ساره: تفاوت میان نسخهها
جز
←تربیت فرزندان شیعیان
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (←محدثه بودن) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
بر اساس آیات قرآن و گزارشهای روایی و تاریخی، ساره با [[فرشته|ملائکه]] گفتگو کرده است. از این رو به او [[محدَّثه|مُحَدَّثِه]] گفته میشود.<ref>[http://daftarmags.ir/Journal/Text/PayamZan/Article/index.aspx?JournalNumber=85&ArticleNumber=1561 مرتضوی، ساره همسر قهرمان توحید؛ هاجر، مهاجر سرزمین توحید.]</ref> مُحَدَّث بودن فضیلتی است که به [[نبوت|انبیاء]]، [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]]، [[مریم دختر عمران|حضرت مریم(س)]]، [[یوکابد]] (مادر حضرت موسی) و ساره اختصاص یافته است.<ref>[http://article.tebyan.net/۳۴۸۶۱۲/محدّثه-بودن-فضیلت-است-یا-ویژگی-خاص- محدّثه بودن فضیلت است یا ویژگی خاص؟، پایگاه اینترنتی تبیان.]</ref> | بر اساس آیات قرآن و گزارشهای روایی و تاریخی، ساره با [[فرشته|ملائکه]] گفتگو کرده است. از این رو به او [[محدَّثه|مُحَدَّثِه]] گفته میشود.<ref>[http://daftarmags.ir/Journal/Text/PayamZan/Article/index.aspx?JournalNumber=85&ArticleNumber=1561 مرتضوی، ساره همسر قهرمان توحید؛ هاجر، مهاجر سرزمین توحید.]</ref> مُحَدَّث بودن فضیلتی است که به [[نبوت|انبیاء]]، [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]]، [[مریم دختر عمران|حضرت مریم(س)]]، [[یوکابد]] (مادر حضرت موسی) و ساره اختصاص یافته است.<ref>[http://article.tebyan.net/۳۴۸۶۱۲/محدّثه-بودن-فضیلت-است-یا-ویژگی-خاص- محدّثه بودن فضیلت است یا ویژگی خاص؟، پایگاه اینترنتی تبیان.]</ref> | ||
==تربیت فرزندان شیعیان== | ===تربیت فرزندان شیعیان=== | ||
در برخی از روایات سرپرستی و تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] و کودکان مؤمنان در [[برزخ|عالم برزخ]] به ساره و [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] واگذار میشود تا آنها را تربیت کنند و سپس به پدر و مادرانشان تحویل دهند.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref> | در برخی از روایات سرپرستی و تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] و کودکان مؤمنان در [[برزخ|عالم برزخ]] به ساره و [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] واگذار میشود تا آنها را تربیت کنند و سپس به پدر و مادرانشان تحویل دهند.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref> | ||