Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۶۷۰
ویرایش
انسان کامل: تفاوت میان نسخه‌ها
←انسان کامل در اندیشه ابن عربی
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
از منظر ابن عربی ملاک نیابت و خلافت انسان تنها با کمال و انسانیت حاصل می‌شود به همین دلیل منحصر در مردان نیست بلکه زنان نیز به مقامات بالا و کمال دست می‌یابند. وی با نقل حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] از زنان کامل مانند [[مریم دختر عمران|مریم بنت عمران]]، [[آسیه همسر فرعون|آسیه]]، [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|خدیجه]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] که به مقام انسان کامل رسیده‌اند، یاد می‌کند.<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ۱۳۷۵ش، ص۱۲۱.</ref> | از منظر ابن عربی ملاک نیابت و خلافت انسان تنها با کمال و انسانیت حاصل می‌شود به همین دلیل منحصر در مردان نیست بلکه زنان نیز به مقامات بالا و کمال دست می‌یابند. وی با نقل حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] از زنان کامل مانند [[مریم دختر عمران|مریم بنت عمران]]، [[آسیه همسر فرعون|آسیه]]، [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|خدیجه]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] که به مقام انسان کامل رسیده‌اند، یاد می‌کند.<ref>قیصری، شرح فصوص الحکم، ۱۳۷۵ش، ص۱۲۱.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
ابن عربی برای کمال انسان مراتبی معرفی می‌کند که محمد(ص) را اکمل، دیگر [[پیامبران]] را کامل و ورثه انبیا خلیفه کامل را می‌داند.ابن عربی [[ولایت]] را از لوازم انسان کامل دانسته و استرار کمال انسان را در اقطاب صوفیه و رجال الغیب می‌داند. | ابن عربی برای کمال انسان مراتبی معرفی می‌کند که محمد(ص) را اکمل، دیگر [[پیامبران]] را کامل و ورثه انبیا خلیفه کامل را می‌داند.ابن عربی [[ولایت]] را از لوازم انسان کامل دانسته و استرار کمال انسان را در اقطاب صوفیه و رجال الغیب می‌داند. عارفان شیعی نیز استمرار نور محمدی را معطوف به آل محمد و [[امامان شیعه|ائمه اثنی عشر]] می‌دانند.<ref>مایل هروی، «انسان کامل» ص۳۷۷-۳۷۸.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
شرح آرای ابن عربی درباره انسان کامل در میان شارحانی مانند قونَوی، نَسَفی نزدیک به دویست سال ادامه داشت تا عبدالکریم جیلی نظرات ابن عربی را در کتاب خود «الانسان الکامل» به صورت منظم عرضه داشت.<ref>مایل هروی،»انسان کامل» ص۳۷۸.</ref> | شرح آرای ابن عربی درباره انسان کامل در میان شارحانی مانند قونَوی، نَسَفی نزدیک به دویست سال ادامه داشت تا عبدالکریم جیلی نظرات ابن عربی را در کتاب خود «الانسان الکامل» به صورت منظم عرضه داشت.<ref>مایل هروی،»انسان کامل» ص۳۷۸.</ref> | ||