Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۹۴
ویرایش
imported>Movahhed (اضافه کردن یک اعراب) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:اسرافیل.jpg|200px|بندانگشتی|تصویری مینیاتوری از دمیدن اسرافیل در صور]] | [[پرونده:اسرافیل.jpg|200px|بندانگشتی|تصویری مینیاتوری از دمیدن اسرافیل در صور]] | ||
'''اِسْرافیل''' [[فرشته]] مأمور دمیدن صور (شیپور) در زمان پایان یافتن دنیا و برپایی [[قیامت]] است. بر اساس روایات این [[فرشته]] یکی از ملائکه مقرب [[خداوند]] است که دمیدن در صور، ابلاغ پیام الهی به فرشتگان دیگر و دریافت نامه اعمال روزانه انسان از ملائکه موکل اعمال، از وظایف اوست و مأموریتهایی همانند بیدار کردن [[اصحاب کهف]] از خواب چندین ساله، یاری کردن [[پیامبر(ص)|پیامبر]] در [[جنگ بدر]] و همراهی پیامبر در [[معراج]] را نیز انجام داده است. | |||
== صفات و ویژگیها== | == صفات و ویژگیها== | ||
اسرافیل یکی از فرشتگان مقرب الهی است که بیشتر او را با دمیدن در صور (شیپور) پایان دنیا میشناسند. در روایات نام ديگر او «عبدالرحمان» و كنيهاش «ابوالمنافخ» ذکر شده است.<ref>ضیائی ارزگانی، دانشنامه کلام اسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۴۱.</ref> در [[قرآن|قرآن کریم]] واژه اسرافیل ذکر نشده است، اما چندین آیه درباره [[نفخ صور]] وجود دارد<ref>سوره زمر، آیه۶۷؛ سوره یس، آیه۵۳.</ref> که بر اساس روایات، دمیدن در آن در صور، بر عهده اسرافیل است.<ref>ر.ک علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۳۴۰.</ref> طبق [[حدیث|احادیث]]، این [[فرشته]] مظهر اسم «الرحمن» در خداوند<ref>رستمی و آلبویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۵۹.</ref> و مظهر رکن «حیات» در [[لوح محفوظ]] است، <ref>ابن فناری، مصباح الانس، ۱۳۷۴ش، ص۴۰۲.</ref> همچنین نخستین کسی است که ذکر «سبحان ربی الاعلی و بحمده» را بر زبان آورد.<ref>دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ص۲۸۶.</ref> درباره صفات این [[فرشته]] در روایات وارد شده است که اسرافیل دوازده بال دارد که یکی از آنها در مشرق و دیگری در مغرب است و [[عرش]] نیز بر شانه او قرار دارد، ولی در برابر عظمت پروردگار حتی از گنجشکی نیز کوچکتر میشود،<ref> طیاطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۱.</ref> همچنین در مقابل خداوند به اندازهای خود را کوچک میبیند که از شدت حیاء، خود را در زیر یکی از بالهایش پنهان میکند.<ref>دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۷.</ref> اما ذکر این نکته لازم است که بر اساس عقیده [[کلام امامیه|متکلمین]] و [[فلسفه اسلامی|فلاسفه شیعه]]، فرشتگان موجوداتی غیر مادی هستند و بال فرشتگان شبیه بال پرندگان نیست بلکه با آن فرق دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۷۰.</ref> | اسرافیل یکی از فرشتگان مقرب الهی است که بیشتر او را با دمیدن در صور (شیپور) پایان دنیا میشناسند. در روایات نام ديگر او «عبدالرحمان» و كنيهاش «ابوالمنافخ» ذکر شده است.<ref>ضیائی ارزگانی، دانشنامه کلام اسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۴۱.</ref> در [[قرآن|قرآن کریم]] واژه اسرافیل ذکر نشده است، اما چندین آیه درباره [[نفخ صور]] وجود دارد<ref>سوره زمر، آیه۶۷؛ سوره یس، آیه۵۳.</ref> که بر اساس روایات، دمیدن در آن در صور، بر عهده اسرافیل است.<ref>ر.ک علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۳۴۰.</ref> طبق [[حدیث|احادیث]]، این [[فرشته]] مظهر اسم «الرحمن» در خداوند<ref>رستمی و آلبویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۵۹.</ref> و مظهر رکن «حیات» در [[لوح محفوظ]] است، <ref>ابن فناری، مصباح الانس، ۱۳۷۴ش، ص۴۰۲.</ref> همچنین نخستین کسی است که ذکر «سبحان ربی الاعلی و بحمده» را بر زبان آورد.<ref>دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ص۲۸۶.</ref> درباره صفات این [[فرشته]] در روایات وارد شده است که اسرافیل دوازده بال دارد که یکی از آنها در مشرق و دیگری در مغرب است و [[عرش]] نیز بر شانه او قرار دارد، ولی در برابر عظمت پروردگار حتی از گنجشکی نیز کوچکتر میشود،<ref> طیاطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۱۱.</ref> همچنین در مقابل خداوند به اندازهای خود را کوچک میبیند که از شدت حیاء، خود را در زیر یکی از بالهایش پنهان میکند.<ref>دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۷.</ref> اما ذکر این نکته لازم است که بر اساس عقیده [[کلام امامیه|متکلمین]] و [[فلسفه اسلامی|فلاسفه شیعه]]، فرشتگان موجوداتی غیر مادی هستند و بال فرشتگان شبیه بال پرندگان نیست بلکه با آن فرق دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۷۰.</ref> | ||
خط ۱۸: | خط ۱۹: | ||
*کمک به سپاهیان مسلمان [[آخر الزمان]]<ref>دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۸.</ref> | *کمک به سپاهیان مسلمان [[آخر الزمان]]<ref>دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۸.</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== فضائل == | == فضائل == | ||
درگاه خداوند چهار فرشته مقرب و بزرگ به نامهای [[اسرافیل]]، [[جبرئیل]]، [[میکائیل]] و [[عزرائیل]] دارد که از آنها به «رئوس ملائکه» یاد میشود.<ref>رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۶.</ref> در روایات وارد شده است که خداوند اسرافیل و جبرئیل و میکائیل را از یک [[تسبیح]] آفرید،<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۸.</ref> و اسرافیل و جبرئیل نزدیکترین مخلوقات به خداوند هستند، زیرا بین آنها و خداوند تنها چهار حجاب فاصله است، ولی بین سایر مخلوقات با [[خدا|خداوند]] هفتاد هزار حجاب فاصله وجود دارد.<ref>رستمی و آلبویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۴۷.</ref> در حدیثی وارد شده که پیامبر هر شب هنگام [[نماز شب]]، خداوند را اینگونه خطاب میکرد: «اللَّهُمَّ ربّ جبرئیل و میکائیل و اسرافیل»<ref>دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۶.</ref>و [[امام سجاد]] نیز در حق او چنین [[دعا]] میکند که خدایا بر اسرافیل درود بفرست که صاحب صور است و در انتظار توست تا با دمیدن در آن خفتگان [[قبر]] را بیدار کند.<ref>صحیفه سجادیه، ۱۳۸۷ش، دعای سوم، ص۲۰.</ref> | درگاه خداوند چهار فرشته مقرب و بزرگ به نامهای [[اسرافیل]]، [[جبرئیل]]، [[میکائیل]] و [[عزرائیل]] دارد که از آنها به «رئوس ملائکه» یاد میشود.<ref>رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۶.</ref> در روایات وارد شده است که خداوند اسرافیل و جبرئیل و میکائیل را از یک [[تسبیح]] آفرید،<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۸.</ref> و اسرافیل و جبرئیل نزدیکترین مخلوقات به خداوند هستند، زیرا بین آنها و خداوند تنها چهار حجاب فاصله است، ولی بین سایر مخلوقات با [[خدا|خداوند]] هفتاد هزار حجاب فاصله وجود دارد.<ref>رستمی و آلبویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۴۷.</ref> در حدیثی وارد شده که پیامبر هر شب هنگام [[نماز شب]]، خداوند را اینگونه خطاب میکرد: «اللَّهُمَّ ربّ جبرئیل و میکائیل و اسرافیل»<ref>دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۶.</ref>و [[امام سجاد]] نیز در حق او چنین [[دعا]] میکند که خدایا بر اسرافیل درود بفرست که صاحب صور است و در انتظار توست تا با دمیدن در آن خفتگان [[قبر]] را بیدار کند.<ref>صحیفه سجادیه، ۱۳۸۷ش، دعای سوم، ص۲۰.</ref> |