دعای عشرات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[کفعمی]] در [[بلدالامین]]<ref>کفعمی، بلدالامین، ص 46 ـ 42، کفعمی معتقد است که دعای عشرات با شش روایت مختلف صادر شده است ر.ک: پاورقی بلدالامین، ص 42</ref> به نقل از [[شیخ طوسی]] و در [[المصباح فی الادعیه و الصلوات و الزیارات|مصباح]] با نقل دیگر<ref>مصباح، 132 ـ 126</ref> و [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]]<ref>قمی، مفاتیح الجنان، 127ـ121</ref> به نقل از [[مصباح المتهجد]] شیخ طوسی نقل می کند.

[[امام باقر(ع)]] فرمودند: حضرت امیرالمومنین علی(ع) به حضرت امام حسین(ع) فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوه ای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو می گویم تا یکسال پس از [[شهادت]] من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری می دهم که اصل آن از [[خداوند]] متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم می نمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار [[فرشته]] را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در [[بهشت]] فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت [[رسول خدا(ص)]] باشی و در دارالسلام برای تو خانه ای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامه ای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و [[شیعیان]] و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن می خواهد و بر آورده شود.<ref>ر.ک:صدر حاج سید جوادی، ج 7، ص ‍530؛ ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص 456ـ453</ref>

* دعای عشرات با تنزیه، حمد، اقرار به وحدانیت و بزرگی خدا و ذکر [[حوقله]] شروع می شود. با [[تنزیه صفات|تنزیه]] خداوند به عبارت های مختلف ادامه می یابد سپس بر رسولان الهی درود می فرستد و حمد و سپاس نثار خداوندی می کند که پروردگار جهانیان است و بار دیگر خداوند تنزیه می شود.