داغستان: تفاوت میان نسخه‌ها

داغستان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۷

۱۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۲

←‏اطلاعات عمومی

دیداریویکی‌متن

Salar

confirmed، protected، templateeditor

۱٬۸۸۹

ویرایش

@@ خط ۴۹: / خط ۴۹: @@
 داغستان به معنای سرزمین کوهستان‌هاست.<ref>اشراقی، [https://www.hawzahnews.com/news/417145/جایگاه-شیعیان-و-مسلمانان-در-جمهوری-داغستا «جایگاه شیعیان و مسلمانان در جمهوری داغستان»]، خبرگزاری حوزه.</ref> جمعیت این کشور حدود دو میلیون و دوصد هزار نفر جمعیت<ref>پاتخو لایو، [http://mto.journals.miu.ac.ir/article_5153.html «اوضاع دینی- مذهبی داغستان با تاکید بر مذهب تشیع»]، مجله مطالعات تاریخی امت‌اسلامی.</ref> و از جمهوری‌های خودمختار فدراسیون [[روسیه]] است<ref>اشراقی، [https://www.hawzahnews.com/news/417145/جایگاه-شیعیان-و-مسلمانان-در-جمهوری-داغستا «جایگاه شیعیان و مسلمانان در جمهوری داغستان»]، خبرگزاری حوزه.</ref> که در ساحل غربی دریای خزر و منطقه شرقی قفقاز شمالی واقع شده‌است، از شمال با جمهوری خودمختار کلموک، از شرق با دریای خزر، از جنوب با [[آذربایجان (کشور)|آذربایجان]] و از جنوب غربی با [[گرجستان]] و جمهوری‌های خودمختار کارباردین-بالکار و اوستیای شمالی همسایه است. مساحت آن ۵۰۳۰۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن ماخاچکالا (مخاچ قلعه) است.<ref> آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۵۴.</ref>
-داغستان، به نسبت وسعت، از متراکم‌ترین مناطق دنیا در گوناگونی نژادی است.<ref> آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۶۰</ref> بیشتر مردم داغستان از اقوام مختلف نژاد [[قفقازی]] هستند مانند آوارها، دارگین‌ها، لِزگین‌ها، لاک‌ها، کومیک‌ها، آذری‌ها و تات‌ها.<ref>پاتخو لایو، [http://mto.journals.miu.ac.ir/article_5153.html «اوضاع دینی- مذهبی داغستان با تاکید بر مذهب تشیع»]، مجله مطالعات تاریخی امت‌اسلامی.</ref> به جز روسی، بیش از ۳۰ زبان دیگر در داغستان رایج است که الفبای تمامی این زبان‌ها سیریلیک است.<ref> جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۶۶ش، ص۶۴۵.</ref> منبع اصلی درآمد مردم آن نیز دامپروری است.<ref>آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۵۱.</ref> به جز زبان عربی (که زبان قرآن به شمار می‌آید)، زبان‌های محلی بسیاری مانند؛ ترکی، آذری، آوار و دارگین در آن رواج دارد.<ref>سخی حلیمی، رسانه و جنبش های اسلامی معاصر، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۰.</ref>
+داغستان، به نسبت وسعت، از متراکم‌ترین مناطق دنیا در گوناگونی نژادی است.<ref> آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۶۰</ref> بیشتر مردم داغستان از اقوام مختلف نژاد [[قفقازی]] هستند مانند آوارها، دارگین‌ها، لِزگین‌ها، لاک‌ها، کومیک‌ها، آذری‌ها و تات‌ها.<ref>پاتخو لایو، [http://mto.journals.miu.ac.ir/article_5153.html «اوضاع دینی- مذهبی داغستان با تاکید بر مذهب تشیع»]، مجله مطالعات تاریخی امت‌اسلامی.</ref> به جز روسی، بیش از ۳۰ زبان دیگر در داغستان رایج است که الفبای تمامی این زبان‌ها سیریلیک است.<ref> جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۶۶ش، ص۶۴۵.</ref> منبع اصلی درآمد مردم آن نیز دامپروری است.<ref>آکینر، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ۱۳۶۶ش، ص۱۵۱.</ref> به جز زبان عربی (که زبان قرآن به شمار می‌آید)، زبان‌های محلی بسیاری مانند؛ ترکی، آذری، آوار و دارگین در داغستان رواج دارد.<ref>سخی حلیمی، رسانه و جنبش های اسلامی معاصر، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۰.</ref>
 ===تاریخ سیاسی===
 منطقه قفقاز و داغستان در زمان حکومت شاپور اول ساسانی (۲۴۱-۲۷۲م) ضمیمه ایران شد و اقوام داغستان در لشکرکشی‌های شاهان سلسله ساسانی(۲۲۴-۶۵۱م) حضور داشتند. ایرانیان در داغستان استحکاماتی را ساختند و یکی از آنها شهر دربند است.<ref>نگاه کنید به: محمدزاده، [http://ensani.ir/fa/article/79538/نگـاهی-به-ادبیـات-فارسی-در-داغستان «نگـاهی به ادبیـات فارسی در داغستان»].</ref>