حضرت علیاصغر علیهالسلام: تفاوت میان نسخهها
جز
←واکنش امام حسین(ع)
جز (←نام) |
جز (←واکنش امام حسین(ع)) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
امام حسین(ع)، پس از اصابت تیر به گلوی فرزندش، دست خود را زیر گلوی او گرفت و چون پر از خون شد، آن را به سوی آسمان پاشید و فرمود: «هَوَّن علَیّ ما نزَل بی أنّه بعین الله؛ آنچه این سختیها را برایم آسان میسازد این است که همه در محضر خداست».<ref>ابنطاووس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۷.</ref> از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است که از آن خون قطرهای به زمین بازنگشت.<ref>ابومخنف، مقتل الحسین، ۱۳۹۸ق، ص۱۷۳.</ref> | امام حسین(ع)، پس از اصابت تیر به گلوی فرزندش، دست خود را زیر گلوی او گرفت و چون پر از خون شد، آن را به سوی آسمان پاشید و فرمود: «هَوَّن علَیّ ما نزَل بی أنّه بعین الله؛ آنچه این سختیها را برایم آسان میسازد این است که همه در محضر خداست».<ref>ابنطاووس، اللهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۷.</ref> از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است که از آن خون قطرهای به زمین بازنگشت.<ref>ابومخنف، مقتل الحسین، ۱۳۹۸ق، ص۱۷۳.</ref> | ||
همچنین گفته شده است که امام با مشاهده این واقعه گریست و فرمود: «پروردگارا! تو خود میان ما و این مردم داوری فرما که ما را دعوت کردند تا یاریمان کنند؛ اما ما را کشتند».<ref>ابنجوزی، تذکره الخواص، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۷.</ref> به گزارش ابنجوزی در این هنگام ندایی از آسمان شنیده شده که «او را واگذار- ای حسین - که او را در [[بهشت]] شیر میدهند».<ref>ابنجوزی، تذکره الخواص، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۷.</ref> | همچنین گفته شده است که امام با مشاهده این واقعه گریست و فرمود: «پروردگارا! تو خود میان ما و این مردم داوری فرما که ما را دعوت کردند تا یاریمان کنند؛ اما ما را کشتند».<ref>ابنجوزی، تذکره الخواص، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۷.</ref> به گزارش ابنجوزی در این هنگام ندایی از آسمان شنیده شده که «او را واگذار- ای حسین - که شیر دهنده ای (دایه) او را در [[بهشت]] شیر میدهند».<ref>ابنجوزی، تذکره الخواص، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۷.</ref> | ||
برخی نیز نوشتهاند که امام پس از شهادت فرزندش، او را با خون گلویش آغشته کرد و فرمود: «به خدا قسم تو از [[ناقه صالح]] نزد [[خدا]] گرامیتری و [[پیامبر(ص)]]، نزد خدا از [[صالح (پیامبر)|صالح(ع)]] گرامیتر است؛<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۸۲.</ref> خدایا اگر امروز فتح و نصرت خویش را از ما باز داشتهای، آن را در چیزی که برای ما بهتر است قرار ده».<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۳۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۷۸ق، ج۵، ص۴۴۸.</ref> | برخی نیز نوشتهاند که امام پس از شهادت فرزندش، او را با خون گلویش آغشته کرد و فرمود: «به خدا قسم تو از [[ناقه صالح]] نزد [[خدا]] گرامیتری و [[پیامبر(ص)]]، نزد خدا از [[صالح (پیامبر)|صالح(ع)]] گرامیتر است؛<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۱۸۲.</ref> خدایا اگر امروز فتح و نصرت خویش را از ما باز داشتهای، آن را در چیزی که برای ما بهتر است قرار ده».<ref>خوارزمی، مقتل الحسین، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۳۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۷۸ق، ج۵، ص۴۴۸.</ref> |