کاربر ناشناس
طوفان نوح: تفاوت میان نسخه‌ها
←زمان وقوع طوفان و مدت آن
imported>M.bahrami (←منابع) |
imported>M.bahrami |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در این خصوص معتقد است که «فارَ التَّنُّور» به معنای جوشیدن آب از داخل تنور و سرازیر شدن از تنور است، در روایات نیز آمده كه در ماجرای طوفان نوح اولین نقطه ای كه آب از آن فوران كرد یك تنور بود البته محتمل است که فوران تنور به معنای جوشیدن تنور نانوایی نباشد بلكه كنایه باشد از شدت غضب خدای تعالی باشد. علامه طباطبایی همچنین اقوالی همچون اینکه مراد از تنور چاه است، طلوع فجر است، بلندترین نقطه زمین است را از فهم به دور می‌داند.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴، ج ۱۰، ص ۳۴۰.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نیز در تفسیر خود این احتمال که منظور از تنور در این آیه همان تنور واقعی و حقیقی باشد قوی‌تر می‌داند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱، ج۹، ص ۹۸.</ref> در خصوص مکان تنور نیز اختلافاتی وجود دارد برخی مکان تنور را در [[هند]]، برخی دیگر در [[کوفه]]، گروهی در [[جزیر العرب]] دانسته‌اند.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۷۲.</ref> | [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در این خصوص معتقد است که «فارَ التَّنُّور» به معنای جوشیدن آب از داخل تنور و سرازیر شدن از تنور است، در روایات نیز آمده كه در ماجرای طوفان نوح اولین نقطه ای كه آب از آن فوران كرد یك تنور بود البته محتمل است که فوران تنور به معنای جوشیدن تنور نانوایی نباشد بلكه كنایه باشد از شدت غضب خدای تعالی باشد. علامه طباطبایی همچنین اقوالی همچون اینکه مراد از تنور چاه است، طلوع فجر است، بلندترین نقطه زمین است را از فهم به دور می‌داند.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴، ج ۱۰، ص ۳۴۰.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نیز در تفسیر خود این احتمال که منظور از تنور در این آیه همان تنور واقعی و حقیقی باشد قوی‌تر می‌داند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱، ج۹، ص ۹۸.</ref> در خصوص مکان تنور نیز اختلافاتی وجود دارد برخی مکان تنور را در [[هند]]، برخی دیگر در [[کوفه]]، گروهی در [[جزیر العرب]] دانسته‌اند.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۷۲.</ref> | ||
==زمان وقوع طوفان و مدت آن== | ==زمان وقوع طوفان و مدت آن== | ||
بر اساس آنچه در روایت توراتی نقل شده است طوفان در روز هفتم ماه دوم سال ۶۰۰ از عمر نوح(ع) آغاز شد و ۴۰ روز در زمین استمرار یافت و آب ۱۵ متر بالا آمد و حدود ۱۵۰ روز طول کشید تا آب فرو بنشیند.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۴۵-۴۶.</ref> در روایات اسلامی نیز زمان‌های مختلفی در خصوص زمان وقوع طوفان و مدت آن وارد شده است برخی معتقدند که طوفان در سن ۱۹۰۰ سالگی<ref name=":0">جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین، (قصص قرآن)، ۱۳۸۱، ص۱۱۷.</ref>، برخی دیگر ۶۰۰ سالگی<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص ۱۱۷؛ كاتب واقدی، الطبقات الكبری، ۱۳۷۴ش ،ج۱،ص ۲۵.</ref>، گروهی دیگر ۱۲۰۰ سالگی<ref>مستوفی قزوینی، تاریخ گزیده،۱۳۶۴ ش، ص ۲۴.</ref>حضرت نوح(ع) رخ داده است.<ref>رک: [[نوح (پیامبر)]]</ref> همچنین در تاریخ مختصر الدول نقل شده است که طوفان در دو هزار و دویست و بیست و شش سال و بیست و سه روز بعد از [[خلقت|خلقت آدم]] رخ داده است.<ref>ترجمه تاریخ مختصر الدول، ص ۱۰.</ref> برخی زمان آغاز طوفان نوح را دهم [[رجب (ماه)|رجب]]<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص ۱۳۲-۱۳۳.</ref> و برخی دیگر دوم رجب<ref>كاتب واقدی، الطبقات الكبری، ۱۳۷۴ش ،ج۱،ص ۲۶.</ref> دانسته‌اند. بسیاری از مورخین نقل کرده اند که در طوفان نوح چهل روز پیوسته از آسمان و زمین آب بارید و جوشید.<ref> یعقوبی، ترجمه تاریخ‌یعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۱،ص:۱۳.</ref> مدت زمان طول کشیدن طوفان را نیز برخی ۶ ماه<ref>كاتب واقدی، الطبقات الكبری، ۱۳۷۴ش ،ج۱،ص ۲۶؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص ۱۳۲.</ref> ، برخی ۱۵۰ روز و برخی دیگر ۵ ماه، برخی ۱۳ ماه و برخی ۲۷ روز عنوان کرده‌اند.<ref> ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۱۱۱-۱۱۲؛ ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص ۴۴-۴۶.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در کتاب «[[حیات القلوب (کتاب)|تاریخ پیامبران]]» به حدیث معتبر نقل می‌کند که نوح با قومش هفت شبانه روز در کشتی ماند.<ref>مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰، ج۱،ص ۲۷۳.</ref> در تاریخ یعقوبی نیز نقل شده است که آغاز آن هیفدهم أیار و آخر آن سیزدهم تشرین اول بود و ۵ ماه طول کشید.<ref>یعقوبی، ترجمه تاریخ‌یعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۱،ص ۱۳.</ref> | بر اساس آنچه در روایت توراتی نقل شده است طوفان در روز هفتم ماه دوم سال ۶۰۰ از عمر نوح(ع) آغاز شد و ۴۰ روز در زمین استمرار یافت و آب ۱۵ متر بالا آمد و حدود ۱۵۰ روز طول کشید تا آب فرو بنشیند.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۴۵-۴۶.</ref> در روایات اسلامی نیز زمان‌های مختلفی در خصوص زمان وقوع طوفان و مدت آن وارد شده است برخی معتقدند که طوفان در سن ۱۹۰۰ سالگی<ref name=":0">جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین، (قصص قرآن)، ۱۳۸۱، ص۱۱۷.</ref>، برخی دیگر ۶۰۰ سالگی<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص ۱۱۷؛ كاتب واقدی، الطبقات الكبری، ۱۳۷۴ش ،ج۱،ص ۲۵.</ref>، گروهی دیگر ۱۲۰۰ سالگی<ref>مستوفی قزوینی، تاریخ گزیده،۱۳۶۴ ش، ص ۲۴.</ref>حضرت نوح(ع) رخ داده است.<ref>رک: [[نوح (پیامبر)]]</ref> همچنین در تاریخ مختصر الدول نقل شده است که طوفان در دو هزار و دویست و بیست و شش سال و بیست و سه روز بعد از [[خلقت|خلقت آدم]] رخ داده است.<ref>ترجمه تاریخ مختصر الدول، ص ۱۰.</ref> برخی زمان آغاز طوفان نوح را دهم [[رجب (ماه)|رجب]]<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص ۱۳۲-۱۳۳.</ref> و برخی دیگر دوم رجب<ref>كاتب واقدی، الطبقات الكبری، ۱۳۷۴ش ،ج۱،ص ۲۶.</ref> دانسته‌اند. بسیاری از مورخین نقل کرده اند که در طوفان نوح چهل روز پیوسته از آسمان و زمین آب بارید و جوشید.<ref> یعقوبی، ترجمه تاریخ‌یعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۱،ص:۱۳.</ref> مدت زمان طول کشیدن طوفان را نیز برخی ۶ ماه<ref>كاتب واقدی، الطبقات الكبری، ۱۳۷۴ش ،ج۱،ص ۲۶؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص ۱۳۲.</ref> ، برخی ۱۵۰ روز و برخی دیگر ۵ ماه، برخی ۱۳ ماه و برخی ۲۷ روز عنوان کرده‌اند.<ref> ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۱۱۱-۱۱۲؛ ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص ۴۴-۴۶.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در کتاب «[[حیات القلوب (کتاب)|تاریخ پیامبران]]» به حدیث معتبر نقل می‌کند که نوح با قومش هفت شبانه روز در کشتی ماند.<ref>مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰، ج۱،ص ۲۷۳.</ref> در تاریخ یعقوبی نیز نقل شده است که آغاز آن هیفدهم أیار و آخر آن سیزدهم تشرین اول بود و ۵ ماه طول کشید.<ref>یعقوبی، ترجمه تاریخ‌یعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۱،ص ۱۳.</ref> | ||
در خصوص اندازه بالا آمدن آب نیز اختلاف است. بر اساس گزارش قرآن مبنی بر اینکه هیچ مامنی برای کافران حتی بلندترین کوه‌ها نخواهد بود می‌توان نتیجه گرفت که اندازه بالا آمدن آب تا حدی بوده که بلندترین کوه‌ها را نیز در بر گرفته است برخی عنوان کرده‌اند که اندازه آن ۱۵ ذراع بوده است برخی گفته‌اند که ۸۰ ذراع بوده چرا که این اندازه است که می‌تواند همه کوه‌ها و خشکی‌های کره زمین را در بر بگیرد.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۸۰.</ref> | |||