ناقه صالح: تفاوت میان نسخهها
جز
←نشانه الهی
جز (←منابع) |
جز (←نشانه الهی) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== نشانه الهی== | == نشانه الهی== | ||
ناقه صالح، شتر مادهای بود که با معجزه الهی و در تایید [[حضرت صالح]] خلق شد. [[قرآن]] در چند آیه از ناقه صالح یاد کرده و در عموم موارد از آن به «ناقَةُ الله» تعبیر میکند.<ref>سوره اعراف، آیه ۷۳؛ سوره هود، آیه ۶۴.</ref> اضافه ناقه به الله، [[اضافه تشریفیه]]<ref group="یادداشت">اضافهای است که مضاف از مضافالیه کسب شرافت و فضیلت میکند.</ref> دانسته شده که نشانه اهمیت این ناقه است.<ref>حسینی شیرازی، تقریب القرآن، ۱۴۲۴ق، ج ۲، ص۲۰۰.</ref> اهمیت این ناقه به دلیل نحوه خاص خلق آن بوده که با معجزه خاص الهی خلق شده و وسیله امتحان قوم ثمود گردیده است. | ناقه صالح، شتر مادهای بود که با معجزه الهی و در تایید [[حضرت صالح]] خلق شد. [[قرآن]] در چند آیه از ناقه صالح یاد کرده و در عموم موارد از آن به «ناقَةُ الله» تعبیر میکند.<ref>سوره اعراف، آیه ۷۳؛ سوره هود، آیه ۶۴.</ref> اضافه ناقه به الله، [[اضافه تشریفیه]]<ref group="یادداشت">اضافهای است که مضاف از مضافالیه کسب شرافت و فضیلت میکند.</ref> دانسته شده که نشانه اهمیت این ناقه است.<ref>حسینی شیرازی، تقریب القرآن، ۱۴۲۴ق، ج ۲، ص۲۰۰.</ref> اهمیت این ناقه به دلیل نحوه خاص خلق آن بوده که با معجزه خاص الهی خلق شده و وسیله امتحان قوم ثمود گردیده است.<ref>طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۲۹۸.</ref> | ||
[[فضل بن حسن طبرسی|امین الاسلام طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] از قول [[حسن بصری]] علت اعجاز شتر را این دانسته که به تنهایی تمام آب موجود در وادی قوم صالح را (در روزی که سهمیه آب خوردنش بوده) میخورده است. <ref>طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۹۱.</ref> | |||
قرآن این ناقه را نشانه و دلیلی از طرف پروردگار معرفی میکند: «قَدْ جاءَتْکمْ بَینَةٌ مِنْ رَبِّکمْ هذِهِ ناقَةُ الله لَکمْ آیةً؛ دلیل روشنی از طرف پروردگارتان برای شما آمده. این ناقه الهی برای شما معجزهای است».<ref>سوره اعراف، آیه ۷۳.</ref> | قرآن این ناقه را نشانه و دلیلی از طرف پروردگار معرفی میکند: «قَدْ جاءَتْکمْ بَینَةٌ مِنْ رَبِّکمْ هذِهِ ناقَةُ الله لَکمْ آیةً؛ دلیل روشنی از طرف پروردگارتان برای شما آمده. این ناقه الهی برای شما معجزهای است».<ref>سوره اعراف، آیه ۷۳.</ref> |