کاربر ناشناس
عدة الداعی و نجاح الساعی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ابواب کتاب
imported>A.atashinsadaf جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>A.atashinsadaf جز (←ابواب کتاب) |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
* مقدمه: در تعریف دعا و معنای لغوی و اصطلاحی آن است. مقدمه که مختصر است بیشتر عنایت به ذکر اخبار «مَن بَلَغ» دارد که هر کس حدیثی در استحباب چیزی بشنود و به آن عمل کند ثواب آن را می‌برد، اگر چه [[پیامبر(ص)]] آن را نگفته باشد. | * مقدمه: در تعریف دعا و معنای لغوی و اصطلاحی آن است. مقدمه که مختصر است بیشتر عنایت به ذکر اخبار «مَن بَلَغ» دارد که هر کس حدیثی در استحباب چیزی بشنود و به آن عمل کند ثواب آن را می‌برد، اگر چه [[پیامبر(ص)]] آن را نگفته باشد. | ||
این کتاب شامل شش باب است که عبارتند از: | |||
* باب اول، ترغیب بر دعا است از راه عقل و نقل؛ در این باب ابتدا دلیلی عقلی بر لزوم دعا کردن بنده آورده، پس از آن روایات پیامبر(ص) و ائمه(ع) را ذکر کرده است. همچنین [[آیه|آیات]] [[قرآن]] را آورده و بر آنها استدلال نموده است. مؤلف در بین مطالب، اشکالات متعددی که ممکن است به ذهن انسان خطور کند را مطرح کرده و به آنها جواب‌های کاملی داده است. | * باب اول، ترغیب بر دعا است از راه عقل و نقل؛ در این باب ابتدا دلیلی عقلی بر لزوم دعا کردن بنده آورده، پس از آن روایات پیامبر(ص) و ائمه(ع) را ذکر کرده است. همچنین [[آیه|آیات]] [[قرآن]] را آورده و بر آنها استدلال نموده است. مؤلف در بین مطالب، اشکالات متعددی که ممکن است به ذهن انسان خطور کند را مطرح کرده و به آنها جواب‌های کاملی داده است. | ||
* باب دوم، در اسباب اجابت دعا؛ ابن فهد در این قسمت، هفت عامل اساسی را مطرح کرده از جمله خود دعا، وقت دعا، مکان دعا، اوقات دعا و... سپس پیرامون هر یک، روایات مربوطه را ذکر کرده است. | * باب دوم، در اسباب اجابت دعا؛ ابن فهد در این قسمت، هفت عامل اساسی را مطرح کرده از جمله خود دعا، وقت دعا، مکان دعا، اوقات دعا و... سپس پیرامون هر یک، روایات مربوطه را ذکر کرده است. | ||
* باب سوم، در دعا کننده: این باب در ۲ بخش مرتب شده؛ اول، آنها که دعایشان مستجاب می‌شود. دوم، آنها که دعایشان مستجاب نمی‌شود. و روایات پیرامون هر یک. | * باب سوم، در دعا کننده: این باب در ۲ بخش مرتب شده؛ اول، آنها که دعایشان مستجاب می‌شود. دوم، آنها که دعایشان مستجاب نمی‌شود. و روایات پیرامون هر یک. | ||
* باب چهارم، در کیفیت دعا؛ شامل: | * باب چهارم، در کیفیت دعا؛ شامل: | ||
# مقدمات دعا، مانند: [[طهارت]]، استعمال بوی خوش، استقبال قبله و... | # مقدمات دعا، مانند: [[طهارت]]، استعمال بوی خوش، استقبال قبله و... | ||
| خط ۵۲: | خط ۴۹: | ||
# آداب بعد از دعا، مانند همیشگی بودن دعا، کشیدن دست به صورت و [[صلوات]] فرستادن، ترک گناهان بعد از دعا و... | # آداب بعد از دعا، مانند همیشگی بودن دعا، کشیدن دست به صورت و [[صلوات]] فرستادن، ترک گناهان بعد از دعا و... | ||
* خاتمه، بحثی در [[ریا]] و [[عجب|عُجب]] با استفاده از روایات معصومین(ع) که شامل معنای آنها، خطرات، راه علاج و... می‌شود. | * خاتمه، بحثی در [[ریا]] و [[عجب|عُجب]] با استفاده از روایات معصومین(ع) که شامل معنای آنها، خطرات، راه علاج و... می‌شود. | ||
* باب پنجم، در [[ذکر]] است. ابن فهد استحباب ذکر در همه اوقات را متذکر شده و سپس بعضی از اذکار را از جمله ذکر [[تحمید]]، [[تهلیل]] و [[تکبیر]]، [[تسبیحات اربعه]] و... بر شمرده است. | * باب پنجم، در [[ذکر]] است. ابن فهد استحباب ذکر در همه اوقات را متذکر شده و سپس بعضی از اذکار را از جمله ذکر [[تحمید]]، [[تهلیل]] و [[تکبیر]]، [[تسبیحات اربعه]] و... بر شمرده است. | ||
* باب ششم، در تلاوت قرآن: ابن فهد درباره قرآن در خانه داشتن و قرائت آن، قرائت قرآن قبل از خواب، شفا گرفتن به قرآن و... سخن می‌گوید. در پایان این باب نیز، فوایدی از آیات و [[سوره|سور]] قرآن ذکر کرده است. | * باب ششم، در تلاوت قرآن: ابن فهد درباره قرآن در خانه داشتن و قرائت آن، قرائت قرآن قبل از خواب، شفا گرفتن به قرآن و... سخن می‌گوید. در پایان این باب نیز، فوایدی از آیات و [[سوره|سور]] قرآن ذکر کرده است. | ||
*خاتمه: ابن فهد حلی، در خاتمه، [[اسماء الله|اسماءالله الحسنی]] را با ذکر روایتی از [[پیامبر(ص)]] بیان کرده، پس از آن هر یک از ۹۹ اسم الهی را توضیحی مختصر داده و در پایان نکتۀ ظریفی در مورد تکثّر اسماء الهی و یگانه بودن خداوند و وجه جمع این دو بیان نموده است.<ref>مقدمه کتاب، ص۹. فهرست ترجمه کتاب. عباسعلی مردی، عدّه الداعی از ابن فهد حلی.</ref> | *خاتمه: ابن فهد حلی، در خاتمه، [[اسماء الله|اسماءالله الحسنی]] را با ذکر روایتی از [[پیامبر(ص)]] بیان کرده، پس از آن هر یک از ۹۹ اسم الهی را توضیحی مختصر داده و در پایان نکتۀ ظریفی در مورد تکثّر اسماء الهی و یگانه بودن خداوند و وجه جمع این دو بیان نموده است.<ref>مقدمه کتاب، ص۹. فهرست ترجمه کتاب. عباسعلی مردی، عدّه الداعی از ابن فهد حلی.</ref> | ||