امام محمد باقر علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه امام نزد اهل سنت
(←تفسیر) |
|||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
شمس الدین ذهبی، [[محدث]] و مورخ اهل سنت در قرن هفتم و هشتم قمری، امام باقر(ع) را ستوده و او را از کسانی دانسته که بین علم و عمل، سیادت و شرافت، وثاقت و متانت جمع کرده بود.<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۴۰۲.</ref> وی، امام باقر را امام و فقیه و شایسته [[خلافت]] می‌دانست.<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ۱۴۰۵ق، ج۱۳، ص۱۲۰.</ref> | شمس الدین ذهبی، [[محدث]] و مورخ اهل سنت در قرن هفتم و هشتم قمری، امام باقر(ع) را ستوده و او را از کسانی دانسته که بین علم و عمل، سیادت و شرافت، وثاقت و متانت جمع کرده بود.<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۴۰۲.</ref> وی، امام باقر را امام و فقیه و شایسته [[خلافت]] می‌دانست.<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ۱۴۰۵ق، ج۱۳، ص۱۲۰.</ref> | ||
[[ابن حجر هیتمی]]، از فقهای [[مذهب شافعی|شافعی مذهب]] قرن دهم قمری، نیز می‌نویسد: ابوجعفر محمد باقر، به اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا | [[ابن حجر هیتمی]]، از فقهای [[مذهب شافعی|شافعی مذهب]] قرن دهم قمری، نیز می‌نویسد: ابوجعفر محمد باقر، به اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا بد‌نیت، پوشیده نیست و از همین روست که وی را «باقر العلم» [شکافنده علم] و جامع آن و برپاکننده پرچم دانش خوانده‌اند. او عمرش را در طاعت [[خدا]] گذراند و در مقامات عارفین بدان حد رسیده بود که زبان گویندگان از وصف آن ناتوان است. او سخنان بسیاری در سلوک و معارف دارد.<ref>ابن حجر، الصواعق المحرقه، مکتبة القاهره، ص۲۰۱.</ref> | ||
==آثار هنری== | ==آثار هنری== | ||