کاربر ناشناس
سید عبدالحسین شرفالدین: تفاوت میان نسخهها
جز
←مهاجرت به نجف: اصلاح ارقام
imported>Shahabi جز (←منابع: اصلاح ارقام) |
imported>Shahabi جز (←مهاجرت به نجف: اصلاح ارقام) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
پدرش هنگامی که شرفالدین یک ساله بود برای تحصیل از [[کاظمین]] به [[نجف]] مهاجرت کرد و در ۶ سالگی او را برای تعلیم به مکتبخانه فرستاد. سید عبدالحسین در ۸ سالگی به همراه خانواده به سرزمین پدران خود [[جبلعامل|جَبَل عامِل]] رفت. در ۱۷ سالگی با دختر عمویش ازدواج کرده و پس از فراگیری مقدمات علوم دینی نزد پدر، هنگامی که ۲۰ ساله بود برای ادامه تحصیل به نجف بازگشت. وی در ۳۲ سالگی [[اجازه اجتهاد]] گرفت.{{مدرک}} | پدرش هنگامی که شرفالدین یک ساله بود برای تحصیل از [[کاظمین]] به [[نجف]] مهاجرت کرد و در ۶ سالگی او را برای تعلیم به مکتبخانه فرستاد. سید عبدالحسین در ۸ سالگی به همراه خانواده به سرزمین پدران خود [[جبلعامل|جَبَل عامِل]] رفت. در ۱۷ سالگی با دختر عمویش ازدواج کرده و پس از فراگیری مقدمات علوم دینی نزد پدر، هنگامی که ۲۰ ساله بود برای ادامه تحصیل به نجف بازگشت. وی در ۳۲ سالگی [[اجازه اجتهاد]] گرفت.{{مدرک}} | ||
شرفالدین در ابتدای ورودش به [[عراق]] با توصیه پدربزرگش سیدهادی صدر ابتدا به [[سامرا]] رفت و در دروس شیخ حسن کربلایی (متوفای ۱۳۲۲ق) و شیخ باقر حیدر (متوفای ۱۳۳۳ق) شرکت | شرفالدین در ابتدای ورودش به [[عراق]] با توصیه پدربزرگش سیدهادی صدر ابتدا به [[سامرا]] رفت و در دروس شیخ حسن کربلایی (متوفای ۱۳۲۲ق) و شیخ باقر حیدر (متوفای ۱۳۳۳ق) شرکت کرد؛<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرفالدین فی سطور، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref> و صبحهای [[جمعه]] در جلسه درس اخلاق [[شیخ فتحعلی سلطانآبادی]] حاضر میشد.{{مدرک}} | ||
از ورود شرف الدین به سامرا یک سال نگذشته بود که [[میرزای شیرازی]] -مرجع بزرگ شیعیان- سامرا را ترک و به نجف اشرف عزیمت کرد. خروج میرزا از سامرا باعث شد که [[حوزه علمیه سامرا]] بهیکباره تعطیل و تمام معلمان و شاگردان، از جمله شرفالدین و دیگر عالمان و مدرسان راهی نجف شوند. او همزمان با تحصیلات [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] به مطالعه جدی [[حدیث|احادیث]] از منابع معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]]، مطالعه تاریخ اسلام و [[علم کلام|اعتقادات]] مشغول شد و ادبیات عرب و نویسندگی را نیز فراگرفت.{{مدرک}} | از ورود شرف الدین به سامرا یک سال نگذشته بود که [[میرزای شیرازی]] -مرجع بزرگ شیعیان- سامرا را ترک و به نجف اشرف عزیمت کرد. خروج میرزا از سامرا باعث شد که [[حوزه علمیه سامرا]] بهیکباره تعطیل و تمام معلمان و شاگردان، از جمله شرفالدین و دیگر عالمان و مدرسان راهی نجف شوند. او همزمان با تحصیلات [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] به مطالعه جدی [[حدیث|احادیث]] از منابع معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]]، مطالعه تاریخ اسلام و [[علم کلام|اعتقادات]] مشغول شد و ادبیات عرب و نویسندگی را نیز فراگرفت.{{مدرک}} |