پرش به محتوا

تأویل: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۳۴۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ اکتبر ۲۰۱۴
imported>Lohrasbi
imported>Lohrasbi
خط ۵۸: خط ۵۸:
# مراد آن است که می‌خواستند زمان [[نسخ]] احکام را بدانند.
# مراد آن است که می‌خواستند زمان [[نسخ]] احکام را بدانند.
# مراد از تأویل، پایان دنیا و وقوع [[قیامت]] است.<ref>ر. ک:جامع البیان، ج۳، ص۲۴۷؛ مجمع البیان، ج۲، ص۷۰۰</ref>
# مراد از تأویل، پایان دنیا و وقوع [[قیامت]] است.<ref>ر. ک:جامع البیان، ج۳، ص۲۴۷؛ مجمع البیان، ج۲، ص۷۰۰</ref>
کاربرد تأویل در این آیه، با توجه به تقارن آن با مفاهیم محکم و متشابه و نیز نفی علم تأویل از غیر [[خدا]] و راسخان در علم، معرکه‌ای از آراء را در حوزه معناشناسی و [[تفسیر قرآن|تفسیر قرآن کریم]] پدید آورده است؛ همچنین معانی اصطلاحی تأویل در حوزه‌های [[کلام|علم کلام]]، [[اصول فقه]]، [[تصوف]]، [[عرفان]] و باطنی‌گری همگی متأثر از بحث تأویل در این آیه است.
در سه مورد دیگر معنای «‌کلام‌» اراده نشده است، بلکه مراد از آن استقرار کلام در غایت فعلی آن است. در آیات ۵۲ - ۵۳ [[سوره اعراف|اعراف]] دوبار واژه تأویله آمده که ضمیر آن به کتاب (= قرآن) باز می‌گردد. در این آیات، روز قیامت، زمان فرا رسیدن تأویل قرآن معرفی شده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ جِئْنَاهُم بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَىٰ عِلْمٍ هُدًى وَرَ‌حْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ هَلْ يَنظُرُ‌ونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُ‌سُلُ رَ‌بِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَ‌دُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ‌ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُ‌وا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُ‌ونَ|سوره= اعراف|آیه= ۵۲ - ۵۳}} گفتنی است که مراد از کتاب با توجه به آیات قبل و بعد که درباره قیامت است، وعده‌ها و وعیدهای قرآن است و مراد از تأویل آنها، تحقق و وقوع وعده‌ها و وعیدهای قرآن در روز جزاست.<ref>جامع البیان، ج۸، ص۲۶۵؛ تفسیرابن کثیر، ج۲، ص۲۲۹</ref>


= پانویس ==
= پانویس ==
کاربر ناشناس