اسرافیل: تفاوت میان نسخه‌ها

اسرافیل فرشته مامور دمیدن صور(شیپور) در زمان پایان یافتن دنیا و برپایی قیامت است. در قران کریم کلمه اسرافیل ذکر نشده، اما چندین آیه درباره واقعه نفخ صور وجود دارد که بر اساس روایات، ایجاد این رویداد وظیفه اسرافیل است. طبق احادیث، این فرشته مظهر اسم «الرحمن»(رستمی،) در خداوند و مظهر رکن حیات در لوح محفوظ است، همچنین نخستین کسی است که ذکر «سبحان ربی الاعلی و بحمده» را بر زبان آورد.<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی،‌ ص۲۸۶.</ref> امام سجاد در حق وی دعا می‌کند که خدایا بر اسرافیل درود بفرست که صاحب صور است و در انتظار توست تا با دمیدن در آن خفتگان قبور را بیدار کند.<ref>صحیفه سجادیه،انتشارات آستان قدس، ۱۳۸۷ش،دعای سوم، ص۲۰</ref> در روایات وارد شده است که جبرئیل به پیامبر گفت: او و اسرافیل نزدیک‌ترین مخلوقات به خداوند هستند، زیرا بین آنها و خداوند تنها چهار حجاب فاصله است، ولی بین سایر مخلوقات با خداوند هفتاد هزار حجاب فاصله وجود دارد.<ref>رستمی، ص۲۴۷.</ref>

در روایتی از محمدباقر(ع) که خداوند اسرافیل و جرئیل و میکائیل را از یک تسبیح آفریده است.<ref>المیزان، ج۱۷، ص۸ و تفسیر نورالثقلین، ج۳، ص ۳۵۰، ح۲۱.</ref> درگاه خداوند چهار فرشته مقرب و بزرگ به نام‌های «اسرافیل»، «جبرئیل»، «میکائیل» و «عزرائیل» دارد که از آنها به «رئوس ملائکه» یاد می‌شود. در باره صفات این فرشته در روایات وارد شده است که اسرافیل دوازده بال دارد که یکی از آنها در مشرق و دیگری در مغرب است و عرش نیز بر شانه او قرار دارد ولی در برابر عظمت پروردگار از گنجشک نیز کوچکتر می‌شود،<ref>بحارالانوار، ج۵۹، ص ۲۵۹؛ المیزان، ج۱۷، ص ۱۱.</ref> همچنین در مقابل خداوند از بس خود را کوچک می‌بیند که از شدت حیاء، خود را در زیر یکی از بال‌هایش پنهان می‌کند.<ref>( دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج۸، ص۲۸۷.</ref> اما لازم است بدانیم طبق عقیده متکلمین و فلاسفه شیعه فرشتگان موجوداتی غیر مادی هستند و بال فرشتگان شبیه بال پرندگان نیست و با آن فرق دارد.<ref>طباطبایی،المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۷۰.</ref>  

طبق روایات این فرشته بزرگ لشکری از فرشتگان را در اختیار دارد که بدون یک لحظه درنگ ماموریتهایشان را انجام می‌دهند تا زمانی که قیامت نزدیک میشود، آن‌گاه اسرافیل در شیپور( صور) خود می‌دمد و صدای عظیمی ایجاد می کند که مقدمه برپایی قیامت است. همچنین به عقیده بعضی از علماء(آداب الصلواة، ص ۲۷۳)اسرافیل یکی از فرشتگان حامل عرش است. در بعضی از احادیث نقل شده است که اسرافیل مأمورابلاغ پیام الهی به سایر فرشتگان بوده(التوحید، ص‌۲۶۴؛ مجمع‌البیان، ج۱۰، ص‌ ۶۵۲) و هرگاه خداوند بخواهد وحی بفرستد، لوح محفوظ را به اسرافیل نشان می‌دهد که او آنچه را می‌بیند به جبرئیل وحی کند <ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۵۷.</ref> طبق بعضی از روایات هنگامی که حضرت ابراهیم خلیل توسط منجنیق نمرود به آتش انداخته شد «اسرافیل» اولین فرشته‌ای بود که به فرمان خدا به کمک او شتافت. همچنین بیدار کردن اصحاب کهف از خواب چندین ساله، هلاکت قوم لوط، برداشتن عذاب از قوم یونس(ع)، بشارت دادن ابراهیم(ع)به ولادت اسحاق و همراهی پیامبر در معراج نیز از سایر مأموریت‌های او برشمرده شدند

برخی از منابع از «اوزاعی» عالم معروف شام نقل می کنند که صوت و آواز اسرافیل به اندازه ای زیباست که هنگام تسبیح گفتن او، اهل آسمان از عبادت خود دست می‌کشند و به تسبیح گفتن اسرافیل گوش می‌سپارند. دایرةالمعارف ص۲۸۶.  در میان مردم مصر نیز این عقیده وجودداشت که بهشتیان از شنیدن آواز و غنای اسرافیل لذت می‌برند( دایرت المعارف، ص ۲۸۷)