قتل نفس زکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قتل نَفسِ زَکیّه''' به معنای کشته شدن انسانی بی‌گناه، یکی از [[نشانه های ظهور]] امام زمان است که در برخی [[روایات]] به حتمی بودن آن تصریح شده است. این حادثه پس از ظهور و پانزده شبانه روز قبل از قیام [[امام مهدی(عج)]] در [[مسجد الحرام]] اتفاق می‌افتد.

[[نفس زکیه]] شخصی است به نام محمد بن الحسن که به دلیل [[زهد]] و [[عبادت]]، در روایات به او لقب نفس زکیه داده شده است. وی از اولاد [[امام حسین(ع)]] بوده و به عبارتی سید حسینی است.<ref group="یادداشت">وَ النَّفْسُ الزَّکیةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَینِ؛ و نفس زکیه از فرزندان حسین علیه‌السلام است. تفسیر عیاشی، ج۱، ص۶۴</ref>

بنابر آنچه از روایات و اخبار به دست می‌آید وظیفه نفس زکیه پیام رسانی برای امام است. پس از ظهور [[امام مهدی(عج)]] و اعلان جهانی این ظهور توسط [[صیحه آسمانی]]، ایشان به یارانشان می‌گوید مردم [[مکه]] مرا نمی‌خواهند در حالیکه برای هدایت فرستاده شده‌ام، شایسته است شخصی همچون من این مطالب را برای ایشان بگوید تا برای آنها حجت تمام شود. سپس یکی از یارانش را می‌طلبد و به ایشان می‌فرماید: نزد اهل مکه برو و به ایشان بگو‌ من فرستاده فلانی هستم و او به شما می‌گوید: ما [[اهل بیت]] رحمت و معدن [[رسالت]] و [[خلافت]] هستیم و از ذریه [[محمد(ص)]] و سلاله پیامبرانیم. ما مظلوم واقع شده‌ایم و مردم به ما ستم کرده‌اند و ما را آواره ساخته‌اند و از هنگام رحلت رسول خدا(ص) تا امروز حق ما غصب شده است. اکنون ما از شما چشم یاری داریم و از شما یاری می‌طلبیم. پس ما را یاری کنید. وقتی او شروع به صحبت می‌کند مردم مکه بر او هجوم آورده و او را سر می‌برند.<ref group="یادداشت">یقول القائم لاصحابه یا قوم ان اهل مکة لایریدوننی ولکنی مرسل الهیم لاحتج علیهم بما ینبغی لمثلی ان یحتج علیهم فیدعو رجلا من اصحابه فیقول له امض الی اهل مکة فقل یا اهل مکة انا رسول فلان الیکم و هو یقول لکم انا اهل بیت الرحمة و معدن الرسالة و الخلافة ... فاذا تکلم الفتی بهذا الکلام اتوا الیه فذبحوه بین الرکن و المقام و هی النفس الزکیة.  بحار الأنوار، ج ۵۲ ؛ ص۳۰۷</ref>

* تفسیر العیاشی، محمد بن مسعود العیاشی (م. ۳۲۰ ق.)، به کوشش رسولی محلاّتی، تهران، المکتبة العلمیة الاسلامیة [بی تا].