نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:چراغانی_در_جشن_نیمه_شعبان.jpg|400px|بندانگشتی|جشن نيمه شعبان]]

'''نیمه شعبان''' یا '''پانزدهم شعبان'''، یکی از بزرگترین اعیاد [[شیعه|شیعیان]] و روز تولد [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان (عج)]]. از آنجا که بر اساس روایات شیعه، شب نیمه شعبان پس از [[شب قدر]] برترین شب‎ها دانسته شده، روزی و زمان مرگ انسان در این شب معین می‎شود، درهای رحمت و بخشش بر روی بندگان باز می‎گردد، شیعیان به شب‎ زنده‎داری و بر پا داشتن اعمال مذهبی مشغول می‎شوند. جشن نیمه شعبان به مناسبت میلاد امام زمان در سراسر ایران و برخی از کشورهای اسلامی برگزار می‎گردد و بسیاری از شهرهای [[ایران]] و مناطق شیعه نشین دیگر کشورهای اسلامی نظیر [[عراق]]، [[بحرین]]، [[ترکیه]]، [[سوریه]]، [[لبنان]]، [[مصر]]، [[پاکستان]] و [[هند]] در شب نیمه شعبان به مناسبت میلاد امام مهدی (ع)، چراغانی و آذین بندی می‎شود. در تقویم رسمی ایران این روز تعطیل و [[روز جهانی مستضعفان]] نام گرفته است.  

روایاتی نقل شده از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم (ص)]] و [[امامان شیعه]] بر اهمیت شب زنده داری و عبادت در شب نیمه شعبان تأکید دارد. بر این اساس روایتی از پیامبر(ص) نقل شده است که در آن [[جبرئیل]] در شب نیمه شعبان پیامبر را از خواب بیدار کرد و ایشان را به برپایی [[نماز]]، قرائت [[قرآن]]، [[دعا]] و [[استغفار]] در این شب سفارش نمود.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۸، ص۴۱۳.</ref> در روایتی دیگر، یکی از همسران پیامبر از عبادت خاص و [[سجده|سجده‎های]] طولانی و متعدد پیامبر در شب نیمه شعبان خبر داده است.<ref>سید بن طاووس، اقبال الأعمال، ص۲۱۷-۲۱۶.</ref> در احادیثی از [[امام علی علیه السلام|امام علی(ع)]] و امام صادق(ع) نیز بر برپایی عبادت و اعمال خاص شب نیمه شعبان تأکید شده است.<ref>سید بن طاووس، اقبال الأعمال، تحقیق:جواد قیومی اصفهانی، ص۵۴۰؛ مجلسی، بحارالانوار، بیروت، دارالاحیاءالتراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۸۴ و ۸۵.</ref>