کاربر ناشناس
سید عبدالحسین شرف‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مبارزات سیاسی
imported>Shahabi |
imported>Shahabi جز (←مبارزات سیاسی) |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
شرف‌الدین پس از ۱۲سال تلاش در ۱۳۲۲ق به [[لبنان]] بازگشت. پس از ۳سال اقامت در شهر شحور، به دعوت مردم [[صور]] در جنوب لبنان راهی آنجا شد. وی با تأسیس [[حسینیه صور]]، مرکزی برای برگزاری برنامههای گوناگون دینی و اجتماعی ایجاد کرد.<ref> قبیسی، حیاة الامام شرف الدین، ۱۴۰۰ق، ص۸۵.</ref> | شرف‌الدین پس از ۱۲سال تلاش در ۱۳۲۲ق به [[لبنان]] بازگشت. پس از ۳سال اقامت در شهر شحور، به دعوت مردم [[صور]] در جنوب لبنان راهی آنجا شد. وی با تأسیس [[حسینیه صور]]، مرکزی برای برگزاری برنامههای گوناگون دینی و اجتماعی ایجاد کرد.<ref> قبیسی، حیاة الامام شرف الدین، ۱۴۰۰ق، ص۸۵.</ref> | ||
===مبارزات سیاسی=== | ===زندگی و مبارزات سیاسی=== | ||
در آن زمان مردم [[لبنان]] نیز بسان دیگر مردم سرزمین‌های اسلامی خواستار استقلال کشورشان | در آن زمان که بسیاری از سرزمین‌های اسلامی زیر سلطه [[عثمانی]] بودند مردم [[لبنان]] نیز بسان دیگر مردم سرزمین‌های اسلامی خواستار استقلال کشورشان بودند. شرف‌الدین در کنار مردم وارد میدان مبارزات سیاسی و درگیری‌های اجتماعی شد. پس از شکست عثمانی، لبنان تحت قیمومیت [[فرانسه]] قرار گرفت که واکنش علما را به‌دنبال داشت و شرف‌الدین نیز علیه فرانسویان [[فتوا]]ی [[جهاد]] داد.<ref>شرف‌الدین، اجتهاد در مقابل نص، ۱۳۸۳ش، ص۲۴.</ref> | ||
در پی جستجوی فرانسویان برای دستگیری وی، او ابتدا به جبل عامل و سپس به [[دمشق]] هجرت کرد. اشغالگران کتابخانه او را آتش زدند و بخشی از نوشته‌های او در این حادثه از بین رفت.<ref>رجبی، علمای مجاهد، ۱۳۸۲ش، ص۲۵۸.</ref> پس از یک سال شرایط بازگشت وی به شهر [[صور]] فراهم شد و او نیز مبارزه را تا استقلال لبنان در سال ۱۳۶۲ق ادامه داد.{{مدرک}} | در پی جستجوی فرانسویان برای دستگیری وی، او ابتدا به جبل عامل و سپس به [[دمشق]] هجرت کرد. اشغالگران کتابخانه او را آتش زدند و بخشی از نوشته‌های او در این حادثه از بین رفت.<ref>رجبی، علمای مجاهد، ۱۳۸۲ش، ص۲۵۸.</ref> پس از یک سال شرایط بازگشت وی به شهر [[صور]] فراهم شد و او نیز مبارزه را تا استقلال لبنان در سال ۱۳۶۲ق ادامه داد.{{مدرک}} | ||
در این دوران، شرف‌الدین مهاجرت [[یهود|یهودیان]] جهان به خاک [[فلسطین]] را برای آینده آن کشور خطرناک میدانست و همواره خطر یهودیان را برای فلسطین تذکر میداد.<ref> محمدرضا حکیمی، شرف الدین، ص۲۲۶ـ۲۲۸.</ref> | در این دوران، شرف‌الدین مهاجرت [[یهود|یهودیان]] جهان به خاک [[فلسطین]] را برای آینده آن کشور خطرناک میدانست و همواره خطر یهودیان را برای فلسطین تذکر میداد.<ref> محمدرضا حکیمی، شرف الدین، ص۲۲۶ـ۲۲۸.</ref> | ||
در سال ۱۳۳۸ق مجددا با لباس مبدّل عازم [[مصر]] شد و در جهت وحدت شیعه و سنی تلاش کرد.<ref> شرف‌الدین، النص والاجتهاد، ص۱۴؛ شرف‌الدین، ص۱۷۵.</ref> | در سال ۱۳۳۸ق مجددا با لباس مبدّل عازم [[مصر]] شد و در جهت وحدت شیعه و سنی تلاش کرد.<ref> شرف‌الدین، النص والاجتهاد، ص۱۴؛ شرف‌الدین، ص۱۷۵.</ref> | ||
شرف الدین در مراسم [[حج]] سال ۱۳۴۰ق به تقاضای ملک حسین، [[نماز جماعت]] را در [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] اقامه کرد و شیعه و سنی به او اقتدا کردند.<ref> المراجعات، شرف الدین، مقدمه شیخ مرتضی آل یاسین، ص۱۹.</ref> | شرف الدین در مراسم [[حج]] سال ۱۳۴۰ق به تقاضای ملک حسین، [[نماز جماعت]] را در [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] اقامه کرد و شیعه و سنی به او اقتدا کردند.<ref> المراجعات، شرف الدین، مقدمه شیخ مرتضی آل یاسین، ص۱۹.</ref> | ||
در اواخر ۱۳۵۵ق برای زیارت مشاهد مشرفه وارد [[عراق]] شد و در | در اواخر ۱۳۵۵ق برای زیارت مشاهد مشرفه وارد [[عراق]] شد و در روزهای پایانی همان سال، با سفر به [[ایران]] ضمن زیارت شهرهای [[قم]] و [[مشهد]] با [[حوزه علمیه قم]] آشنایی بیشتری پیدا کرد.<ref>شرف‌الدین، اجتهاد در مقابل نص، ۱۳۸۳ش، ص۳۶.</ref> | ||
در سال ۱۳۶۱ق مدرسه دخترانه «الزهرا» را تأسیس کرد که مخالفان با فشار دولت آن را بستند اما شرف الدین کلاس‌های آن سال را در خانه خود برپا کرد و سال بعد، مجدداً این مدرسه بازگشایی شد.<ref> شرف الدین، ص۲۲۵.</ref> بعدها دانشکده جعفریه را نیز تأسیس کرد.<ref>قبیسی، حیاة الامام شرف الدین، ص۹۱.</ref> | در سال ۱۳۶۱ق مدرسه دخترانه «الزهرا» را تأسیس کرد که مخالفان با فشار دولت آن را بستند اما شرف الدین کلاس‌های آن سال را در خانه خود برپا کرد و سال بعد، مجدداً این مدرسه بازگشایی شد.<ref> شرف الدین، ص۲۲۵.</ref> بعدها دانشکده جعفریه را نیز تأسیس کرد.<ref>قبیسی، حیاة الامام شرف الدین، ص۹۱.</ref> | ||
در سال ۱۳۶۵ق مؤسسه خیریه‌ای برای کمک به نیازمندان تأسیس کرد و در سال‌های آخر عمر خود نیز کتاب [[النص و الاجتهاد (کتاب)|النص و الاجتهاد]] را تألیف کرد.{{مدرک}} | در سال ۱۳۶۵ق مؤسسه خیریه‌ای برای کمک به نیازمندان تأسیس کرد و در سال‌های آخر عمر خود نیز کتاب [[النص و الاجتهاد (کتاب)|النص و الاجتهاد]] را تألیف کرد.{{مدرک}} | ||