پرش به محتوا

سید عبدالاعلی سبزواری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hamed A.F
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۳: خط ۶۳:
در سال ۱۳۴۲ق به [[مشهد]] رفت و در آنجا از محضر بزرگانی چون: [[عبدالجواد ادیب نیشابوری]] (م‌[[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]])، میرزا عسکر شهیدی، معروف به ‹‹[[آقا بزرگ حکیم]]›› (م [[سال ۱۳۵۴ هجری قمری|۱۳۵۴ق]])، [[سید محمد حسینی لواسانی تهرانی|سیدمحمّد عصّار لواسانی‌]] (م [[سال ۱۳۵۶ هجری قمری|۱۳۵۶ق]]) و [[علی اکبر نهاوندی]] (م [[سال ۱۳۶۹ هجری قمری|۱۳۶۹ق]]) بهره برد.
در سال ۱۳۴۲ق به [[مشهد]] رفت و در آنجا از محضر بزرگانی چون: [[عبدالجواد ادیب نیشابوری]] (م‌[[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]])، میرزا عسکر شهیدی، معروف به ‹‹[[آقا بزرگ حکیم]]›› (م [[سال ۱۳۵۴ هجری قمری|۱۳۵۴ق]])، [[سید محمد حسینی لواسانی تهرانی|سیدمحمّد عصّار لواسانی‌]] (م [[سال ۱۳۵۶ هجری قمری|۱۳۵۶ق]]) و [[علی اکبر نهاوندی]] (م [[سال ۱۳۶۹ هجری قمری|۱۳۶۹ق]]) بهره برد.


سبزواری پس از حدود هشت سال اقامت در مشهد، برای تکمیل درس سطح [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول‌]] و نیز [[فلسفه]] و [[تفسیر]] و دیگر علوم اسلامی عزم سفر [[نجف اشرف]] نمود و در آن شهر در درس آیات عظام: [[محمد حسین نائینی|مرحوم نائینی‌]] (م [[سال ۱۳۵۵ هجری قمری|۱۳۵۵ق]].)، [[آقاضیاء عراقی]] (م [[سال ۱۳۶۱ هجری قمری|۱۳۶۱ق]])، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] (م [[سال ۱۳۶۱ هجری قمری|۱۳۶۱ق]])، [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[سیدحسین بادکوبه ای|آقاسید حسین بادکوبه‌ای]] (م [[سال ۱۳۵۸ هجری قمری|۱۳۵۸ق]]) و... شرکت نمود و آموخته‌های فقهی و فلسفی خویش را تکمیل کرد. وی تفسیر قرآن و مناظره و کلام را با حضور در جلسات تفسیری علامه [[محمدجواد بلاغی|محمدجواد بلاغی‌]] فراگرفت. او همچنین از [[عبدالله مامقانی|علاّمه مامقانی]](م [[سال ۱۳۵۱ هجری قمری|۱۳۵۱ق]]) و [[شیخ عباس قمی]] (م [[سال ۱۳۵۹ هجری قمری|۱۳۵۹ق]]) و دیگر مشایخ و استادان خود اجازات روایتی و اجتهادی کسب نمود و در حالی که ۳۶ سال داشت، در سال ۱۳۶۵ق خود عهده‌دار تدریس خارج فقه و اصول شد و به تربیت شاگردان و دانشوران پرداخت.
سبزواری پس از حدود هشت سال اقامت در مشهد، برای تکمیل درس سطح [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول‌]] و نیز [[فلسفه]] و [[تفسیر]] و دیگر علوم اسلامی عزم سفر [[نجف اشرف]] نمود و در آن شهر در درس آیات عظام: [[محمد حسین نائینی|مرحوم نائینی‌]] (م [[سال ۱۳۵۵ هجری قمری|۱۳۵۵ق]].)، [[آقاضیاء عراقی]] (م [[سال ۱۳۶۱ هجری قمری|۱۳۶۱ق]])، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] (م [[سال ۱۳۶۱ هجری قمری|۱۳۶۱ق]])، [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[سیدحسین بادکوبه ای|آقاسید حسین بادکوبه‌ای]] (م [[سال ۱۳۵۸ هجری قمری|۱۳۵۸ق]]) و... شرکت نمود. وی تفسیر قرآن و مناظره و کلام را با حضور در جلسات تفسیری علامه [[محمدجواد بلاغی|محمدجواد بلاغی‌]] فراگرفت. او همچنین از [[عبدالله مامقانی|علاّمه مامقانی]](م [[سال ۱۳۵۱ هجری قمری|۱۳۵۱ق]]) و [[شیخ عباس قمی]] (م [[سال ۱۳۵۹ هجری قمری|۱۳۵۹ق]]) و دیگر مشایخ و استادان خود اجازات روایتی و اجتهادی کسب نمود و در حالی که ۳۶ سال داشت، در سال ۱۳۶۵ق به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت.


آیت‌الله سبزواری، در کنار [[سیدابوالقاسم خوئی]] (م [[سال ۱۴۱۳ هجری قمری|۱۴۱۳ق]]) خدمات زیادی به حوزهِ [[نجف اشرف]] نمود و خود چیزی کمتر از یک سال - بعد از آیت‌الله خوئی - عهده‌دار ریاست آن حوزه علمی و همچنین [[مرجع تقلید]] شیعیان شد.<ref>دانشنامه موضوعی قرآن کریم.[http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,3467 روش تفسیری آیت الله سبزواری در «مواهب الرحمن»]</ref>
همچنین آیت‌الله سبزواری، در حدود کمتر از یک سال - بعد از آیت‌الله خوئی - عهده‌دار ریاست آن حوزه علمی و همچنین [[مرجع تقلید]] شیعیان شد.<ref>دانشنامه موضوعی قرآن کریم.[http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,3467 روش تفسیری آیت الله سبزواری در «مواهب الرحمن»]</ref>


==ویژگی‌های شخصیتی و سیاسی==
==ویژگی‌های شخصیتی و سیاسی==
کاربر ناشناس