خواسته ساره ناخشنود شد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref> گرچه سرانجام پس از آنکه خداوند از او خواست آن کار را انجام دهد، به خواست ساره عمل کرد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref>
ساره در برخی [[حدیث|روایات]]، زنی [[حسد|حسود]] و بداخلاق معرفی شده که دچار [[عذاب]] می‌شود.<ref>صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق. ص۳۰۷؛ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۸؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۱، ص۶۰.</ref> با این حال، برخی محققان معاصر، این روایات را از جهت سند و دلالت ضعیف دانسته‌اند.<ref>تهامی/ فرجامی، ساره همسر ابراهیم(ع) در قرآن و روایات، ۱۳۸۷ش، ش۴۳، ص۹۶-۱۲۰.</ref> بنابر آنچه در تورات آمده است، ساره از ابراهیم خواست که هاجر و اسماعیل را از خانه‌اش بیرون کند، اما ابراهیم از این خواسته ساره ناخشنود شد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref> گرچه سرانجام پس از آنکه خداوند از او خواست آن کار را انجام دهد، به خواست ساره عمل کرد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref>


با این حال، در برخی دیگر از روایات، سرپرستی و تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] و کودکان مؤمنان در [[برزخ|عالم برزخ]]، به ساره و [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] واگذار می‌شود تا آنها را تربیت کنند و سپس به پدر و مادرانشان تحویل دهند.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref>
با این حال، در برخی دیگر از روایات، سرپرستی و تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] و کودکان مؤمنان در [[برزخ|عالم برزخ]]، به ساره و [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] واگذار می‌شود تا آنها را تربیت کنند و سپس به پدر و مادرانشان تحویل دهند.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref>
۳۸۶

ویرایش