عزیر (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

عزیر از نسل [[هارون]] برادر [[موسی(ع)]] است.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۳.</ref> او و برادر دوقلویش عزیز از پدر و مادری که ساکن در [[بیت المقدس]] بودند به دنیا آمدند.<ref>طبری، محمدبن جریر، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۱۶۴؛ ظهوربرزگر، «داستان قرآنی؛ عزیر پیامبر»، ص۲۶ و ۲۷.</ref> در برخی منابع به ارمیا از وی یاد می‌شود.<ref>دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۵۳۴.</ref> وی یکی از [[نبوت|پیامبران]] قوم [[بنی‌اسرائیل]] معرفی شده است.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶؛ ابنخمیر، تنزیه الأنبیاء، ۱۴۲۰ق، ص۱۱۶.</ref> در [[قرآن]] یک مرتبه به نام عزیر تصریح شده است.<ref>سوره توبه، آیه ۳۰.</ref> برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] [[آیه]] ۲۵۹ سوره [[بقره]] را نیز درباره عزیر دانسته‌اند.<ref>زحیلی، التفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۵۱.</ref> عزیر در دوران پادشاهی هخامنشیان می‌زیسته است. در زبان عبری و متون یهودی، عزرا خوانده می‌شود.<ref>عهدعتیق، کتاب عزرا، باب ۳، آیه۷.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]]، عزیر از کسانی است که پیامبر بودنش واضح نیست.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۴۱.</ref>

بر اساس [[قرآن]] و برخی منابع تاریخی عزیر در سن جوانی به امر خدا [[روح]] از بدنش جدا شد و پس از صد سال زنده شد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۴.</ref> زندگی او در این مرحله سی سال طول کشید.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۲ش، ج۸، ص۱۲۳</ref> این مسأله در جریان عبور عزیر از روستایی که ساکنان آن از دنیا رفته بودند اتفاق افتاد. عزیر با دیدن استخوان انسان‌های مرده با خود درباره چگونگی زنده‌شدن [[اموات|مردگان]] پرسید. به امر خدا او و مرکبش از دنیا رفتند و پس از صد سال زنده شدند. پس از زنده شدن عزیر از وی درباره مدت زمانی که بر او گذشت سؤال شد. عزیر تصور می‌کرد یک روز یا کمتر خوابیده است. به او گفته شد صد سال از جان دادنش گذشته است اما غذا و خوراکی که همراهش بود هنوز فاسد نشده است. سپس از سوی خدا به وی گفته شد به استخوان‌های مرکبش که همزمان با عزیر از دنیا رفته بود نگاه کند تا از چگونگی زنده‌شدن مردگان و [[معاد]] آگاه شود.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۴.</ref> او پس از این واقعه به توانا بودن خدا اقرار کرد. این ماجرا در سوره [[سوره بقره|بقره]] ذکر شده است.<ref>سوره بقره، آیه ۲۵۲.</ref>

مراغی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] اهل‌سنت معتقد است عزیر قبض روح نشده بود بلکه در این مدت در حالتی شبیه بیهوشی به سر می‌برده است.<ref>مراغی، تفسیر المراغی، داراحیاء التراث العربی، ج۳، ص۲۳.</ref>