عالم ملکوت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←جایگاه‌شناسی
جز (←جستارهای وابسته) |
جز (←جایگاه‌شناسی) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
برخی معتقدند که جایگاه این عالم، همان [[عالم غیب]]ی است که در مقابل [[عالم ناسوت|عالم شهادت]] قرار دارد؛<ref>سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۳۷۳. </ref> {{یادداشت| ابن عربی در کتاب اصطلاح الصوفیه، ملکوت را عالم غیب تعریف می‌کند. و ملک را همان عالم شهادت دانسته؛ (عضیمه، معناشناسی واژگان قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۵۶۹.)}} عالمی سِری که پر از شگفتی و در عین حال نظم است.<ref> رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۶، ص۱۳۲.</ref> و همچنین یکی دیگر از جایگاه‌های این عالم، واقع شدن تدبیر [[خداوند]] و امر وی در آن است<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ۱۳۷۹ش، ص۳۷۲؛ سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۱۶۹۳؛ عضیمه، معنا شناسی واژگان قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۵۷۰.</ref> و لذا از آن تعبیر به [[عالم امر]] نیز شده است.<ref> رازی، چهارده رساله، ۱۳۸۳ش، ص۱۰۳؛ کاشفی، جواهر التفسیر، ۱۳۷۹ش، ص۳۷۲.</ref> | برخی معتقدند که جایگاه این عالم، همان [[عالم غیب]]ی است که در مقابل [[عالم ناسوت|عالم شهادت]] قرار دارد؛<ref>سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ۱۳۷۹ش، ص۳۷۳. </ref> {{یادداشت| ابن عربی در کتاب اصطلاح الصوفیه، ملکوت را عالم غیب تعریف می‌کند. و ملک را همان عالم شهادت دانسته؛ (عضیمه، معناشناسی واژگان قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۵۶۹.)}} عالمی سِری که پر از شگفتی و در عین حال نظم است.<ref> رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۶، ص۱۳۲.</ref> و همچنین یکی دیگر از جایگاه‌های این عالم، واقع شدن تدبیر [[خداوند]] و امر وی در آن است<ref>کاشفی، جواهر التفسیر، ۱۳۷۹ش، ص۳۷۲؛ سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۱۶۹۳؛ عضیمه، معنا شناسی واژگان قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۵۷۰.</ref> و لذا از آن تعبیر به [[عالم امر]] نیز شده است.<ref> رازی، چهارده رساله، ۱۳۸۳ش، ص۱۰۳؛ کاشفی، جواهر التفسیر، ۱۳۷۹ش، ص۳۷۲.</ref> | ||
به باور علامه طهرانی عالم طبع، نزول عالم ملكوت است به طوری كه اگر با نردبان معرفت در همین دنیا به عنوان مثال از بدن یک حیوان بالا رویم به نفس ملکوتی او خواهیم رسید و آن نفس را همان گونه که هست ملاحظه و مشاهده خواهیم نمود؛ و نیز اگر نفس ملكوتی حیوانی را که حتی هیچ‌گاه شکل ظاهری و بدن جسمانی و طبیعی او را ندیده‌ایم به ما ارائه دهند، می توانیم در صورت بزخورداری از نیروی معرفت، شکل ظاهری آن حیوان را همان گونه که هست ترسیم نموده و توصیف كنیم. وی همچنین گفته که شاید أشعار قصیدۀ معروف فیلسوف و عارف بزرگ | |||
[[ ابوالقاسم فندرسکی| میر فندرسک]] (حدود۹۷۰-۱۰۵۰ق) بیان کننده همین ادعا باشد. | |||
{{شعر}}{{ب|چرخ با این اختران، نغز و خوش و زیباستی| صورتی در زیر دارد آنچه در بالاستی}} | |||
{{ب|صورت زیرین اگر بر نردبان معرفت| بر رود بالا، همان با اصل خود یكتاستی} | |||
{{ب|این سخن را در نیابد هیچ وهم ظاهری| گر أبو نصرستی و گر بوعلی سیناستی}} | |||
{{ب|جان اگر نه عارض استی زیر این چرخ کبود| این بدن‌ها نیز دائم زنده و برپاستی}} | |||
{{ب|هرچه عارض باشد او را، جوهری باید نخست | [[عقل]] بر این دعوی ما شاهد گویاستی}}{{پایان شعر}} <ref>طهرانی، معاد شناسی، ج۲، ص۲۸۵.</ref> | |||
............ | |||
=== کاربرد ملکوت در قرآن === | === کاربرد ملکوت در قرآن === | ||