مدرسه علمیه مروی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مدرسه علمیه مروی تهران''' از اولین مدارس علوم دینی [[شیعه]] قرن سیزده و چهارده هجری قمری است. تاریخ بنا در کتیبه، سال [[سال ۱۲۳۱ هجری قمری|۱۲۳۱ هجری قمری]] را نشان می‌دهد. مدرسه مروی بزرگ و کوچک، جمعاً به مساحت چهارهزار و پانصد متر مربع به پلاک ۴۷۳۰ در منطقه ۱۲ شهر [[تهران]] واقع است. مسجد و مدرسه خان مروی را محمدحسین خان ملقب به فخرالدوله والی مرو در زمان سلطنت [[فتحعلی شاه]] بنا کرد به همین دلیل این مدرسه را خان مروی نامیده‌اند. صحن این مدرسه، مستطیل شکل است و شامل چندین [[حجره|حجره]] و سه مدرس و یک کتابخانه، مشتمل بر کتاب‌های مهم قدیمی و چند باغچه و حوض بزرگ است. اطاق‌هایش گنجایش اقامت و تحصیل دویست نفر طلبه شب‌خواب را دارد. در قسمت جنوبی صحن، مسجد وسیعی واقع است مشتمل بر محرابی بلند که آب انبار بزرگی، برای استفاده عموم زیر آن بنا شده است.  

* مرتضی آشتیانی: محمد حسن آشتیانی در سال ۱۳۱۹ قمری تا سال ۱۳۴۰ قمری متولی حوزه علمیه مروی بوده است. پس از محمد حسن، فرزند ارشدش مرتضی آشتیانی تولیت مروی را به عهده داشت.<ref>آژده، مجید، ماهنامه، اطلاعات حکمت و معرفت، ۱۳۸۸، شماره ۴۸.</ref>

* احمد آشتیانی: چهارمین پسر محمد حسن آشتیانی [[میرزا احمد آشتیانی|میرزا احمد]] است که برای تحصیل به نجف رفت و در سال ۱۳۵۰هجری قمری به ایران بازگشت و در تهران ساکن شد. بیشر اوقات را به تالیف و تدریس کتاب و رساله‌های علمی و رسیدگی به امور افراد فاضل، ضعیف و مؤمنین می‌پرداخت. وی نیز مدتی متولی مروی بود.<ref>آژده، مجید، ماهنامه، اطلاعات حکمت و معرفت، ۱۳۸۸، شماره ۴۸.</ref>

* [[میرزا باقر آشتیانی]]: متولد ۱۳۲۳ متوفای ۱۴۰۴، فرزند [[میرزا احمد آشتیانی]]، سالهای متمادی در زمان حیات پدرش از طرف ایشان اداره امور مدرسه مروی را به عهده داشت و پس از رحلت پدر در سال ۱۳۹۵ متولی رسمی مدرسه مروی بود. سرانجام در تاریخ ۱۱ ذیحجه ۱۴۰۴ از دنیا رفت و در کنار [[حرم حضرت عبدالعظیم حسنی|مرقد حضرت عبدالعظیم]] در مقبره خانوادگی خود به خاک سپرده شد.<ref>آژده، مجید، ماهنامه، اطلاعات حکمت و معرفت، ۱۳۸۸، شماره ۴۸.</ref>