کاربر ناشناس
دعای عشرات: تفاوت میان نسخهها
جز
←ثواب قرائت
imported>Pourrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Pourrezaei جز (←ثواب قرائت) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==ثواب قرائت== | ==ثواب قرائت== | ||
{{جعبه نقل قول|عنوان =| | {{جعبه نقل قول|عنوان =|نقلقول = فرازی از دعای عشرات: {{سخ}}'''«'''اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ مِنْكَ فِي نِعْمَةٍ وَ خَيْرٍ وَ بَرَكَةٍ وَ عَافِيَةٍ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ نِعْمَتَكَ وَ خَيْرَكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ عَافِيَتَكَ بِنَجَاةٍ مِنَ النَّارِ وَ ارْزُقْنِي شُكْرَكَ وَ عَافِيَتَكَ وَ فَضْلَكَ وَ كَرَامَتَكَ أَبَدا مَا أَبْقَيْتَنِي اللَّهُمَّ بِنُورِكَ اهْتَدَيْتُ وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْتُ وَ بِنِعْمَتِكَ أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَيْتُ.'''»''' |تاریخ بایگانی||منبع=<small>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ص 77.</small>|تراز = چپ| عرض = 330px | اندازه خط = ۱4px|رنگ پسزمینه =#ffeebb| گیومه نقلقول = | تراز منبع = چپ}} | ||
[[امام باقر(ع)]] فرمودند: [[علی(ع)|امیرالمومنین علی(ع)]] به [[امام حسین(ع)]] فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوهای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو میگویم تا یکسال پس از [[شهادت]] من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری میدهم که اصل آن از [[خداوند]] متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم مینمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار [[فرشته]] را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در [[بهشت]] فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت [[رسول خدا(ص)]] باشی و در دارالسلام برای تو خانهای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامهای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و [[شیعیان]] و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن میخواهد و بر آورده شود.<ref>ر.ک:صدر حاج سید جوادی، ج ۷، ص۵۳۰؛ ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص۴۵۶ـ۴۵۳</ref> | [[امام باقر(ع)]] فرمودند: [[علی(ع)|امیرالمومنین علی(ع)]] به [[امام حسین(ع)]] فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوهای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو میگویم تا یکسال پس از [[شهادت]] من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری میدهم که اصل آن از [[خداوند]] متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم مینمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار [[فرشته]] را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در [[بهشت]] فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت [[رسول خدا(ص)]] باشی و در دارالسلام برای تو خانهای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامهای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و [[شیعیان]] و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن میخواهد و بر آورده شود.<ref>ر.ک:صدر حاج سید جوادی، ج ۷، ص۵۳۰؛ ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص۴۵۶ـ۴۵۳</ref> | ||