نزاریان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نزاریان''' شاخه‌ای است از فرقه [[اسماعیلیان|اسماعیلیه]] که در پی اختلاف بر سر خلافت بین مستعلی و نزار فرزندان مستنصر (۴۲۷-۴۸۸)[[فاطمیان|خلیفه فاطمی]] به وجود آمدند و چون به امامت نزار متعقد بودند به نزاریان مشهورند. نخستین رهبر این فرقه [[حسن صباح]] بود که در ایران داعی بزرگ اسماعیلیان بود و بعد از طرفداری از حق خلافت نزار، ارتباط خود را با خلافت [[فاطمیان]] [[مصر]] قطع کرد. نزاریان، حسن صباح و جانشینان او را نماینده امامان نزاری می‌دانستند که بنابر عقیده آنان در حالت ستر و پنهانی زندگی می‌کردند. نزاریان بعدها مدعی شدند که یکی از فرزندان نزار که امامت در نسل او ادامه یافته به [[الموت]] سفر کرده است و نسل جانشینیان حسن صباح به او می‌رسد.

با اینکه طرفداران نزار در خود مصر نیز تا مدتی باقی مانند اما مرکز مذهب نزاری به ایران و قلعه [[الموت]] که محل زندگی حسن صباح و جانشینانش بود،انتقال یافت. بعد از مدتی نزاریان در [[شام]] نیز پایگاه‌هایی به دست آورده و به قدرت مهمی در این منطقه تبدیل شدند. عمده فعالیت نزاریان در دوران سلجوقیان بود و بین این حکومت با آنان که در مناطق مختلف ایران سر به شورش برداشته و قلعه‌های نظامی را به تصرف خود در می‌آوردند نزاع و جنگ دائم برقرار بود. با وجود مبارزه سرسختانه سلجوقیان با نزاریان، آنان قدرت پراکنده خود را حفظ کردند و تنها با یورش مغول به ایران و به دست هلاکوخان به طور کامل از میان رفتند.