پرش به محتوا

آیه شفاء: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۳۹: خط ۳۹:
=== رحمت ===
=== رحمت ===
علامه طباطبایی معتقد است واژه «رحمت» در آیه به معنای نورانی شدن قلب انسان با علم و [[یقین]] بوده و انسان بدین واسطه پس از برطرف شدن شبهه، شک و بیماری‌های اخلاقی اعتقادی به [[فطرت|فطرت اصلی]] خود بازمی‌گردد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۴.</ref> به همین سبب است که  قرآن چون شفاست؛ نخست دل‌ها را از بیماری‌ها شفا می‌دهد و در مرتبه بعد با رحمتش فطرت از دست رفته دل ها را به آنها باز می‌گرداند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۴.</ref>  طبرسی نیز در کتاب [[مجمع البیان]] منظور از رحمت را نعمت دانسته‌ است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۷۳.</ref> همچنین در [[تفسیر نمونه]]، شفاء به پاکسازی دل انسان و رحمت  به نوسازی تعبیر شده است.<ref>مکارم شیرازی، نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۲۳۷.</ref>
علامه طباطبایی معتقد است واژه «رحمت» در آیه به معنای نورانی شدن قلب انسان با علم و [[یقین]] بوده و انسان بدین واسطه پس از برطرف شدن شبهه، شک و بیماری‌های اخلاقی اعتقادی به [[فطرت|فطرت اصلی]] خود بازمی‌گردد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۴.</ref> به همین سبب است که  قرآن چون شفاست؛ نخست دل‌ها را از بیماری‌ها شفا می‌دهد و در مرتبه بعد با رحمتش فطرت از دست رفته دل ها را به آنها باز می‌گرداند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۴.</ref>  طبرسی نیز در کتاب [[مجمع البیان]] منظور از رحمت را نعمت دانسته‌ است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۷۳.</ref> همچنین در [[تفسیر نمونه]]، شفاء به پاکسازی دل انسان و رحمت  به نوسازی تعبیر شده است.<ref>مکارم شیرازی، نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۲۳۷.</ref>
برخی مفسران درباره ویژگی‌های شفای قرآن و تفاوت‌هایش با شفا بخشی داروهای مادی براین باورند که داروى قرآن، ضررى را به دنبال ندارد، كهنه نمى‌شود و تاريخ مصرف نداردو شفا يافته‌ى قرآن عامل شفاى ديگران مى‌شود و هیچ اشتباهی در نسخه‌ى شفاى قرآن نيست و هميشه و در اختيار همه است و طبيبِ اين دارو، هم ما را مى‌شناسد، هم دوستمان دارد و هم نتيجه‌ى نسخه‌اش ابدى است، نسخه و داروى او هم مشابه ندارد. <ref>قرائتی، تفسیر نور،۱۳۸۳ش، ج۵، ص۱۱۱.
برخی مفسران درباره ویژگی‌های شفای قرآن و تفاوت‌هایش با شفا بخشی داروهای مادی براین باورند که داروى قرآن، ضررى را به دنبال ندارد، كهنه نمى‌شود و تاريخ مصرف ندارد و شفايافته‌ى قرآن عامل شفاى ديگران مى‌شود و هیچ اشتباهی در نسخه‌ى شفاى قرآن نيست و هميشه و در اختيار همه است و طبيبِ اين دارو، هم ما را مى‌شناسد، هم دوستمان دارد و هم نتيجه‌ى نسخه‌اش ابدى است و نسخه و داروى او هم مشابه ندارد. <ref>قرائتی، تفسیر نور،۱۳۸۳ش، ج۵، ص۱۱۱.
</ref>
</ref>


۱۸٬۴۱۴

ویرایش