پرش به محتوا

نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۶۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ مارس ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.bahrami
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Baqer h
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۰: خط ۶۰:


==نیمه شعبان در ادب و شعر فارسی==
==نیمه شعبان در ادب و شعر فارسی==
نيمه شعبان در فرهنگ و ادب کهن فارسی، [[شب برات]] ناميده شده است و شاید یکی از دلایل این نام گذاری آن باشد که خداوند در این شب برات (حواله یا سند) آزادی از دوزخ را به بندگان خود می‎دهد. ابوريحان بيرونی در کتاب التفهيم درباره شب برات چنين آورده: «...و شب پانزدهم از ماه [[شعبان المعظم|شعبان]]، بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم، این از قبیل آن است که هر که اندرو عبادت کند و نیکی به جای آورد، بیزاری یابد از [[جهنم |دوزخ]]».<ref>ابوریحان بیرونی، التّفهیم، با تجدید نظر و تعلیقات جلال الدین همایی، انجمن آثار ملی ایران، ص۲۵۲.</ref>  
نيمه شعبان در فرهنگ و ادب کهن فارسی، [[شب برات]] ناميده شده است و شاید یکی از دلایل این نام‌گذاری آن باشد که خداوند در این شب، برات (حواله یا سند) آزادی از دوزخ را به بندگان خود می‎دهد. [[ابوريحان بيرونی]] در کتاب «التفهيم» درباره شب برات چنين آورده: «...و شب پانزدهم از ماه [[شعبان المعظم|شعبان]]، بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم، این از قبیل آن است که هر که اندرو عبادت کند و نیکی به جای آورد، بیزاری یابد از [[جهنم |دوزخ]]».<ref>ابوریحان بیرونی، التّفهیم، با تجدید نظر و تعلیقات جلال الدین همایی، انجمن آثار ملی ایران، ص۲۵۲.</ref>  
محمد غیاث‌الدین رامپوری نيز در غياث اللغات -یکی از فرهنگ‎های فارسی- شب پانزدهم شعبان را شب برات توصیف کرده است که در آن فرشتگان به فرمان خدا روزی انسان را تقسیم می‎کنند.<ref>رامپوری، غیاث اللغات، به اهتمام منصور ثروت، تهران، امبیرکبیر، ۱۳۹۳ش، ص۵۰۳ـ۵۰۴.</ref>
محمد غیاث‌الدین رامپوری نيز در غياث اللغات -یکی از فرهنگ‎های فارسی- شب پانزدهم شعبان را شب برات توصیف کرده است که در آن فرشتگان به فرمان خدا روزی انسان را تقسیم می‎کنند.<ref>رامپوری، غیاث اللغات، به اهتمام منصور ثروت، تهران، امبیرکبیر، ۱۳۹۳ش، ص۵۰۳ـ۵۰۴.</ref>


در همین راستا شاعران پارسی زبان نیز در اشعار خود به شب نیمه شعبان اشاره کرده‎اند و از عناوینی نظیر شب برات، لیله الصک، شب بیزاری، برائت از آتش [[جهنم|دوزخ]] و شب عبادت برای این شب استفاده کرده‎اند.
در همین راستا شاعران پارسی زبان نیز در اشعار خود به شب نیمه شعبان اشاره کرده‎اند و از عناوینی نظیر شب برات، لیله الصک، شب بیزاری، برائت از آتش [[جهنم|دوزخ]] و شب عبادت برای این شب استفاده کرده‎اند.
[[حافظ شیرازی]] در کنار کلمه برات از تعبير [[شب قدر]] برای نیمه شعبان استفاده کرده است، که بهاءالدین خرمشاهی در کتاب «حافظ‌نامه» معتقد است منظور حافظ از «برات» در این بیت، شب نیمه شعبان است. 
{{شعر|نستعلیق}}{{ب|چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی| آن شب قدر که این تازه براتم دادند<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، حافظ نامه، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ بیست و یکم، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۶۷۲.</ref>}}{{پایان شعر}}
مولوی نیز از تعبیر شب قدر و برات برای نیمه شعبان استفاده کرده است:
{{شعر|نستعلیق}}{{ب|شب «قدر» است او، درياب او را |امان يابي چو برخواني براتش<ref>مولوی، دیوان شمس، به تصحیح عزیز الله کاسب، ص۲۵۲.</ref>}}{{پایان شعر}}


==جشن‎های نیمه شعبان==
==جشن‎های نیمه شعبان==
کاربر ناشناس