کاربر ناشناس
لوط (پیامبر): تفاوت میان نسخهها
جز
←خویشاوندان: افزودن ماجرای لوط در تورات
imported>Mahdiemadi جز (←لید) |
imported>Mahdiemadi جز (←خویشاوندان: افزودن ماجرای لوط در تورات) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در [[قرآن]] ۲۷ مرتبه از وی یاد شده است.<ref>[http://www.parsquran.com/stat/ «تکرار اسامی در قرآن».]</ref> مدفن وی در شهر بنی نعیم در استان [[الخلیل]] در [[فلسطین]] واقع شده است.<ref>[https://hawzah.net/fa/article/view/4953رامیننژاد، رامین، «مزار حضرت لوط (علیه السلام)».]</ref> | در [[قرآن]] ۲۷ مرتبه از وی یاد شده است.<ref>[http://www.parsquran.com/stat/ «تکرار اسامی در قرآن».]</ref> مدفن وی در شهر بنی نعیم در استان [[الخلیل]] در [[فلسطین]] واقع شده است.<ref>[https://hawzah.net/fa/article/view/4953رامیننژاد، رامین، «مزار حضرت لوط (علیه السلام)».]</ref> | ||
در تورات ماجرای حضور فرشتگان در شهر سدوم محل زندگی لوط و عذاب | در [[تورات]] ماجرای حضور [[فرشته|فرشتگان]] در شهر سدوم محل زندگی لوط، عذاب قوم لوط و نجات وی به همراه دو دخترش از [[عذاب]] ذکر شده است.<ref>کتاب مقدس، کتاب تکوین، باب ۱۸، آیه۱۶-۲۳؛ باب ۱۹، آیه۱-۲۹.</ref> به رغم باور [[اسلام|مسلمانان]] بر [[عصمت]] پیامبران، در تورات آمده است دختران لوط پس از وقوع عذاب برای باقی ماندن نسلی برای لوط(ع) با وی [[آمیزش]] کردند.<ref>کتاب مقدس، کتاب تکوین، باب ۱۹، آیه ۳۰-۳۸.</ref> | ||
==رسالت== | ==رسالت== | ||
لوط از سوی خدا به مقام نبوت رسید. در قرآن به مقام رسالت او تصریح شده است.<ref>سوره صافات، آیه ۱۳۳.</ref> در منابع تاریخی محل مأموریت سرزمین مؤتفکات بوده است.<ref>ابنخلدون، العبر تاریخ ابنخلدون، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۳۳.</ref> این سرزمین به شهرهای سدوم، عموره، صوغر و صبوییم در فلسطین گفته میشده است.<ref>مقدسی، آفرینش و تاریخ، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۴۴.</ref> نام این سرزمین در قرآن در زمره شهرهایی که بر عذاب بر آنان نازل شده است آمده است.<ref>سوره توبه، آیه ۷۰.</ref> وی مردم را به دین ابراهیم(ع) دعوت میکرد. او تا قبل از وقوع عذاب الهی بیشتر از بیست سال در این سرزمین سکونت داشت.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۸.</ref> | لوط از سوی خدا به مقام نبوت رسید. در قرآن به مقام رسالت او تصریح شده است.<ref>سوره صافات، آیه ۱۳۳.</ref> در منابع تاریخی محل مأموریت سرزمین مؤتفکات بوده است.<ref>ابنخلدون، العبر تاریخ ابنخلدون، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۳۳.</ref> این سرزمین به شهرهای سدوم، عموره، صوغر و صبوییم در فلسطین گفته میشده است.<ref>مقدسی، آفرینش و تاریخ، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۴۴.</ref> نام این سرزمین در قرآن در زمره شهرهایی که بر عذاب بر آنان نازل شده است آمده است.<ref>سوره توبه، آیه ۷۰.</ref> وی مردم را به دین ابراهیم(ع) دعوت میکرد. او تا قبل از وقوع عذاب الهی بیشتر از بیست سال در این سرزمین سکونت داشت.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۸.</ref> |