پرش به محتوا

ایتالیا: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۱۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۵ مهٔ ۲۰۱۵
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} این پژوهش بر اساس مصاحبه‌هایی با نمایندگان جمعیت‌های شیعی ساکن...» ایجاد کرد)
 
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=مه|روز=۵|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=مه|روز=۵|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
این پژوهش بر اساس مصاحبه‌هایی با نمایندگان جمعیت‌های شیعی ساکن در ایتالیا، گردآوری شده است و هدف آن بررسی علل تغییر دین ایتالیایی‌ها به اسلام شیعی است. همچنین در پی ترسیم نقشه‌ای از مناطق شیعه نشین در ایتالیا، ارتباطات آن با دیگر جمعیت‌های شیعه در اروپا و سایر نقاطی است که شیعه از آنجا سرچشمه می‌گیرد.


==جامعه مسلمان در ایتالیا==
==جامعه مسلمان در ایتالیا==
خط ۱۵: خط ۱۴:
مشکل دیگر تشخیص شمار شیعیان از میان این تعداد مسلمان است. اولین قدمی که در این باره باید برداشته شود، تخمین شمار ایرانیانی است که در ایتالیا زندگی می‌کنند؛ ولی از میان سیزده هزار نفری که با پاسپورت ایرانی در ایتالیا به تحصیل و کار مشغول هستند، درصد قابل توجهی ارمنی، یهودی و بهائی وجود دارد. به علاوه به نظر می‌رسد بیشتر ایرانیانی که بعد از شکل گیری انقلاب اسلامی به ایتالیا سفر کرده‌اند، به نوعی قصد فرار از حکومت دینی را داشته‌اند؛ بنابراین سخت است که بتوان آنها را مسلمان و شیعه واقعی دانست. از میان مصاحبه‌هایی که با ایرانیان انجام شده بیشتر آنان اذعان داشته‌اند که به مساجد نمی‌روند و بیشتر نمازهایشان را در خانه می‌خوانند، زیرا خود را از درون مسلمان شیعه می‌دانند.
مشکل دیگر تشخیص شمار شیعیان از میان این تعداد مسلمان است. اولین قدمی که در این باره باید برداشته شود، تخمین شمار ایرانیانی است که در ایتالیا زندگی می‌کنند؛ ولی از میان سیزده هزار نفری که با پاسپورت ایرانی در ایتالیا به تحصیل و کار مشغول هستند، درصد قابل توجهی ارمنی، یهودی و بهائی وجود دارد. به علاوه به نظر می‌رسد بیشتر ایرانیانی که بعد از شکل گیری انقلاب اسلامی به ایتالیا سفر کرده‌اند، به نوعی قصد فرار از حکومت دینی را داشته‌اند؛ بنابراین سخت است که بتوان آنها را مسلمان و شیعه واقعی دانست. از میان مصاحبه‌هایی که با ایرانیان انجام شده بیشتر آنان اذعان داشته‌اند که به مساجد نمی‌روند و بیشتر نمازهایشان را در خانه می‌خوانند، زیرا خود را از درون مسلمان شیعه می‌دانند.


یکی از مقامات رسمی سفارت ایران در واتیکان تایید کرد که درباره شمار دقیق شیعیان حاضر در ایتالیا نمی‌تواند اظهار نظر قطعی کند. وی افزود که حتی کارکنان دو سفارت ایرانی در پایتخت ـ وایتکان و ایتالیا- برای برگزاری نماز جمعه و دیگر مراسم‌ها بر اساس اعیاد مسلمانان، در محفل سایر مسلمانان که مساجدی در شهرها دارند، می‌پیوندند. [(پاورقی: مصاحبه‌ای که در جولای ۲۰۰۲ انجام شده است.)]
یکی از مقامات رسمی سفارت ایران در واتیکان تایید کرد که درباره شمار دقیق شیعیان حاضر در ایتالیا نمی‌تواند اظهار نظر قطعی کند. وی افزود که حتی کارکنان دو سفارت ایرانی در پایتخت ـ وایتکان و ایتالیا- برای برگزاری نماز جمعه و دیگر مراسم‌ها بر اساس اعیاد مسلمانان، در محفل سایر مسلمانان که مساجدی در شهرها دارند، می‌پیوندند.


از آنجایی که بعضی از مراسم‌های شیعیان به طور خاص مورد توجه آنان می‌باشد از جمله مراسم‌هایی که در ماه محرم برگزار می‌شود، ایرانیانی که به اعتقادات خود پایبند بوده، اذعان داشتند که تمام تلاش خود را انجام می‌دهند تا سفرهای خود به کشورشان را در این ایام ترتیب دهند تا بتوانند در مراسم‌های خاصی که در کشورشان برگزار می‌شود شرکت کنند. برخی دیگر مراسم‌های روضه خوانی خصوصی در خانه‌های خود به همراه دوستان و خویشاوندان برگزار می‌کنند و یا اینکه برای گرامی داشت یاد شهدای کربلا، اعمال بیشتری را از نماز و روزه انجام می‌دهند.
از آنجایی که بعضی از مراسم‌های شیعیان به طور خاص مورد توجه آنان می‌باشد از جمله مراسم‌هایی که در ماه محرم برگزار می‌شود، ایرانیانی که به اعتقادات خود پایبند بوده، اذعان داشتند که تمام تلاش خود را انجام می‌دهند تا سفرهای خود به کشورشان را در این ایام ترتیب دهند تا بتوانند در مراسم‌های خاصی که در کشورشان برگزار می‌شود شرکت کنند. برخی دیگر مراسم‌های روضه خوانی خصوصی در خانه‌های خود به همراه دوستان و خویشاوندان برگزار می‌کنند و یا اینکه برای گرامی داشت یاد شهدای کربلا، اعمال بیشتری را از نماز و روزه انجام می‌دهند.
خط ۳۳: خط ۳۲:
عمار لوئیجی دی مارتینو در نوامبر ۱۹۹۸در حبه‌ای که در طی مراسم جشن ولادت حضرت فاطمه [س] در شهر میلان از او منتشر شد، دلایل گرویدنش به دین اسلام و آئین شیعه را چنین بیان می‌کند:
عمار لوئیجی دی مارتینو در نوامبر ۱۹۹۸در حبه‌ای که در طی مراسم جشن ولادت حضرت فاطمه [س] در شهر میلان از او منتشر شد، دلایل گرویدنش به دین اسلام و آئین شیعه را چنین بیان می‌کند:


من مسیحی پروتستان معتقدی بودم که عادت به موعظه کردن داشتم. در مقطعی خاص این مسیر را ترک کردم و آثار guenon- burckardt- ebola کردم. این مطالعات مرا وارد دنیای سیاست کرد، به گونه‌ای که به یکی از گروه‌های راستگرا که نماینده‌ای در پارلمان نداشت، احساس نزدیکی کردم. من و هم قطارانم گهگاهی به آلپ می‌رفتیم و هر شب در کنار آتشی جمع می‌شدیم و در مورد زشتی‌ها و بدیهای جامعه صحبت می‌کردیم، ولی زمانی که به شهر برمی‌گشتیم خودمان رفتارهایی شبیه همان مردم و شاید بدتر از آنها را از خود بروز می‌دادیم. ناگهان فهمیدم تمام مؤلفان نوشته‌های مورد علاقه من به دین اسلام گرویده‌اند. آن موقع مصادف با زمان شکل گیری انقلاب اسلامی در ایران بود و از آنجایی که این انقلاب به جای مارکسیسم و ارزشهای امپریالیستی، با نام خدا و با نام معنویات شکل گرفته بود، به آن علاقه‌مند شدم. من از طریق مرکز فرهنگی کوچکی که در ناپل راه‌اندازی کردم، کم‌کم شروع به تماس با مسلمانان کردم. روزی مرد مسلمان جوانی به من پیشنهاد داد تا کنفرانسی در مورد اسلام را برگزار کنیم. سخنران آن یک پروفسور ایتالیایی تازه مسلمان بود. یک سال طول کشید تا خوب فکر کنم و جواب خودم بدهم. سال بعد تصمیم گرفتم تا به اسلام بپیوندم. در سال ۸۳ من کتاب هانری کربین با نام امام غائب را خواندم و در همین زمان با چند دانشجوی ایرانی آشنا شدم. این کتاب پرده‌هایی را که جلوی چشمان من کشیده شده بود، پاره کرد و من آئین شیعه را در آغوش کشیدم. سالها بعد زمانی که به همراه همسرم و پسرم – هر دوی آنها مسلمان شده‌اند – در الجزایر بودیم، تصمیم گرفتیم تا اثری جاودانه خلق کنیم. اقدام آن بود تا نشریه اسلام ناب را رشد دهیم. هم اکنون در کنار رشد و گسترش جامعه مسلمانان در ایتالیا، افراد زیادی هستند که با ما در تماسند. [اسلام در ایتالیاو انجلا لانو و لوسیا آوالونه (angela lano and lucia avallone)، جوئن ۱۹۹۹.]
من مسیحی پروتستان معتقدی بودم که عادت به موعظه کردن داشتم. در مقطعی خاص این مسیر را ترک کردم و آثار guenon- burckardt- ebola کردم. این مطالعات مرا وارد دنیای سیاست کرد، به گونه‌ای که به یکی از گروه‌های راستگرا که نماینده‌ای در پارلمان نداشت، احساس نزدیکی کردم. من و هم قطارانم گهگاهی به آلپ می‌رفتیم و هر شب در کنار آتشی جمع می‌شدیم و در مورد زشتی‌ها و بدیهای جامعه صحبت می‌کردیم، ولی زمانی که به شهر برمی‌گشتیم خودمان رفتارهایی شبیه همان مردم و شاید بدتر از آنها را از خود بروز می‌دادیم. ناگهان فهمیدم تمام مؤلفان نوشته‌های مورد علاقه من به دین اسلام گرویده‌اند. آن موقع مصادف با زمان شکل گیری انقلاب اسلامی در ایران بود و از آنجایی که این انقلاب به جای مارکسیسم و ارزشهای امپریالیستی، با نام خدا و با نام معنویات شکل گرفته بود، به آن علاقه‌مند شدم. من از طریق مرکز فرهنگی کوچکی که در ناپل راه‌اندازی کردم، کم‌کم شروع به تماس با مسلمانان کردم. روزی مرد مسلمان جوانی به من پیشنهاد داد تا کنفرانسی در مورد اسلام را برگزار کنیم. سخنران آن یک پروفسور ایتالیایی تازه مسلمان بود. یک سال طول کشید تا خوب فکر کنم و جواب خودم بدهم. سال بعد تصمیم گرفتم تا به اسلام بپیوندم. در سال ۸۳ من کتاب هانری کربین با نام امام غائب را خواندم و در همین زمان با چند دانشجوی ایرانی آشنا شدم. این کتاب پرده‌هایی را که جلوی چشمان من کشیده شده بود، پاره کرد و من آئین شیعه را در آغوش کشیدم. سالها بعد زمانی که به همراه همسرم و پسرم – هر دوی آنها مسلمان شده‌اند – در الجزایر بودیم، تصمیم گرفتیم تا اثری جاودانه خلق کنیم. اقدام آن بود تا نشریه اسلام ناب را رشد دهیم. هم اکنون در کنار رشد و گسترش جامعه مسلمانان در ایتالیا، افراد زیادی هستند که با ما در تماسند.<ref>اسلام در ایتالیاو انجلا لانو و لوسیا آوالونه (angela lano and lucia avallone)، جوئن ۱۹۹۹</ref>


از میان گفته‌های دی مارتینو می‌توان به برخی از فاکتورهای اساسی درباره راهی که تازه کیشان پیموده‌اند تا به اسلام برسند، دست یافت. از همه جالب‌تر این حقیقت است که او از طریق خواندن آثار نویسندگانی چون رنه گنون (rene guenon) و جولیوس ابولا (julius ebola) با اسلام آشنا شده است؛ مؤلفینی که به متفکران سنت گرا معروف و علاقمند به مطالعات عرفانی و پر رمز و راز می‌باشند که در دوره‌ای خاص از زندگی خود به اسلام گرویده‌اند. (هر چند مدرکی درباره مسلمان شدن ابولا در دست نیست). بسیاری از کسانی که با جناح راست همفکری داشتند از علاقه‌مندان مطالعه این قبیل آثار به ویژه آثار گنون بودند، چنان که بسیاری از ایتالیایی‌هایی که به اسلام گرویدند از گنون به عنوان کسی یاد می‌کنند که آثارش سبب گروش آنان به اسلام شد.
از میان گفته‌های دی مارتینو می‌توان به برخی از فاکتورهای اساسی درباره راهی که تازه کیشان پیموده‌اند تا به اسلام برسند، دست یافت. از همه جالب‌تر این حقیقت است که او از طریق خواندن آثار نویسندگانی چون رنه گنون (rene guenon) و جولیوس ابولا (julius ebola) با اسلام آشنا شده است؛ مؤلفینی که به متفکران سنت گرا معروف و علاقمند به مطالعات عرفانی و پر رمز و راز می‌باشند که در دوره‌ای خاص از زندگی خود به اسلام گرویده‌اند. (هر چند مدرکی درباره مسلمان شدن ابولا در دست نیست). بسیاری از کسانی که با جناح راست همفکری داشتند از علاقه‌مندان مطالعه این قبیل آثار به ویژه آثار گنون بودند، چنان که بسیاری از ایتالیایی‌هایی که به اسلام گرویدند از گنون به عنوان کسی یاد می‌کنند که آثارش سبب گروش آنان به اسلام شد.
خط ۴۳: خط ۴۲:
تغییر آیین از جناح محافظه‌کار راست (و همینطور جناح چپ، همانطوری که بعدا خواهیم دید) به جامعه مسلمانان، توسط بسیاری از شاهدان این موضوع دغدغه آمیز بوده است، از پلیس ایتالیایی گرفته تا خود مسلمانان. تا آنجا که به جامعه شیعیان مربوط می‌شود، گروهی از مسلمانانی که بر اساس این ساختار شیعی در ناپل هستند، همواره هدف برخی از نگاه‌های متعصبانه قرار گرفته‌اند، و دلیل آن این برخی عقاید سختگیرانه آنهاست که آشکارا هم آنان را در نشریه‌شان اسلام ناب بیان می‌کنند.
تغییر آیین از جناح محافظه‌کار راست (و همینطور جناح چپ، همانطوری که بعدا خواهیم دید) به جامعه مسلمانان، توسط بسیاری از شاهدان این موضوع دغدغه آمیز بوده است، از پلیس ایتالیایی گرفته تا خود مسلمانان. تا آنجا که به جامعه شیعیان مربوط می‌شود، گروهی از مسلمانانی که بر اساس این ساختار شیعی در ناپل هستند، همواره هدف برخی از نگاه‌های متعصبانه قرار گرفته‌اند، و دلیل آن این برخی عقاید سختگیرانه آنهاست که آشکارا هم آنان را در نشریه‌شان اسلام ناب بیان می‌کنند.


در بهار ۱۹۹۷ یک حادثه مهم رخ داد. یکی از روزنامه‌های معروف ایتالیایی با نام il corriere delle sera مقاله‌ای در مورد حمله احتمالی به پاپ توسط یک سری از بولتن‌های اسلامی که از آنها با عنوان «نشریه‌های افراطی اسلامی» یاد شده بود، به چاپ رساند. از مجله اسلام ناب نیز در این لیست به عنوان نام نشریه‌ای برای جامعه مسلمانان صحبت شده بود. نشریه‌های که مقالات آن به تکریم و ستایش از کامیکازه‌های اسلامی پرداخته و دعوت به جهاد می‌کرد. [corriere della sera, 19 april, 1997) [به نام یک خلبان ژاپنی و سمبلی از عملیات انتحاری که بانی آن ژاپنی‌ها بودند].]
در بهار ۱۹۹۷ یک حادثه مهم رخ داد. یکی از روزنامه‌های معروف ایتالیایی با نام il corriere delle sera مقاله‌ای در مورد حمله احتمالی به پاپ توسط یک سری از بولتن‌های اسلامی که از آنها با عنوان «نشریه‌های افراطی اسلامی» یاد شده بود، به چاپ رساند. از مجله اسلام ناب نیز در این لیست به عنوان نام نشریه‌ای برای جامعه مسلمانان صحبت شده بود. نشریه‌های که مقالات آن به تکریم و ستایش از کامیکازه‌های اسلامی پرداخته و دعوت به جهاد می‌کرد.<ref>corriere della sera, 19 april, 1997) [به نام یک خلبان ژاپنی و سمبلی از عملیات انتحاری که بانی آن ژاپنی‌ها بودند]</ref>


این اتهام همچنین در نشریه مؤسسه دیگری با نام مؤسسه خبری و فرهنگی ایران- ایتالیا در رم که در کنار فعالیت‌های خود یک بولتن ماهانه با نام نامه پارسی منتشر می‌کرد، درج شده بود. این مؤسسه که توسط گروهی از نزدیکان نمایندگان رسمی دولت ایران در رم تاسیس شده بود در اصل به رشد و بهبود روابط اقتصادی و فرهنگی میان ایران و ایتالیا اختصاص داشت. این نشریه که از سال ۱۹۹۷ تا اواسط سال ۲۰۰۱ منتشر می‌شد، اکثرا حاوی مقالاتی در مورد جنبه‌های خاصی از فرهنگ فارسی، مناسبات تاریخی در روابط میان ایتالیا و جهان اسلام خصوصا شیعیان و چشم اندازهای سرمایه گذاری در ایران به هدف جذب سرمایه گذاران ایتالیایی، بود. این مؤسسه همچنین یکی از مروجان و برگزارکنندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و ایتالیا بود. تا جایی که بعضی از شماره‌های نامه پارسی شامل فرم‌هایی بود که می‌بایست توسط بنگاههای اقتصادی ایتالیایی‌ای که علاقمند عضویت در این اتاق بودند تکمیل می‌گردید. در همین راستا مؤسسه مذکور با وجود اتهامات ضد اسلامی- ایرانی که توسط اکثریت رسانه‌های جمعی در ایتالیا دنبال می‌شد، تمامی تلاش خود را برای شناساندن جاذبه‌های موجود در ایران – که در غرب ناشناخته بود – انجام می‌داد. در نیل به این هدف یکی از قسمت‌های همیشگی نشریه به صحبت در مورد قضاوت‌های مغرضانه و اشتباهی که در رسانه‌ها در مورد اسلام می‌شد، اختصاص یافته بود.
این اتهام همچنین در نشریه مؤسسه دیگری با نام مؤسسه خبری و فرهنگی ایران- ایتالیا در رم که در کنار فعالیت‌های خود یک بولتن ماهانه با نام نامه پارسی منتشر می‌کرد، درج شده بود. این مؤسسه که توسط گروهی از نزدیکان نمایندگان رسمی دولت ایران در رم تاسیس شده بود در اصل به رشد و بهبود روابط اقتصادی و فرهنگی میان ایران و ایتالیا اختصاص داشت. این نشریه که از سال ۱۹۹۷ تا اواسط سال ۲۰۰۱ منتشر می‌شد، اکثرا حاوی مقالاتی در مورد جنبه‌های خاصی از فرهنگ فارسی، مناسبات تاریخی در روابط میان ایتالیا و جهان اسلام خصوصا شیعیان و چشم اندازهای سرمایه گذاری در ایران به هدف جذب سرمایه گذاران ایتالیایی، بود. این مؤسسه همچنین یکی از مروجان و برگزارکنندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و ایتالیا بود. تا جایی که بعضی از شماره‌های نامه پارسی شامل فرم‌هایی بود که می‌بایست توسط بنگاههای اقتصادی ایتالیایی‌ای که علاقمند عضویت در این اتاق بودند تکمیل می‌گردید. در همین راستا مؤسسه مذکور با وجود اتهامات ضد اسلامی- ایرانی که توسط اکثریت رسانه‌های جمعی در ایتالیا دنبال می‌شد، تمامی تلاش خود را برای شناساندن جاذبه‌های موجود در ایران – که در غرب ناشناخته بود – انجام می‌داد. در نیل به این هدف یکی از قسمت‌های همیشگی نشریه به صحبت در مورد قضاوت‌های مغرضانه و اشتباهی که در رسانه‌ها در مورد اسلام می‌شد، اختصاص یافته بود.
خط ۶۱: خط ۶۰:
بدون شک تمایل به اسلام جنگ طلب مورد توجه بیش از یک گروه از تازه کیشان قرار گرفت و حضور تازه‌کیشانی که از کوشه و کنار احزاب افراطی وارد دین اسلام می‌شدند، جهت گیری اجتماعات مسلمانان را به سمت تندروی سوق می‌داد. اما به هر حال با گذشت زمان و همانطوری که بعدا خواهیم دید به خصوص بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر این گروه‌ها به شکل معتدل‌تری دوباره سازماندهی شدند.
بدون شک تمایل به اسلام جنگ طلب مورد توجه بیش از یک گروه از تازه کیشان قرار گرفت و حضور تازه‌کیشانی که از کوشه و کنار احزاب افراطی وارد دین اسلام می‌شدند، جهت گیری اجتماعات مسلمانان را به سمت تندروی سوق می‌داد. اما به هر حال با گذشت زمان و همانطوری که بعدا خواهیم دید به خصوص بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر این گروه‌ها به شکل معتدل‌تری دوباره سازماندهی شدند.


لازم به ذکر است که برخی از این گروندگان دینی که در نهایت با اسلام شیعی پیوند می‌خوردند، از جانب احزاب چپ رخ می‌داد. دلیل آن نیز جذب شدن شماری از جوانان این احزاب – مانند آنچه برای احزاب راست گرا اتفاق افتاد – به خاطر انقلاب ایران بود. مصطفی از کارکنان راه آهن در جنوب ایتالیا که در سن بیست و یک سالگی و در سال ۱۹۷۹ مسلمان شد از جمله این افراد است. وی می‌گوید:... من با انقلاب ایران روبرو شده و به طرز شگفت آوری مبهوت جریانات مذهبی شدم. من از یک خانواده کاتولیک معتقد بودم، اما همیشه یک چیزی مرا از کلیسا دور نگه می‌داشت و من به موضع چپ گرای افراطی روی آوردم. همسر من هم در حالی که پنج سال از ازدواجمان می‌گذشت، به اسلام گروید. [اسلام در ایتالیا، n.p]
لازم به ذکر است که برخی از این گروندگان دینی که در نهایت با اسلام شیعی پیوند می‌خوردند، از جانب احزاب چپ رخ می‌داد. دلیل آن نیز جذب شدن شماری از جوانان این احزاب – مانند آنچه برای احزاب راست گرا اتفاق افتاد – به خاطر انقلاب ایران بود. مصطفی از کارکنان راه آهن در جنوب ایتالیا که در سن بیست و یک سالگی و در سال ۱۹۷۹ مسلمان شد از جمله این افراد است. وی می‌گوید:... من با انقلاب ایران روبرو شده و به طرز شگفت آوری مبهوت جریانات مذهبی شدم. من از یک خانواده کاتولیک معتقد بودم، اما همیشه یک چیزی مرا از کلیسا دور نگه می‌داشت و من به موضع چپ گرای افراطی روی آوردم. همسر من هم در حالی که پنج سال از ازدواجمان می‌گذشت، به اسلام گروید.<ref>اسلام در ایتالیا، n.p</ref>


با وجود اینکه به نظر می‌رسد هماهنگی خاصی میان شیعیان در ایتالیا وجود ندارد، اما قویترین و بهترین انجمن سازماندهی شده مؤسسه اهل البیت در ناپل است که ارتباطات نزدیکی با انجمن‌های بین المللی شیعه، خصوصا با انجمن‌های واقع در انگلیس دارد. این مؤسسه برای استوار کردن ارتباطات بین المللی خود، برای حدود ده سال کمپ‌های تابستانی دوره‌ای را در پاتوقی در کوه‌های توسکو امیلیان tosco emilian (بین bologna و reggio emilia) برگزار می‌کرد. هدف از تشکیل این ملاقات‌ها "قویتر کردن ارتباطات برادری بین اعضای جوامع مختلف اروپایی" عنوان شده است. بنابراین شیعیانی که از اقصی نقاط ایتالیا و کشورهای اروپای شمالی به آنجا می‌آمدند، در حالی که از تماشای چشم اندازهای زیبای شمال ایتالیا لذت می‌بردند، فرصت ملاقات با یکدیگر را برای مطالعات دقیق در زمینه اسلام، تحت نظارت گروهی از علما به دست می‌آوردند. تدارکات این ملاقات‌ها به عهده خود شرکت کنندگان و بسیار کم خرج بود. این مسئله به همه «برادران و خواهران» فرصت شرکت در مراسمی را می‌داد که می‌توانستند در محیطی آرام و در کنار یکدیگر به رشد و تعالی معنوی خود بپردازند. به طور مثال موضوع گمپینگ سال ۲۰۰۲، مساله «عرفان، مسیر معنوی اسلام» بود که سخنران اصلی آن حجت الاسلام عباس شاملی از کارکنان مرکز پزوهشی امام خمینی در قم بود. در تابستان ۲۰۰۴ این جمعیت شیعه به رهبری آیت الله واعظی، سرپرست مرکز اسلامی در استکهلم و نماینده آیت الله خامنه‌ای در اروپا در آن زمان، به بررسی موضوع «زندگی و رفتار مسلمانان در اروپا تحت آموزه‌های اسلام» پرداختند. آخرین کمپ نیز در جولای ۲۰۰۶ در جنوب ایتالیا (نزدیک آولینو avellino) با هدایت حجت الاسلام سید مکی برگزار شد.
با وجود اینکه به نظر می‌رسد هماهنگی خاصی میان شیعیان در ایتالیا وجود ندارد، اما قویترین و بهترین انجمن سازماندهی شده مؤسسه اهل البیت در ناپل است که ارتباطات نزدیکی با انجمن‌های بین المللی شیعه، خصوصا با انجمن‌های واقع در انگلیس دارد. این مؤسسه برای استوار کردن ارتباطات بین المللی خود، برای حدود ده سال کمپ‌های تابستانی دوره‌ای را در پاتوقی در کوه‌های توسکو امیلیان tosco emilian (بین bologna و reggio emilia) برگزار می‌کرد. هدف از تشکیل این ملاقات‌ها "قویتر کردن ارتباطات برادری بین اعضای جوامع مختلف اروپایی" عنوان شده است. بنابراین شیعیانی که از اقصی نقاط ایتالیا و کشورهای اروپای شمالی به آنجا می‌آمدند، در حالی که از تماشای چشم اندازهای زیبای شمال ایتالیا لذت می‌بردند، فرصت ملاقات با یکدیگر را برای مطالعات دقیق در زمینه اسلام، تحت نظارت گروهی از علما به دست می‌آوردند. تدارکات این ملاقات‌ها به عهده خود شرکت کنندگان و بسیار کم خرج بود. این مسئله به همه «برادران و خواهران» فرصت شرکت در مراسمی را می‌داد که می‌توانستند در محیطی آرام و در کنار یکدیگر به رشد و تعالی معنوی خود بپردازند. به طور مثال موضوع گمپینگ سال ۲۰۰۲، مساله «عرفان، مسیر معنوی اسلام» بود که سخنران اصلی آن حجت الاسلام عباس شاملی از کارکنان مرکز پزوهشی امام خمینی در قم بود. در تابستان ۲۰۰۴ این جمعیت شیعه به رهبری آیت الله واعظی، سرپرست مرکز اسلامی در استکهلم و نماینده آیت الله خامنه‌ای در اروپا در آن زمان، به بررسی موضوع «زندگی و رفتار مسلمانان در اروپا تحت آموزه‌های اسلام» پرداختند. آخرین کمپ نیز در جولای ۲۰۰۶ در جنوب ایتالیا (نزدیک آولینو avellino) با هدایت حجت الاسلام سید مکی برگزار شد.
خط ۱۳۳: خط ۱۳۲:


به هر حال اگر تازه کیشان شیعه ایتالیایی به خوبی سازماندهی پیدا کنند، توانایی این را دارند که نقشی حیاتی در زندگی اجتماعی میان مسلمانان و غیر مسلمانان، نه تنها در ایتالیا بلکه در کل اروپا و همچنین بازسازی homo islamicus ایفا کنند.
به هر حال اگر تازه کیشان شیعه ایتالیایی به خوبی سازماندهی پیدا کنند، توانایی این را دارند که نقشی حیاتی در زندگی اجتماعی میان مسلمانان و غیر مسلمانان، نه تنها در ایتالیا بلکه در کل اروپا و همچنین بازسازی homo islamicus ایفا کنند.
==پانویس==
{{پانویس2}}
==منابع==
* منبع اصلی مقاله شیعه در ایتالیا: راه دیگر خدا در سایت کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران
کاربر ناشناس