ابوبکر بن علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات یار امام (ع)

| نحوه وفات/شهادت    = [[شهادت]] در رکاب امام حسین (ع)

| مدفن              =

| از یاران          = امام حسین (ع)

| شاگردان          =

| آثار              =

}}

'''ابوبکر بن علی بن ابیطالب'''، (؟/۶۱ ه‍.ق) از فرزندان [[امام علی(ع)]] و از [[شهدای کربلا]]. مادرش لیلی بنت مسعود بن خالد تمیمی است. برخی منابع او را اولین فرزند علی بن ابی‌ طالب دانسته‌اند که در [[روز عاشورا]]، در حمایت از برادرش [[امام حسین(ع)]] به میدان رفت.

برخی نامش را عبدالله،<ref>ابن اعثم، الفتوح، ج ۵، ص ۱۱۲؛ المجدی، ص ۱۵</ref> عده‌ای عبید الله<ref>وسیلة الدارین، ص ۲۵۵؛ اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۳۰۲</ref> و بعضی نیز محمد اصغر دانسته‌اند.<ref>التنبیه و الاشراف، ص ۲۷۵؛ الارشاد، ج ۱ ص ۲۵۴</ref>

قول مشهور، نام مادرش را [[لیلی دختر مسعود نهشلی]] ذکر کرده‌اند.<ref>الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۱۴؛ المعارف، ص ۲۱۰؛ رجال طوسی، ص ۸۱، المنتظم، ج ۵، ص ۶۹</ref> در مقابل برخی مادرش را [[ام البنین]] دختر حزام کلبی دانسته‌اند.<ref>الامامه و السیاسه، ج ۲، ص ۶؛ العقد الفرید، ج ۴، ص ۳۸۵</ref>

برخی منابع وی را اولین فرزند علی دانسته‌اند که پس از کسب اجازه از [[امام حسین(ع)]] به میدان رزم شتافت.<ref>ابن اعثم الفتوح، ج ۵، ص ۱۱۲؛ اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۳۰۲</ref> درباره قاتلش از [[امام باقر(ع)]] روایت شده که مردی از [[قبیله هَمدان|قبیله همدان]] او را به شهادت رساند.<ref>مقاتل الطالبین، ص ۸۶؛ لباب الانساب، ج۱، ص ۳۹۹</ref> گزارش دیگری، زجر بن قیس یا عقبه غنوی را قاتل وی دانسته است.<ref>الارشاد، ج ۱، ص ۳۵۵؛ ابن اعثم، الفتوح، ج ۵، ص ۱۱۲</ref> برخی نیز گفته‌اند: نعش ابوبکر را در جوی آبی یافتند و قاتلش معلوم نشد.<ref>مقاتل الطالبین، ص ۸۶</ref> در برخی منابع، قبرش در مقبره دسته جمعی شهدای هاشمیان در پایین پای [[حرم امام حسین(ع)]] ذکر شده است.<ref>لباب الانساب، ج ۱، ص ۳۹۹</ref> مطابق نوشته منابع متقدم، ابوبکر از خود نسلی به یادگار نگذاشت.<ref>الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۱۴؛ تاریخ یعقوبی، ج ۳، ص ۲۱۳</ref>

: «السَّلَامُ عَلَیک یا أَبَا بَکرٍ بْنَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ مَا أَحْسَنَ بَلَاءَک وَ أَزْکی سَعْیک وَ أَسْعَدَک بِمَا نِلْتَ مِنَ الشَّرَفِ وَ فُزْتَ بِهِ مِنَ الشَّهَادَةِ فَوَاسَیتَ أَخَاک وَ إِمَامَک وَ مَضَیتَ عَلَی یقِینِک حَتَّی لَقِیتَ رَبَّک صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیک وَ ضَاعَفَ اللَّهُ مَا أَحْسَنَ بِهِ إِلَیک”<ref>بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۲۴۵.</ref>

* مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار،‌دار احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ق.

* ابن اعثم کوفی، الفتحو، تحقیق علی شیری، ج ۵، چاپ دوم: بیروت، دارالاضواء، ۱۴۱۱ق.

* مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ترجمه ابوالقاسم پاینده، چاپ دوم: تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۵۶ش.

* دینوری، ابن قتیبه، الامامه و السیاسه، تحقیق علی شیری، ج۲، چاپ اول: بیروت، دارالاضواء، ۱۴۱۰ق.

* یعقوبی، احمد بن واضح، تاریخ یعقوبی، ج۲، چاپ ششم: بیروت، دارصادر، ۱۴۱۵ق.