کاربر ناشناس
طوفان نوح: تفاوت میان نسخه‌ها
←گستره طوفان
imported>M.bahrami |
imported>M.bahrami |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در مورد موقعیت کعبه در جریان طوفان نوح روایات مختلف و متعددی بیان شده است؛ برخی از [[مفسر|مفسرین]] معتقدند که کعبه در طوفان نوح زیر آب فرو نرفت، برخی عنوان کرده‌اند که [[جبرئیل]] به دستور خداوند کعبه را به آسمان چهارم برد.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۷۴-۷۶.</ref> برخی از مفسرین در تفاسیر خود با بیان این مطلب که نام «[[بیت العتیق]]» برای کعبه به دلیل در امان ماندن آن از طوفان نوح است عنوان کرده‌اند که در زمان نوح(ع) خانه کعبه‌ای وجود نداشت بنابراین زمینی که [[حضرت ابراهیم علیه السلام|حضرت ابراهیم]] در آن خانه کعبه را بنا نهاد همان زمینی بود که از طوفان نوح در امان ماند و زیر آب نرفت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۵۲ش، ج،۲ ص ۵۶؛ حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۲ ، ص ۲۹؛ همان، ج۱، | در مورد موقعیت کعبه در جریان طوفان نوح روایات مختلف و متعددی بیان شده است؛ برخی از [[مفسر|مفسرین]] معتقدند که کعبه در طوفان نوح زیر آب فرو نرفت، برخی عنوان کرده‌اند که [[جبرئیل]] به دستور خداوند کعبه را به آسمان چهارم برد.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۷۴-۷۶.</ref> برخی از مفسرین در تفاسیر خود با بیان این مطلب که نام «[[بیت العتیق]]» برای کعبه به دلیل در امان ماندن آن از طوفان نوح است عنوان کرده‌اند که در زمان نوح(ع) خانه کعبه‌ای وجود نداشت بنابراین زمینی که [[حضرت ابراهیم علیه السلام|حضرت ابراهیم]] در آن خانه کعبه را بنا نهاد همان زمینی بود که از طوفان نوح در امان ماند و زیر آب نرفت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۵۲ش، ج،۲ ص ۵۶؛ حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۲ ، ص ۲۹؛ همان، ج۱، | ||
ص ۳۳۵؛ همان، ج۲، ص ۱۵۷؛ همان، ج۱۱، ص ۱۶۷؛ زحیلی،: التفسیر المنیر، ۱۴۱۱ق، ج ۱۷، ۱۷۵؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۵۲ش، ج۲، ص ۵۶.</ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نیز در تفسیر آیه ۲۶ سوره حج «وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِیمَ مَكانَ الْبَیتِ» معتقد است منظور از این جمله در آیه فوق این است كه خداوند مكان خانه كعبه را كه در زمان [[حضرت آدم علیه السلام|آدم(ع)]] ساخته شده بود و در طوفان نوح ویران و آثارش محو گشته بود به [[حضرت ابراهیم علیه السلام|ابراهیم (ع)]] نشان داد و او با همیاری فرزندش [[اسماعیل]] آن را تجدید بنا نمود.<ref>مکارم | ص ۳۳۵؛ همان، ج۲، ص ۱۵۷؛ همان، ج۱۱، ص ۱۶۷؛ زحیلی،: التفسیر المنیر، ۱۴۱۱ق، ج ۱۷، ۱۷۵؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۵۲ش، ج۲، ص ۵۶.</ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] نیز در تفسیر آیه ۲۶ سوره حج «وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِیمَ مَكانَ الْبَیتِ» معتقد است منظور از این جمله در آیه فوق این است كه خداوند مكان خانه كعبه را كه در زمان [[حضرت آدم علیه السلام|آدم(ع)]] ساخته شده بود و در طوفان نوح ویران و آثارش محو گشته بود به [[حضرت ابراهیم علیه السلام|ابراهیم (ع)]] نشان داد و او با همیاری فرزندش [[اسماعیل]] آن را تجدید بنا نمود.<ref>مکارم | ||
شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص ۶۷؛ همان، ج۱، ص ۴۵۵.</ref> بیومی نیز همه این روایات و اقوال را جزء [[اسرائلیات]] می‌داند، چرا که معتقد است خانه کعبه توسط حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) و بعد از طوفان ساخته شده است.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۷۴-۷۶.</ref> | شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص ۶۷؛ همان، ج۱، ص ۴۵۵.</ref> بیومی نیز همه این روایات و اقوال را جزء [[اسرائلیات]] می‌داند، چرا که معتقد است خانه کعبه توسط حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) و بعد از طوفان ساخته شده است.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۷۴-۷۶.</ref> اما علامه طباطبایی با ذکر [[روایات]] عجیب وخارق‌العاده‌ای که در خصوص داستان خانه کعبه وارد شده است معتقد است درست است که بیشتر این روایات [[خبر واحد]] هستند و نمی‌توان به مضمونش اعتماد کرد و حتی از مجموع این اخبار واحد هم نمی‌تواندچیزی را ثابت کرد اما به علت مشابهت آنها با روایاتی دیگر در معارف [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت(ع)]] نمی‌توان به طور کلی آنها را طرد و رد کرد. بنابراین در مورد اين گونه روايات اگر چه نتوانيم مضمون آنها را به طور کلی بپذیریم، اما همه را هم نمىتوانيم رد كنيم و يا در صدور آنها از ائمه(ع) و يا در صحت انتساب آنها به آن حضرات مناقشه كنيم، چون اين گونه روايات از معارف الهيه است و رد يا اثبات حقائق معنوى در شان علوم طبيعى و اجتماعى نيست.<ref>طباطبایی، | ||
ترجمه تفسير الميزان، ۱۳۷۴، ج1، ص 439- ۴۴۲.</ref> | |||
==طوفان در منابع کهن== | ==طوفان در منابع کهن== | ||
داستان طوفان نوح(ع) از جمله داستان‌هایی است که به گزارش جیمز فریزر در میان ملل و اقوام مختلف جهان از جمله خاور نزدیک، هند، برمه، چین، مالدیو، استرالیا، جزایر اقیانوس آرام و در جوامع سرخ پوست رواج داشته است که البته روایات آنها با همدیگر بسیار اختلاف دارد. <sup>[۱]</sup>در قصه [[سومر|سومری]] که کهن‌ترین منبع قصه طوفان دانسته شده است گزارش شده که در این نسخه سخن از هشدار خداوند است و پس از آن مساله طوفان مطرح شده است که «هفت شبانه روز تند باد قرین باران سیل آسیا بر زمین فرو بارید، خروش آب، زمین را به تاراج برد و آسمان گام بر آب خروشان نهاد».<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۲۷.</ref> اما در قصه [[بابل|بابلی]] طوفان که معروف به قصه جلجامیش یا گیل گمش است سخن از نابود کردن بشر و همه موجودات زنده توسط خدایان به وسیله طوفان میان آمده است.<ref>رهبر، «بررسی تطبیقی روایت وحیانی قرآن و روایت اسطوره ای سومری - بابلی از طوفان نوح»، ۱۳۸۹، ص ۲۶۸.</ref> در قصه [[یهود|یهودی]] طوفان نوح نیز گزارش شده است که وقتی شر آدمیان در زمین زیاد شد، خداوند اندوهگین شد و تصمیم گرفت آنچه در زمین است را بردارد اما نوح را از آن مستثنی کرد چرا که او مرد کامل و نیکوکاری بود.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۴۵.</ref> | داستان طوفان نوح(ع) از جمله داستان‌هایی است که به گزارش جیمز فریزر در میان ملل و اقوام مختلف جهان از جمله خاور نزدیک، هند، برمه، چین، مالدیو، استرالیا، جزایر اقیانوس آرام و در جوامع سرخ پوست رواج داشته است که البته روایات آنها با همدیگر بسیار اختلاف دارد. <sup>[۱]</sup>در قصه [[سومر|سومری]] که کهن‌ترین منبع قصه طوفان دانسته شده است گزارش شده که در این نسخه سخن از هشدار خداوند است و پس از آن مساله طوفان مطرح شده است که «هفت شبانه روز تند باد قرین باران سیل آسیا بر زمین فرو بارید، خروش آب، زمین را به تاراج برد و آسمان گام بر آب خروشان نهاد».<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۲۷.</ref> اما در قصه [[بابل|بابلی]] طوفان که معروف به قصه جلجامیش یا گیل گمش است سخن از نابود کردن بشر و همه موجودات زنده توسط خدایان به وسیله طوفان میان آمده است.<ref>رهبر، «بررسی تطبیقی روایت وحیانی قرآن و روایت اسطوره ای سومری - بابلی از طوفان نوح»، ۱۳۸۹، ص ۲۶۸.</ref> در قصه [[یهود|یهودی]] طوفان نوح نیز گزارش شده است که وقتی شر آدمیان در زمین زیاد شد، خداوند اندوهگین شد و تصمیم گرفت آنچه در زمین است را بردارد اما نوح را از آن مستثنی کرد چرا که او مرد کامل و نیکوکاری بود.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص ۴۵.</ref> | ||