اعمال ام‌داوود: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اَعمال اُمّ‌داوود''' از [[عبادت|عباداتی]] است که در [[ماه رجب]] در [[ایام البیض|ایّام‌البیضِ]] (روزهای سیزدهم تا پانزدهم) به‌جا آورده می‌شود. این اعمال را [[امام صادق(ع)]] به [[ام‌داوود]] مادر [[رضاع شرعی|رضاعی‌اش]] به‌منظور آزادی فرزند او [[داوود]] آموزش داده است. این [[حدیث]] در چند منبع روایی شیعه چون [[مصباح المتهجد|مِصباحُ المُتَهَجِّدِ]] شیخ طوسی و [[اقبال الاعمال|اِقبال الاَعمالِ]] سید بن طاوس آمده است.

به‌گفته ام‌داوود پس از انجام‌دادن این اعمال، داوود آزاده شده و به خانه برگشته است. برخی از علمای برجسته [[شیعه]] همچون [[شیخ طوسی]] و [[سید بن طاووس]] انجام‌دادن این اعمال را  برای برآورده‌شدن حاجات و رفع ظلم مؤثر دانسته‌اند.

ام‌داوود دختر عبدالله بن ابراهیم و همسر [[حسن مثنی|حسن مُثَنّیٰ]] است.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۴۷۶.</ref> ازآنجاکه فرزندش، داوود نام داشت، به ام‌‌داوود شهرت یافت.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۴۷۶.</ref> ام‌داوود مادر [[رضاع|رضاعی]] [[امام صادق(ع)]] بوده است.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۳۶۸.</ref>

داستان بیان اعمال ام‌داوود را [[شیخ صدوق]] در کتاب [[فضائل الاشهر الثلاثه]] (فضایل ماه‌های سه‌گانه) و [[سیدبن طاووس]] در کتاب [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|اِقبال الاَعمال]]  نقل کرده‌اند که خلاصه آن به‌شرح زیر است:

داوود پسر [[ام‌داوود]] توسط حکومت [[منصور دوانیقی]] خلیفه [[عباسیان|عباسی]] [[اسیر]] می‌شود و به زندانی در [[عراق]] منتقل می‌شود. ام‌داوود تا مدتها از او بی‌خبر می‌ماند و هرچه دعا می‌کند، از او خبری نمی‌رسد؛ تا اینکه روزی نزد [[امام صادق(ع)]] می‌رود، امام سراغ داوود را می‌گیرد و او ماجرا را برای امام صادق(ع) تعریف می‌کند. امام از او می‌خواهد اعمال (ام‌داوود) را به‌جا آورد.<ref>نگاه کنید به صدوق، فضائل الاشهر الثلاثه، ۱۳۹۶ق، ص۳۳و۳۴؛ سید بن طاووس، اقبالالاعمال، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۲۴۱و۲۴۲.</ref>

** صد بار [[سوره حمد]]

** یک بار هریک از سوره‌های [[سوره انعام|انعام]]، [[سوره بنی اسرائیل|بنی إسرائیل]]، [[سوره کهف|کهف]]، [[سوره لقمان|لقمان]]، [[سوره یس|یس]]، [[سوره صافات|صافات]]، [[سوره سجده|سجده]]، [[سوره شوری|شوری]] ، [[سوره دخان|دخان]]، [[سوره فتح|فتح]]، [[سوره واقعه|واقعه]]، [[سوره ملک|ملک]]، [[سوره قلم|قلم]]، [[سوره انشقاق|انشقاق]] و سوره‌های بعد از آن تا آخر [[قرآن]]؛

* و در آخر دعای استفتاح یا همان [[دعای ام داوود]] خوانده می‌شود.<ref>شیخ طوسی،مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۸۰۷؛ کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۵۳۰و۵۳۱؛ کفعمی، البلد الامین، ۱۴۱۸ق، ص۱۸۰.</ref>

در [[حدیث]]ی که در آن [[امام صادق(ع)]] اعمال ام‌داوود به وی آموزش داده است، درباره اهمیت آن آمده است: خداوند درهای آسمان را برای آن باز می‌کند، [[فرشتگان]] به اجابت آن بشارت می‌دهند و پاداشی کمتر از بهشت ندارد.<ref>صدوق، فضائل الاشهر الثلاثه، ۱۳۹۶ق، ص۳۴.</ref>

حدیثی که در آن اعمال ام داوود بیان شده است، در منابع مختلف روایی [[شیعه]] آمده است. قدیمی‌ترین کتابی که از اعمال ابن‌داوود سخن گفته است، [[فضائل الاشهر الثلاثة (کتاب)|فضائل الاَشهُر الثَّلاثه]] اثر [[شیخ صدوق]] (درگذشت [[سال ۳۸۱ هجری قمری|۳۸۱ق]]) است. در این کتاب تنها سند اعمال ابن‌داوود و ماجرای بیان آن آمده است.<ref>اکبری و ربیع‌نتاج، «کاوشی در دعای ام‌داوود»، ص۸۸.</ref> [[شیخ طوسی]] (درگذشت [[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]]) در [[مصباح المتهجد]] و [[سیدبن طاووس|سیدبن طاووس،]] در [[اقبال الاعمال|اِقبال الاعمال]] اعمال ام‌داوود را ذکر کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۸۰۷-۸۱۲؛‌ سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۲۴۲-۲۴۸.</ref>

در کتاب‌های [[بلد الامین (کتاب)|بَلَدالامین]] و [[مصباح کفعمی|مصباح]] از[[کفعمی|کَفعَمی]]،<ref>نگاه کنید به کفعمی، المصباح، ۱۴۰۵ق، ص۵۳۰-۵۳۵؛ کفعمی، البلد الامین، ۱۴۱۸ق، ۱۸۰-۱۸۳.</ref> [[بحارالانوار|بِحارالانوار]] نوشته [[علامه مجلسی]]<ref>نگاه کنید به مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۵، ص۴۰۰-۴۰۳.</ref> و [[مفاتیح الجنان|مفاتیح الجِنان]]<ref>قمی، عباس، مفاتیح‌الجنان، ذیل اعمال ام‌داوود.</ref> اثر [[شیخ عباس قمی]] نیز اعمال ام‌داوود به‌نقل از کتاب‌های پیشین آمده است.<ref>اکبری و ربیع‌نتاج، «کاوشی در دعای ام‌داوود»، ص۹۰و۹۱.</ref>