Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۶۶
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←سرگذشت عرفانی) |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
==سرگذشت عرفانی== | ==سرگذشت عرفانی== | ||
[[پرونده:محل دفن دولابی.jpg|بندانگشتی|محل دفن محمد اسماعیل دولابی در [[حرم حضرت معصومه(س)]]]] | [[پرونده:محل دفن دولابی.jpg|بندانگشتی|250px|محل دفن محمد اسماعیل دولابی در [[حرم حضرت معصومه(س)]]]] | ||
درباره سرگذشت عرفانی محمد اسماعیل دولابی در کتاب مصباح الهدی به قلم شاگردش مهدی طیب آمده که وی در ایام جوانی به همراه پدرش به [[نجف]] رفت و به [[امام علی(ع)]] [[توسل|متوسل]] شد تا در آنجا مشغول تحصیل علوم دینی شود، اما به توصیه علمای نجف و به دلیل کمک به پدر به [[ایران]] بازگشت. در مسیر بازگشت ضمن رفتن به [[کربلا]] و [[زیارت]] [[امام حسین(ع)]] احساس میکند که آن التهاب تحصیل در نجف فرو نشسته و آرام شده است. اسماعیل دولابی پس از این سفر وقتی به ایران بازمیگردد، در منزلش دچار مکاشفهای میشود و در آن لحظه خود را بالای سر [[ضریح]] امام حسین(ع) میبیند، به گفته خود وی در این حال به او میفهمانند که هر آنچه میخواستی از حالا به بعد بگیر. وی میگوید از همانجا شروع شد، آن اتاق تا ۳۰ سال [[سوگواری|عزاخانه]] امام حسین(ع) بود. پس از این جریان عالمانی چون ملا آقا جان، شیخ محمد بافقی و آیتالله شاه آبادی به دیدار وی میرفتند.<ref>طیب، مصباح الهدی، ۱۳۹۱ش، ص۱۳.</ref> | درباره سرگذشت عرفانی محمد اسماعیل دولابی در کتاب مصباح الهدی به قلم شاگردش مهدی طیب آمده که وی در ایام جوانی به همراه پدرش به [[نجف]] رفت و به [[امام علی(ع)]] [[توسل|متوسل]] شد تا در آنجا مشغول تحصیل علوم دینی شود، اما به توصیه علمای نجف و به دلیل کمک به پدر به [[ایران]] بازگشت. در مسیر بازگشت ضمن رفتن به [[کربلا]] و [[زیارت]] [[امام حسین(ع)]] احساس میکند که آن التهاب تحصیل در نجف فرو نشسته و آرام شده است. اسماعیل دولابی پس از این سفر وقتی به ایران بازمیگردد، در منزلش دچار مکاشفهای میشود و در آن لحظه خود را بالای سر [[ضریح]] امام حسین(ع) میبیند، به گفته خود وی در این حال به او میفهمانند که هر آنچه میخواستی از حالا به بعد بگیر. وی میگوید از همانجا شروع شد، آن اتاق تا ۳۰ سال [[سوگواری|عزاخانه]] امام حسین(ع) بود. پس از این جریان عالمانی چون ملا آقا جان، شیخ محمد بافقی و آیتالله شاه آبادی به دیدار وی میرفتند.<ref>طیب، مصباح الهدی، ۱۳۹۱ش، ص۱۳.</ref> | ||