خانقاه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ساکنان و ساختمان خانقاه
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
۳. صوفیان مسافر که در خانقاه‌ها فرود می‌آمدند. گاهی نیز مسافرانی که صوفی نبودند چند صباحی در خانقاه ساکن می‌شدند که می‌بایست آداب خانقاه را رعایت می‌کردند.<ref>قیومی بیدهندی، «معماری گم‌شده: خانقاه در خراسان سده پنجم»، ۱۳۹۳ش، ص۷۳.</ref> روش صوفیان مسافر این گونه بوده است که سعی می‌کردند تا عصر به خانقاهی وارد شوند و در غیر این صورت آن شب را در [[مسجد]] یا جای دیگر می‌مانند و فردا با طلوع آفتاب به خانقاه می‌رفتند.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ماده «خانقاه».</ref> | ۳. صوفیان مسافر که در خانقاه‌ها فرود می‌آمدند. گاهی نیز مسافرانی که صوفی نبودند چند صباحی در خانقاه ساکن می‌شدند که می‌بایست آداب خانقاه را رعایت می‌کردند.<ref>قیومی بیدهندی، «معماری گم‌شده: خانقاه در خراسان سده پنجم»، ۱۳۹۳ش، ص۷۳.</ref> روش صوفیان مسافر این گونه بوده است که سعی می‌کردند تا عصر به خانقاهی وارد شوند و در غیر این صورت آن شب را در [[مسجد]] یا جای دیگر می‌مانند و فردا با طلوع آفتاب به خانقاه می‌رفتند.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ماده «خانقاه».</ref> | ||
خانقاه پس از گسترش آیین‌های خانقاهی، قسمت‌های مختلفی داشته است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: محل ورود مسافران، حجره‌های مقیمان، سالن‌های اعمال گروهی (مانند [[سماع]] و [[نماز]] و [[نیایش]])، محلی برای [[وعظ]]، محل ویژه مرشد و مدیر خانقاه، محل تغذیه، {{یادداشت| اساس بنای خانقاه برای تأمین منزل و خوراک فقرای صوفیه بوده و مصرف عمده موقوفات خانقاه‌ها همین اطعام فقرا و درویشان بوده به همین جهت[[ آیه اطعام| آیه ۸ | خانقاه پس از گسترش آیین‌های خانقاهی، قسمت‌های مختلفی داشته است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: محل ورود مسافران، حجره‌های مقیمان، سالن‌های اعمال گروهی (مانند [[سماع]] و [[نماز]] و [[نیایش]])، محلی برای [[وعظ]]، محل ویژه مرشد و مدیر خانقاه، محل تغذیه، {{یادداشت| اساس بنای خانقاه برای تأمین منزل و خوراک فقرای صوفیه بوده و مصرف عمده موقوفات خانقاه‌ها همین اطعام فقرا و درویشان بوده به همین جهت[[ آیه اطعام| آیه ۸ سوره انسان]] «'''وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا'''» ترجمه:(و به [پاس] دوستى [خدا]، بينوا و يتيم و اسير را خوراك مى‌دادند.)در بالای برخی خانقاه‌ها در شهرهای اسلامی کتیبه شده است. سجادی، فرهنگ اصطلاحات عرفانی، ۱۳۸۱ش، ص۳۳۸.}}مرکزی برای تدریس و کتاب‌خانه، آشپزخانه، انبار آذوقه، حمام، محلی برای پرستاری بیماران، اصطبل، زمین‌ها و باغ‌های پیرامون.<ref>کیانی، تاریخ خانقاه در ایران، ۱۳۶۹ش، ص۱۲۷.</ref> | ||
منابع درآمد خانقاهی متعدد و فراوان بوده است. از جمله: نذورات، کمک رجال سیاسی و توانگران، وام‌گیری، درآمد اوقاف، گدایی. البته درباره زندگی صوفیان به دو مسئله توکل و فقر نیز باید توجه کرد.<ref>کیانی، تاریخ خانقاه در ایران، ۱۳۶۹ش، ص۲۷۱ـ۳۲۸.</ref> | منابع درآمد خانقاهی متعدد و فراوان بوده است. از جمله: نذورات، کمک رجال سیاسی و توانگران، وام‌گیری، درآمد اوقاف، گدایی. البته درباره زندگی صوفیان به دو مسئله توکل و فقر نیز باید توجه کرد.<ref>کیانی، تاریخ خانقاه در ایران، ۱۳۶۹ش، ص۲۷۱ـ۳۲۸.</ref> | ||