پرش به محتوا

دعای عشرات: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۵ ژوئن ۲۰۱۴
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{subst:الگوی خالی|{{خطا|فراموش کردید الگو را جابنشانید. به جای {{ویرایش}} باید {{جا:ویرایش}} را تایپ کنید.}}}}{{در دست ویرایش ۲|ماه=ژوئن|روز=۱۹|سال=۲۰۱۴|چند = 2}}
'''دعای عشرات''' از دعاهای بسیار معتبر است که در بیشتر کتاب های دعا آمده است و دعایی است که امام علی(ع) به امام حسین(ع) تعلیم داد و بر خواندن این دعا
==سند دعا==
==سند دعا==
دعای عشرات را [[سید بن طاووس]] در کتاب [[جمال الاسبوع]]، از [[شیخ طوسی]] و شیخ طوسی از احمد بن محمد بن سعید بن عقده از علی بن حسن بن علی بن فضال از [[ثعلبه بن میمون]] از صالح بن فیض از ابن مریم از عبدالله بن عطا که می گوید فرمود به من [[امام محمد باقر]](علیه السلام) از پدرش حضرت [[علی بن الحسین]](علیه السلام) از پدرش [[امام حسین]](علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) از [[علی(ع)|امیرالمومنین]](علیه السلام) که امیرالمومنین(علیه السلام) این دعا را به امام حسین(علیه السلام) تعلیم می فرماید.<ref>جمال الاسبوع، ص 453 ـ 464</ref> مرحوم [[محمد باقر مجلسی|مجلسی]] در [[بحارالانوار]]،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج 87، ص 73</ref> این دعا را از جمال الاسبوع سید بن طاووس و در جای دیگر<ref> مجلسی، بحار، ج 92، ص 408</ref> این دعا را از مهج الدعوات با سند دیگری از امام صادق(علیه السلام) از پدرانشان از امیرالمومنین(علیه السلام) نقل می کند.
دعای عشرات را [[سید بن طاووس]] در کتاب [[جمال الاسبوع]]، از [[شیخ طوسی]] و شیخ طوسی از احمد بن محمد بن سعید بن عقده از علی بن حسن بن علی بن فضال از [[ثعلبه بن میمون]] از صالح بن فیض از ابن مریم از عبدالله بن عطا که می گوید فرمود به من [[امام محمد باقر]](علیه السلام) از پدرش حضرت [[علی بن الحسین]](علیه السلام) از پدرش [[امام حسین]](علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) از [[علی(ع)|امیرالمومنین]](علیه السلام) که امیرالمومنین(علیه السلام) این دعا را به امام حسین(علیه السلام) تعلیم می فرماید.<ref>جمال الاسبوع، ص 453 ـ 464</ref> مرحوم [[محمد باقر مجلسی|مجلسی]] در [[بحارالانوار]]،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج 87، ص 73</ref> این دعا را از جمال الاسبوع سید بن طاووس و در جای دیگر<ref> مجلسی، بحار، ج 92، ص 408</ref> این دعا را از مهج الدعوات با سند دیگری از امام صادق(علیه السلام) از پدرانشان از امیرالمومنین(علیه السلام) نقل می کند.
[[کفعمی]] در [[بلدالامین]]<ref>کفعمی، بلدالامین، ص 46 ـ 42، کفعمی معتقد است که دعای عشرات با شش روایت مختلف وارد شده است ر.ک: پاورقی بلدالامین، ص 42</ref> به نقل از شیخ طوسی و در [[المصباح فی الادعیه و الصلوات و الزیارات|مصباح]] با نقل دیگر<ref>مصباح، 132 ـ 126</ref> و [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]]<ref>قمی، مفاتیح الجنان، 127ـ121</ref> به نقل از [[مصباح المتهجد]] شیخ طوسی نقل می کند.
[[کفعمی]] در [[بلدالامین]]<ref>کفعمی، بلدالامین، ص 46 ـ 42، کفعمی معتقد است که دعای عشرات با شش روایت مختلف وارد شده است ر.ک: پاورقی بلدالامین، ص 42</ref> به نقل از شیخ طوسی و در [[المصباح فی الادعیه و الصلوات و الزیارات|مصباح]] با نقل دیگر<ref>مصباح، 132 ـ 126</ref> و [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]]<ref>قمی، مفاتیح الجنان، 127ـ121</ref> به نقل از شیخ طوسی نقل کرده است.
==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==
وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود.
وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود.
خط ۸: خط ۸:
[[امام باقر(ع)]] فرمودند: [[علی(ع)|امیرالمومنین علی(ع)]] به [[امام حسین(ع)]] فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوه ای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو می گویم تا یکسال پس از [[شهادت]] من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری می دهم که اصل آن از [[خداوند]] متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم می نمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار [[فرشته]] را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در [[بهشت]] فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت [[رسول خدا(ص)]] باشی و در دارالسلام برای تو خانه ای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامه ای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و [[شیعیان]] و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن می خواهد و بر آورده شود.<ref>ر.ک:صدر حاج سید جوادی، ج 7، ص ‍530؛ ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص 456ـ453</ref>
[[امام باقر(ع)]] فرمودند: [[علی(ع)|امیرالمومنین علی(ع)]] به [[امام حسین(ع)]] فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوه ای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو می گویم تا یکسال پس از [[شهادت]] من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری می دهم که اصل آن از [[خداوند]] متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم می نمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار [[فرشته]] را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در [[بهشت]] فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت [[رسول خدا(ص)]] باشی و در دارالسلام برای تو خانه ای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامه ای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و [[شیعیان]] و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن می خواهد و بر آورده شود.<ref>ر.ک:صدر حاج سید جوادی، ج 7، ص ‍530؛ ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص 456ـ453</ref>
==زمان قرائت==
==زمان قرائت==
مستحب است دعای عشرات را صبح یا شب خوانده شود و بهترین اوقات قرائت این دعا بعد از عصر روز جمعه است.<ref>ابن طاووس، اقبال، ص 77 ـ 76</ref>
مستحب است دعای عشرات را صبح یا شب خوانده شود و بهترین اوقات قرائت این دعا بعد از عصر روز جمعه است.<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ص 77 ـ 76</ref>
==مضامین==
==مضامین==
* دعای عشرات با [[تنزیه صفات|تنزیه]]، حمد، اقرار به وحدانیت و بزرگی خدا و ذکر [[حوقله]] شروع می شود. با تنزیه خداوند به عبارت های مختلف ادامه می یابد. سپس بر رسولان الهی درود می فرستد و حمد و سپاس نثار خداوندی می کند که پروردگار جهانیان است و بار دیگر خداوند تنزیه می شود.
* دعای عشرات با [[تنزیه صفات|تنزیه]]، حمد، اقرار به وحدانیت و بزرگی خدا و ذکر [[حوقله]] شروع می شود. با تنزیه خداوند به عبارت های مختلف ادامه می یابد. سپس بر رسولان الهی درود می فرستد و حمد و سپاس نثار خداوندی می کند که پروردگار جهانیان است و بار دیگر خداوند تنزیه می شود.
کاربر ناشناس