جنگ بعاث: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از هجرت، یهودیان با تحریک شاس بن قیس از سر کینه‌ورزی و ناخشنود از همبستگی اسلامی، با یادآوری نبرد بعاث و سرودن اشعاری در آن باره، در پی برانگیختن دشمنی‌های دیرین برآمدند، اما با درایت [[پیامبر(ص)]] به هدف خود نرسیدند.<ref>رجوع کنید به ابن هشام، ج۲، ص۲۰۴ـ۲۰۵</ref>{{یادداشت| پیامبر پس از باخبر شدن از ماجرا با جمعی از مهاجران در جمع یارانش حاضر شد و این‌گونه آنان را مورد خطاب قرار داد: يَا مَعْشَرَ الْمُسْلِمِينَ، اللَّهَ اللَّهَ، أَبِدَعْوَى الْجَاهِلِيَّةِ وَأَنَا بَيْنَ أَظْهُرِكُمْ بَعْدَ أَنْ هَدَاكُمْ اللَّهُ لِلْإِسْلَامِ، وَأَكْرَمَكُمْ بِهِ، وَقَطَعَ بِهِ عَنْكُمْ أَمْرَ الْجَاهِلِيَّةِ، وَاسْتَنْقَذَكُمْ بِهِ مِنْ الْكُفْرِ، وَأَلَّفَ بِهِ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ(اى جماعت مسلمین! خدا را، خدا را در نظر بگیرید، آیا دعواى جاهلیت می‌کنید در حالى که من در میان شما هستم بعد از آن که خداوند شما را به اسلام هدایت و تکریم نمود و به واسطه آن امر، جاهلیت را از شما قطع کرد و از کفر نجاتتان داد و میان شما اتحاد و اتفاق ایجاد کرد و دل‌هاى شما را با هم مهربان کرد). این سخنان پیامبر(ص) همانند آبى بود که بر روى آتش ریخته باشند؛ زیرا آنان فهمیدند که نزاعشان شیطانى بوده و کیدى از ناحیه دشمنانشان بوده است. پس ازسخنان رسول خدا مردان قبیله اوس و خزرج  گریستند و برخاسته و  با معانقه یکدیگر را در آغوش کشیدند. }}