قارون: تفاوت میان نسخه‌ها

==کفر و ایمان به حضرت موسی(ع)==

با وجود همه این‌ها، قارون قبل از کوچ بنی‌اسرائیل به سمت سرزمین موعود، به موسی(ع) ایمان آورد و با گذشت زمان، صاحب موقعیتی در میان یهودیان شد و حتی او را عالم به تورات نیز دانسته‌اند.<ref> شیخ طوسی، التبيان في تفسير القرآن،ج ۸، ص ۱۷۵.</ref> قارون دارای صدای زیبایی بود و تورات را به زیبایی برای یهودیان می‌خواند.<ref> ابن کثیر، البدايةوالنهاية، ۱۴۰۷، ج ۱، ص ۳۰۹.</ref> قارون به همراه بنی‌اسرائیل [[مصر]] را ترک کرد و به سمت سرزمین موعود حرکت کرد؛ اما به جهت نافرمانی در جنگ، خداوند آن‌ها را سال‌ها در بیابان سرگردان ساخت.<ref>مائده، ۲۴- ۲۶.</ref>

«زمانی که [[زکات]] بر بنی‌اسرائیل واجب شد؛ قارون به نزد حضرت موسى(ع) آمد و توافق كرد ... زکات بدهد. سپس به خانه رفت و بعد از حساب، مبلغ زکات را بسیار بالا دانست. ... گروهی از بنى اسرائيل (که طرفدار خودش بودند) را جمع کرده و گفت: اى بنى اسرائيل؛ موسى شما را به كارهايى فرمان داد كه اطاعت او كرديد و اكنون می‌خواهد مال‌هاى شما را بگيرد. ... قارون: فلان روسپى را بياوريد و حقوقی برایش مقرر كنيد تا موسى را متهم كند. ... موسی گفت: ... هر كه زنا كند در حالی که زن دارد؛ سنگسارش كنيم تا بميرد. قارون به موسى گفت: حتی اگر تو این اعمال را انجام داده باشی؟! موسی: حتی اگر من آن‌ها را انجام دهم. قارون: بنى‌اسرائيل گمان می‌کنند با فلان روسپى؛ زنا كرده‏‌اى. موسی: او را بياوريد. اگر چنين گفت می‌پذیرم. سپس آن زن را آوردند. موسی: آنچه اینان می‌گویند را می‌پذیری؟ زن: نه، دروغ گفته‏‌اند. آن‌ها براى من مزدى قرار دادند تا تو را متهم كنم. ... موسى آن‌ها را نفرین کرد و زمین آن‌ها را بلعید».<ref>طبری، تاريخ‏ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۴۴۷؛ ابن اثیر،‌الكامل، ۱۳۸۵ق، ج‏ ۱، ص ۲۰۵</ref>

قارون و اقوامش؛ دارای موقعیت مناسبی بوده و حتی خداوند انجام برخی اعمال عبادی را بر عهده آنان سپرده بود: «(موسی در خطاب به قارون و پیروانش) آيا از برای شما كم است كه خداوندِ ييسرائل (اسرائیل) شما را از جمعيت ييسرائل جدا ساخته تا شما را مقرب درگاه خود كند و خدمت ميشكان خداوند را انجام دهيد و جلو جمعيت ايستاده برای آن‌ها خدمت نماييد؟ *و (به خصوص) تو و برادرانت فرزندان لِوی (خاندان قِهات) را همراه تو مقرب‌تر نمود؟ (حالا) خواستار كُوهِن (کاهن) شدن هم هستيد؟»<ref>اعداد؛ ۱۶: ۹-۱۰.</ref>

در نهایت؛ خداوند قارون و پیروانش را به جهت نافرمانی و مشکلات مهمی که به وجود آوردند؛ دچار عذاب الهی کرد: «زمينی كه زير (پای) آن‌ها بود شكافته شد. * آن زمین دهان خود را باز كرده آن‌ها و خانه‌ها و تمام اشخاصی را كه متعلق به قُورَح (قارون) بودند و همه دارايی آن‌ها را بلعيد.* آن‌ها و هرچه داشتند زنده به گور رفتند و از ميان جماعت نابود شدند و (شكاف) زمين بر روی آن‌ها بسته شد».<ref>اعداد؛ ۱۶: ۳۱- ۳۳</ref>