Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۰۶
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←نقدها) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←پیشینه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
بنا بر نظریه اعجاز علمی قرآن، این کتاب از حقایقی در زمینه علوم، بهویژه علوم تجربی سخن گفته است که در عصر [[نزول قرآن]] کشف نشده بود. بهعلاوه، بر خلاف بسیاری از کتابهای علمی که با گذر زمان نظریههای آنها ابطال میشود، قرآن دربرگیرنده مطالب علمیای است که هیچگاه نقض نشده است. از آنجا که بیان چنین حقایق علمیای در آن زمان، از توان انسان بیرون بوده است، باید قرآن را معجزه [[پیامبر اسلام(ص)]] و کتابی از سوی [[خداوند]] دانست.<ref>برومند، «بررسی و نقد توجیه علمی اعجاز قرآن»، ص۷۶-۷۷.</ref> | بنا بر نظریه اعجاز علمی قرآن، این کتاب از حقایقی در زمینه علوم، بهویژه علوم تجربی سخن گفته است که در عصر [[نزول قرآن]] کشف نشده بود. بهعلاوه، بر خلاف بسیاری از کتابهای علمی که با گذر زمان نظریههای آنها ابطال میشود، قرآن دربرگیرنده مطالب علمیای است که هیچگاه نقض نشده است. از آنجا که بیان چنین حقایق علمیای در آن زمان، از توان انسان بیرون بوده است، باید قرآن را معجزه [[پیامبر اسلام(ص)]] و کتابی از سوی [[خداوند]] دانست.<ref>برومند، «بررسی و نقد توجیه علمی اعجاز قرآن»، ص۷۶-۷۷.</ref> | ||
==پیشینه== | === پیشینه === | ||
[[تفسیر]] علمی قرآن در [[جهان اسلام]] پیشینهای دراز دارد. گفتهاند نخستین بار [[ابن سینا]] (۳۷۰-۴۲۸ق) با تطبیق برخی از گزارههای [[فلسفه|فلسفی]] با آیات قرآن، تلاش کرد تفسیری علمی از برخی [[آیه|آیات]] ارائه دهد؛ [[فخر رازی]] (۵۴۴-۶۰۶ق) نیز عبارت قرآنی «سَبعَ سَماوات» ([[آسمانهای هفتگانه]]) را بر سیارات هفتگانه که در دانش نجوم یونان باستان اثبات شده بود، تطبیق داد.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۶.</ref> با این حال اثبات [[اعجاز]] علمی قرآن به قرن اخیر برمیگردد که به دلیل کشفیات جدید در علوم تجربی، تفسیر علمی قرآن مورد توجه بسیاری قرار گرفت.<ref>معارف، «جایگاه اعجاز علمی قرآن در تفسیر نوین»، ص۸۳، ۸۴.</ref> | [[تفسیر]] علمی قرآن در [[جهان اسلام]] پیشینهای دراز دارد. گفتهاند نخستین بار [[ابن سینا]] (۳۷۰-۴۲۸ق) با تطبیق برخی از گزارههای [[فلسفه|فلسفی]] با آیات قرآن، تلاش کرد تفسیری علمی از برخی [[آیه|آیات]] ارائه دهد؛ [[فخر رازی]] (۵۴۴-۶۰۶ق) نیز عبارت قرآنی «سَبعَ سَماوات» ([[آسمانهای هفتگانه]]) را بر سیارات هفتگانه که در دانش نجوم یونان باستان اثبات شده بود، تطبیق داد.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۶.</ref> با این حال اثبات [[اعجاز]] علمی قرآن به قرن اخیر برمیگردد که به دلیل کشفیات جدید در علوم تجربی، تفسیر علمی قرآن مورد توجه بسیاری قرار گرفت.<ref>معارف، «جایگاه اعجاز علمی قرآن در تفسیر نوین»، ص۸۳، ۸۴.</ref> | ||