دعای سمات: تفاوت میان نسخه‌ها

سمات جمع «سِمَه» به معنی علامت و نشانه است. گفته‌اند که چون نشانه‌های استجابت در این دعا بسیار است، به این نام نامیده شده است.<ref> دایرة المعارف شیعه، ج۷، ص۵۲۷ </ref> ویا به این جهت که نشانه‌های خداوند متعال در این دعا فراوان آمده است. و اسم دیگر آن ( شُبّور ) است  و وجه تسمیه آن به شبور یا به واسطه آن است که از ریشه «شبر»  به معنی عطا است، گویا این دعا عطائی است از جانب خداوند و یا آن که شبور به لغت عبرانی به معنی یوم سبت است یعنی دعای روز شنبه و یا آن که چون شبور به معنی بوق است و چون این دعا در بوق خوانده شده است به این اسم خوانده شده است . و کیفیّت آن بنابر  علامه مجلسی قدس در بحارالانوار  این است که چون یوشع بن نون وصی حضرت موسی علیه السلام با عمالقه (از فرزندان عملیق (عملاق ) ابن لاوَذبن اِرَم بن سام بن نوح بودند. آنان امتی بودند بزرگ با قامتی دراز و با تنومندی. دهخدا، لغتنامه) برای گفتگو با عمالقه مواجه شد فرمان داد که خواص بنی اسرائیل کوره هایی خالی بالای شانه های چپ خود نگه دارند به عدد اسامی عمالقه و هر کدام شاخی از گوسفند که سوراخ باشد در نزدیک دهان خود نگه داشته و این دعا را به آهستگی در آن بخوانند که مبادا بعضی از شیاطین جن و انس استراق سمع کنند  و آن رافرا گیرند پس بنی اسرائیل شبانه آن چه را که یوشع علیه السلام گفته بود به جای آوردند . چون شب قریب صبح به پایان رسید آن کوزه ها را در میان لشگریان عمالقه انداخته و شکستند و چون صبح شد دیدند عمالقه را که تماما با شکم باد کرده مرده اند.http://askdin.com/thread/دعای-سمات-دعاشناسی-اهل-بیت-علیهم-السلام. }}