مراکش: تفاوت میان نسخه‌ها

در قرون ۱۵ و ۱۶ میلادی، نیروهای اسپانیائی و پرتقالی بندرهای مراکش را تصرف کردند. در قرن شانزدهم حکومت محلی شریف‌های علوی مراکش، تابع دولت عثمانی شد ولی در قرن هفدهم اروپائیان بر آن دست یافتند.

از سال ۱۹۱۲م، مراکش میان [[فرانسه]] و اسپانیا تقسیم شد و استعمار در این سرزمین آغاز گردید. مردم مسلمان بخصوص قبائل در نقاط کوهستانی، قیام‌هایی بر ضد متجاوزان کردند که عبدالکریم ریفی رهبری آنها را به عهده داشت.

 

در سال ۱۹۶۵م مراکش استقلال یافت و حسن دوم، پادشاه مراکش شد.<ref name="پورتال">[http://www.ahl-ul-bayt.org/fa.php/page,4677A48239.html پورتال اهل بیت (ع)]</ref>

پادشاه کنونی مراکش ملک محمد ششم است. خاندان سلطنتی از سادات علوی بوده و گفته می‌شود شجره ملک محمد ششم با سی و شش واسطه به [[فاطمه]](س) می‌رسد. پس از استقلال مراکش در ۳ مارس ۱۹۵۶م(۱۲ اسفند [[سال ۱۳۳۴ هجری شمسی|۱۳۳۴ش]])، نخستین قانون اساسی کشور در دسامبر۱۹۶۲م/آذر [[سال ۱۳۴۱ هجری شمسی|۱۳۴۱ش]]، با برگزاری همه‌پرسی به تصویب رسید که مطابق آن، پادشاه بالاترین مرجع، چه از نظر سیاسی و چه از نظر مذهبی قلمداد می‌شود. پادشاهی مراکش حدود ۱۲ قرن عمر دارد و از ابتدا نیز با مذهب آمیخته بوده‌است. پادشاه، بر اجرای اسلام و قانون اساسی نظارت دارد و قادر است بدون توجه به اینکه که چه حزبی بیشترین کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد، نخست وزیر را تعیین کند و بر اساس پیشنهاد نخست وزیر، کابینه دولت مراکش را نیز تعیین می‌نماید و می‌تواند به مأموریت وزرا و دولت خاتمه دهد.