Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←جستارهای وابسته) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←محاربه چیست؟) |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
===تفاوت محاربه با بَغی=== | ===تفاوت محاربه با بَغی=== | ||
در [[فقه]]، محاربه و [[بغی|بَغی]] دو مسئله جداگانه هستند و تعاریف، [[احکام شرعی]] و مسائلی متفاوت با هم دارند؛<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۰۷تا۳۱۰؛ خوئی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۸۹و۳۹۰.</ref> محارِب با مردم میجنگد، اما باغی به قصد جنگ با حاکم سلاح میکشد.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۷۶.</ref> | در [[فقه]]، محاربه و [[بغی|بَغی]] دو مسئله جداگانه هستند و تعاریف، [[احکام شرعی]] و مسائلی متفاوت با هم دارند؛<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۳۰۷تا۳۱۰؛ خوئی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۸۹و۳۹۰.</ref> محارِب با مردم میجنگد، اما باغی به قصد جنگ با حاکم سلاح میکشد.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۷۶.</ref> | ||
===تفاوت محاربه با نافرمانی مدنی=== | |||
سید جواد ورعی پژوهشگر فقه سیاسی معتقد است مقاومت مدنی و نافرمانی مدنی با هدف تغییر یک قانون یا یک سیاست یا یک مدیر و مانند آن انجام میشود و هدف آن براندازی نظام سیاسی یا ایجاد رعب و وحشت در بین مردم نیست. بنابر این نمیتوان نافرمان مدنی را محارب یا باغی دانست چنانکه نباید از محارب با عنوان نافرمانی مدنی دفاع کرد.<ref>ورعی، «بررسی مفهومی بغی، محاربه و نافرمانی مدنی»، ص۱۴۸.</ref> | |||
===مصادیق=== | ===مصادیق=== | ||
علماء مسلمان درباره مصادیق محارب در آیه محاربه، دیدگاههای مختلفی مطرح کردهاند؛<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۴۷.</ref> برخی گفتهاند مراد از محارِب [[اهل ذمه]] است، در صورتی که اگر پیمانشکنی کرده و با مسلمانان وارد جنگ شوند، گروهی با توجه به [[شأن نزول]] آیه، منظور آن را افراد [[مرتد|مُرتَدّ]] دانستهاند، و کسانی هم راهزنان را مصداق آن شمردهاند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۴۷.</ref> بهگفته [[شیخ طوسی]]، نظر فقهای شیعه این است که هر کس سلاح بکشد تا مردم را بترساند، محارب است.<ref>نگاه کنید به شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۴۷.</ref> | علماء مسلمان درباره مصادیق محارب در آیه محاربه، دیدگاههای مختلفی مطرح کردهاند؛<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۴۷.</ref> برخی گفتهاند مراد از محارِب [[اهل ذمه]] است، در صورتی که اگر پیمانشکنی کرده و با مسلمانان وارد جنگ شوند، گروهی با توجه به [[شأن نزول]] آیه، منظور آن را افراد [[مرتد|مُرتَدّ]] دانستهاند، و کسانی هم راهزنان را مصداق آن شمردهاند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۴۷.</ref> بهگفته [[شیخ طوسی]]، نظر فقهای شیعه این است که هر کس سلاح بکشد تا مردم را بترساند، محارب است.<ref>نگاه کنید به شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۴۷.</ref> |