حمالة الحطب: تفاوت میان نسخه‌ها

حمالة الحطب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۱۱

۶۰۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۷

جز

اضافه کردن برخی مطالب ازجمله اضافه کردن محتوا و منبع

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Hasaninasab

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''حَمّالَةُ الْحَطَب''' توصیفی است قرآنی پیرامون همسر [[ابولهب]] و به معنای «هیزم به دوش می‌كشد».<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص ۴۲۰.</ref>
+'''حَمّالَةُ الْحَطَب''' توصیفی است قرآنی پیرامون همسر [[ابولهب]] و به معنای «کسی که هیزم به دوش می‌كشد».<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص ۴۲۰.</ref>
-همسر ابولهب، ام جمیل خواهر [[ابوسفیان]] و عمه [[معاویه بن ابوسفیان|معاویه]] بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۳۰.</ref>
+همسر ابولهب، ام جمیل خواهر [[ابوسفیان]] و عمه [[معاویه بن ابوسفیان|معاویه]] بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۳۰.</ref> نام وی را أروی، جمیل<ref>شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۶۵</ref> و صخرة<ref>امام علی، دیوان أمیرالمؤمنین(ع)، ۱۴۱۱ق، ص۹۲</ref> گفته‌اند.
 در اینکه چرا [[قرآن]] چنین توصیفی بکار برده، مواردی ذکر شده است:
 * ام‌جمیل خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و زمانی که پیامبر برای [[نماز]] می‌رفت، آن‌ها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲.</ref>
-* ام‌جمیل با كارهایی که انجام می‌داد، آتش جهنم را برای خودش می‌افروخت، یعنی از نظر باطن و معنا برای خودش آتش جهنم و هیزم آتش جهنم فراهم می‌كرد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref>
+* ام‌جمیل با كارهایی که انجام می‌داد، آتش جهنم را برای خودش می‌افروخت، یعنی از نظر باطن و معنا برای خودش آتش جهنم و هیزم آتش جهنم فراهم می‌كرد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، بی‌تا، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref>
 * او [[پیامبر اسلام]] را به فقیر بودن مسخره می‌کرد،‌ پس خداوند نیز بوسیله این وصف، او را تحقیر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۲، ص۳۵۳.</ref>
 * این تعبیر قرآن، كنایه از [[سخن‏‌چینى]] او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref>
@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 * ابن عبدالبر، یوسف بن عبد الله‏، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق: البجاوی، علی محمد، دار الجیل، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
 * شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه: شیخ آقابزرگ تهرانی، تحقیق: قصیرعاملی، احمد، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی‌تا.
+* شیخ طوسی، محمد بن حسن، الأمالی، قم،‌دار الثقافة، چاپ اول، ۱۴۱۴ق
 * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: بلاغی‏، محمد جواد، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
 * فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.
 * مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، انتشارات صدرا، قم، چاپ اول، بی‌تا.
 * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
+* میبدی، حسین بن معین الدین، دیوان أمیر المؤمنین علیه‌السلام، مترجم مصطفی زمانی، قم،‌دار نداء الاسلام للنشر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق
 [[رده:اصطلاحات قرآنی]]
 [[رده:دشمنان پیامبر(ص)]]